Μαριάννα Μασάδη: Η γυναίκα που αποδεικνύει πως ποτέ δεν είναι αργά για να κυνηγήσεις τα όνειρά σου

Από μικρή γνώριζε πως η ευτυχία της κρύβεται πάνω σε μια σκηνή. Η ζωή δεν την πήγε ακριβώς εκεί αλλά η γεννημένη και μεγαλωμένη στη Γερμανία, Ελληνίδα τραγουδίστρια Μαριάννα Μασάδη δεν εγκατέλειψε ποτέ το όνειρό της. Και δεν δίστασε να το κυνηγήσει πετυχαίνοντας αυτό που άλλοι θεωρούν απίστευτο. Να τα αλλάξει όλα και να τα φέρει στα δικά της, μουσικά, μέτρα.

Από τη Διονυσία Ζαπατίνα

Τη συναντήσαμε στο μαγευτικό Tegernsee, μια γραφική βαυαρική λίμνη σαν να είναι βγαλμένη από παραμύθι και μαγευτήκαμε από την ιστορία της ζωής της, το ταλέντο και την χαρά της ζωής που αποπνέει σε κάθε της κίνηση αλλά και τα άψογα ελληνικά της. Κι ας νιώθει η ίδια λίγο ανασφαλής με αυτά και ζητάει από τους Έλληνες που συναντάει να τη διορθώνουν.

-Οι γονείς σου ήταν η γενιά που μετανάστευσε στη Γερμανία;

«Οι γονείς μου γνωρίστηκαν στη Γερμανία. Ήταν περίπου πέντε χρόνια εδώ ο καθένας τους και ήταν και για τους δύο κεραυνοβόλος έρωτας. Μάλλον ήταν γραφτό όμως να συναντηθούν κάπου, κάποτε γιατί η μητέρα μου γεννήθηκε κάτω από ένα δέντρο στο χωριό του πατέρα μου που ήταν δίπλα από το δικό της τότε. Ανθηρό ήταν το χωριό του πατέρα μου και Νόστιμο της μητέρας μου. Στην περιοχή της Καστοριάς. Ζούσαν δηλαδή σε διπλανά χωριά. Και ήταν το '40 που οι γονείς της μητέρας μου πήραν τα παιδιά τους και μετακινήθηκαν στη Δράμα. Οι παππούδες μου για να καταλάβεις ήταν φίλοι, είχαν πάει μαζί στρατό, ήταν δεύτερα ξαδέρφια! Κι όμως γνωρίστηκαν στη Γερμανία και παρά τις αντιρρήσεις των δικών τους, λόγω της συγγένειας, εκείνοι δεν άκουσαν τίποτα και είναι 55 χρόνια παντρεμένοι κι ευτυχισμένοι. Και από αυτόν τον γάμο γεννήθηκαν τρία κοριτσάκια. Εγώ είμαι η μικρότερη της οικογένειας».

-Σε ποια ηλικία μπήκε η μουσική στη ζωή σου;

«Η μουσική ήταν στη ζωή μου από πολύ μικρή ηλικία γιατί οι γονείς μου τραγουδούσαν σχεδόν κάθε μέρα στο σπίτι, το ίδιο και ο παππούς και η γιαγιά μου που τους έβλεπα μια φορά τον χρόνο για 5 εβδομάδες γιατί γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Γερμανία. Μεγάλωσα με ελληνική μουσική όμως, σε ελληνική οικογένεια σε ένα περίχωρο της Στουτγάρδης. Και είχα και την τύχη τα πρώτα 11-12 χρόνια της ζωής μου να περιστοιχίζομαι και από επίσης ελληνικής καταγωγής παιδιά καθώς ναι μεν πήγαινα στο γερμανικό σχολείο αλλά παράλληλα 3 με 4 φορές την εβδομάδα πήγαινα και στο ελληνικό σχολείο. Συμπληρωματικά για να μπορώ να εκφράζομαι στη γλώσσα της καταγωγής μου. Γιατί δεν σου κρύβω ότι αν είσαι δεύτερη ή τρίτη γενιά μεταναστών ειδικά ως παιδί δεν ξέρεις που ανήκεις. Στην Ελλάδα με φωνάζαν λαζογερμανίδα -έτσι με φωνάζαν τα άλλα παιδιά- και στη Γερμανία ήμουν η Ελληνίδα».

-Τι είδους μουσική ήταν τα ακούσματά σου;

«Σχεδόν αποκλειστικά ελληνική. Στο σπίτι ακουγόντουσαν τα ελληνικά τραγούδια που αγαπούσαν οι γονείς μου τις δεκαετίες 60-70 και 80 και κλασσική, Μπαχ, Σούμπερτ, Μπετόβεν. Των άκρων δηλαδή…».

-Γιατί δεν ήθελες ως παιδί να τραγουδήσεις δημόσια στη γιορτή των Ελλήνων της περιοχής σου την Άγια Νύχτα και έκλαιγες;

«Το τραγούδι το λάτρευα. Ήταν γνωστό, τόσο στο σχολείο, όσο και στην κοινότητα, 500 περίπου Έλληνες ζούσαμε σε εκείνη την περιοχή, ότι τραγουδάω καλά. Ένας καινούργιος δάσκαλος, όμως, που ήταν απότομος και αυστηρός με «μπλόκαρε» με τον τρόπο του. Είχα τέτοια άρνηση που έκλαιγα μέρες και δεν ήθελα να τίποτα να τραγουδήσω. Με διέταξε μπροστά στην τάξη και το πήρα ως προσβολή. Είχε κλείσει ο λαιμός μου από το άγχος και τον φόβο και με χτύπησε με τη βέργα. Δεν το ξέχασα ποτέ. Ήμουν 11 χρονών και του έπιασα τη βέργα λέγοντας «Δεν θα με ξαναγγίξετε ποτέ» κι έφυγα κλαίγοντας και τρέχοντας προς το σπίτι μου. Έκανα χρόνια να ξανατραγουδήσω την Άγια Νύχτα που ήταν από τα αγαπημένα μου Χριστουγεννιάτικα τραγούδια και πλέον το έχω καταφέρει. Το λέω πια. Θα είναι μάλιστα ανάμεσα στα τραγούδια που θα πω στη μεγάλη μου συναυλία στο Παλάτι του Tegernsee τέλος Νοεμβρίου, στην οποία θα παραστούν και μέλη της Βασιλική οικογένειας».

-Αντί να ξεκινήσεις μια καριέρα στη τραγούδι όμως, όπως έδειχναν όλα τα προγνωστικά εσύ έκανες οικογένεια…

«Όχι ακριβώς. Ήθελα να σπουδάσω μικροχειρουργική και έπρεπε να πάω εξωτερικό για τέτοιες σπουδές. Οι γονείς μου όμως όταν εγώ έφτασα στην ηλικία αυτή, είχαν πια επιστρέψει στην Ελλάδα και εδώ είχαμε μείνει μόνο οι τρεις μας. Εγώ και οι αδερφές μου. Η μία είναι 1,5 χρόνο μεγαλύτερή μου και η άλλη 4. Μπήκα λοιπόν σε σπουδές στον ιατρικό κλάδο, παντρεύτηκα και σπούδασα για 10 χρόνια σε παραϊατρικά επαγγέλματα. Δούλευα στον κλάδο αυτό. Με ειδίκευση στην μικροβιολογία. Και παράλληλα αποκτώ και τα παιδιά μου. Όχι, ότι είχα αφήσει στην άκρη το όνειρό μου για το τραγούδι. Έκανα χορό, έγραφα στίχους. Είχαμε και μια ομάδα παραδοσιακών χορών και μας καλούσαν και σε φεστιβάλ. Σκέψου ότι η μικρότερη χορεύτρια τότε στο γκρουπ ήταν η κόρη μου η Πασχαλιά. Και σε ότι αφορούσε το τραγούδι έκανα πράγματα ως χόμπι. Γιατί από μικρή ήξερα ότι πάνω στη σκηνή θα ήμουν ευτυχισμένη».

-Και μεγαλώνουν τα παιδιά σου και κάνεις μια πρώτη προσπάθεια για το δικό σου όνειρο…

«Το 2009 συνεργάζομαι με τον μουσικό που συνόδευε τον αείμνηστο Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος ζει στη Γερμανία. Τον είχα γνωρίσει τον Μίκη Θεοδωράκη ως παιδί από κοντά και το 2009 είχαμε μιλήσει τηλεφωνικά. Μου είχε πει να γίνω η φωνή της Ελλάδας και ότι θα μου δώσει τραγούδια. Κι αρχίσαμε ένα project στη Γερμανία γράφοντας ένα cd με διασκευές που δεν κυκλοφόρησε ποτέ γιατί αυτός ο μουσικός δεν τήρησε τα λεγόμενά του αλλά δεν ήταν αυτός ο λόγος, θα μπορούσε να λυθεί. Ένα ατύχημα του γιου μου του Ραφαήλ με το αυτοκίνητο και ο σοβαρός τραυματισμός του με έκανε να τα παρατήσω όλα χωρίς δεύτερη σκέψη. Νομίζω κάθε μάνα αυτό θα έκανε. Η οικογένεια και τα παιδιά μου είναι το παν. Περάσαμε πολύ δύσκολα και ευχαριστώ το Θεό που το παιδί μου είναι μια χαρά».

-Και φτάνουμε στο σήμερα…. 12 χρόνια μετά… Δεν φοβήθηκες πως ίσως να είναι αργά για να κυνηγήσεις το όνειρό σου;

«Όχι γιατί τα γιατί τα όνειρα ποτέ δεν τελειώνουν. Τα παιδιά είχαν φύγει από το σπίτι και εγώ αισθανόμουν τόσο γεμάτη από ενέργεια και αγάπη για να ακολουθήσω τον δρόμο που πάντα ήταν βαθιά χαραγμένος μέσα μου, οπότε έκανα το επόμενο βήμα μου. Κάνοντας το χόμπι μου επάγγελμα συγχρόνως έκανα κάτι που γεμίζει την ψυχή μου. Και το νοιώθω σε κάθε μου συναυλία, αφού η ψυχή μου πλημμυρίζει χαρά, γιατί αυτό που έχω μέσα μου το μοιράζομαι με τον κόσμο. Θέλω επίσης να στείλω κι ένα μήνυμα σε όλες τις μητέρες, που όταν τα παιδιά τους φεύγουν από το σπίτι νομίζουν ότι τελματώνουν, ότι πρέπει να ξέρουν ότι η ζωή δεν τελειώνει. Πραγματοποιήστε τα όνειρα σας και κάντε αυτό που πραγματικά σας αρέσει. Θέλω να δώσω ελπίδα και όραμα έστω και σε μία ψυχή, που υπάρχει εκεί και με ακούει σε όποια γωνιά του πλανήτη. Τώρα που τα παιδιά μου είναι ενήλικα πια, τόλμησα να πω «τώρα είναι η στιγμή που θα ασχοληθώ με μένα!». Και, γιατί όχι, η ζωή ξεκινά μετά τα 40 – μετά τα 40 κάνω restart στη ζωή μου! Άλλωστε, η μουσική δεν έχει ηλικία».

-Τι ετοιμάζεις αυτό το διάστημα;

«Συνεργάζομαι μία από τις γνωστότερες Γερμανίδες συνθέτριες την Kristina Bach Η οποία έχει υπογράψει μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Γερμανών τραγουδιστών και παράλληλα αισθάνομαι τεράστια τιμή που ένας από τους στιχουργούς που έχει τραγουδήσει όλη η Ελλάδα με εμπιστεύτηκε αυτό το βήμα -έχω συνομιλήσει με μία σειρά συνθετών προκειμένου να τραγουδήσω μουσικές τους και παράλληλα είχα την τύχη να συναντήσω έναν θρύλο για την Γερμανία τον Έλληνα συνθέτη Λέο Λέανδρος που στην κεντρική Ευρώπη το έργο του έχει αγαπηθεί πολύ. Είναι 98 χρονών σήμερα και έχει πουλήσει πάνω από 200 εκατομμύρια δίσκους, τον συνάντησα πρόσφατα στο σπίτι του στην Αθήνα και πέρα ότι με δίδαξε για άλλη μια φορά τι σημαίνει γενναιοδωρία κάνοντας μου μαθήματα φωνητικής σ’ αυτή την ηλικία παράλληλα μου υποσχέθηκε πως θα μου δώσει ένα το τραγούδι για τον γερμανόφωνο δίσκο μου. Τεράστια χαρά και τιμή για μένα».

-Πώς φαντάζεσαι τη ζωή σου από εδώ και πέρα;

Θέλω να μοιράζομαι το χρόνο μου ενδιάμεσα στη Γερμανία και στην Ελλάδα ήδη έχω δύο πολύ μεγάλα κονσέρτα το επόμενο διάστημα. Πρόκειται για μια μεγάλη χριστουγεννιάτικη συναυλία στις 28 Νοεμβρίου που θα ερμηνεύσω τραγούδια χριστουγεννιάτικα από όλο τον κόσμο εδώ στο Tegernsee σε ένα μοναδικό και ξεχωριστό χώρο. Το παλάτι της πριγκίπισσας Έλενας από τη Βαυαρία. Και στις 18 Δεκεμβρίου με την ερμηνεύτρια Ιωάννα Βλάχου θα συναντηθούμε στην Κέρκυρα για να ερμηνεύσουμε τραγούδια πολύ μεγάλων συνθετών αλλά και χριστουγεννιάτικα παραδοσιακά τραγούδια σε μια μεγάλη γιορτή στον τόπο που αγαπώ».