Από την ελευθερία στην ευθανασία, ένα γαϊδουράκι δρόμος
Ο αντιδήμαρχος Ζίτσας αφέθηκε ελεύθερος, το γαϊδουράκι που κακοποιήθηκε υποβλήθηκε σε ευθανασία και εμείς αναρωτιόμαστε για πόσο θα γινόμαστε μάρτυρες τέτοιας βαναυσότητας -και ατιμωρησίας.
Δεν ξέρεις από πού να πιάσεις το θέμα με το γαϊδουράκι. Ένας λόγος είναι το σοκ της υπόθεσης, ένας άλλος είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά. Αυτές οι εικόνες, ακόμα και να μην ανήκεις σε αυτούς που άντεξαν να δουν το οπτικό υλικό και απλά το φαντάζεσαι, είναι φρίκη. Πρέπει να είναι φρίκη. Πρέπει να σε κάνουν να αναστατώνεσαι, πρέπει να σε κάνουν να νιώθεις αηδία. Γιατί διαφορετικά η κοινωνία δε δομείται με βάση την ενσυναίσθηση, όχι μόνο για τους ανθρώπους αλλά και για κάθε ον που αναπνέει στον πλανήτη και έχει δικαίωμα να αναπνέει, να υφίσταται και να ζει με αξιοπρέπεια και πληρότητα.
Αυτό που συνέβη είναι ντροπή -για όσους μπορούν να τη νιώσουν.
Ας τα πάρουμε, όμως, από την αρχή τα πράγματα.
Πώς γίνεται να μην καταλαβαίνεις ότι σέρνεις ένα γαϊδούρι;
Όλο το σκηνικό που έχουμε ακούσει για το χρονικό του δραματικού περιστατικού δε βγάζει καμία λογική στο μυαλό του μέσου ανθρώπου. Το ότι δηλαδή ο εν λόγω άνθρωπος πήγε να παραλάβει το γαϊδούρι από διπλανό χωριό, το έβαλε πάνω στην καρότσα γιατί όπως ισχυρίστηκε ήταν πληγωμένο μετά από επίθεση άγριου ζώου και δεν κατάλαβε ότι έπεσε κι ότι το έσερνε μέχρι την επιστροφή (περί τα 700 μέτρα), είναι τουλάχιστον περίεργο. Ειδικά για ένα μεγάλο ζώο όπως το γαϊδούρι. Πόσο μάλλον όταν πέρασε κι από την πλατεία και τα παιδιά άρχισαν να ουρλιάζουν και να κλαίνε με τη βαναυσότητα που αντίκρισαν.
Παρελθόν με κακοποίηση ζώων
Καθώς οι δημοσιογράφοι λόγω της δημοσιότητας του θέματος ήρθαν σε επαφή με πολλούς κατοίκους και ανθρώπους που γνωρίζουν τον αντιδήμαρχο, υπήρχαν κατηγορίες πως ο υπάρχει ιστορικό κακοποίησης των ζώων που έχει κατά καιρούς στην κατοχή του. Ο Δημοτικός Σύμβουλος Ζίτσας Ιωαννίνων, Σπύρος Πάικας, μάλιστα, μίλησε στην εκπομπή Καλοκαίρι Μαζί και είπε πως είχαν γίνει έγγραφες καταγγελίες στο παρελθόν αλλά δεν αξιοποιήθηκαν όπως θα έπρεπε. Εφόσον κάτι τέτοιο ισχύει, σίγουρα μιλάμε και για προβλήματα εκτελεστικής, πέρα από κοινωνικής, φύσης.
Εκείνος αφέθηκε ελεύθερος, εκείνο υποβλήθηκε σε ευθανασία
Τελικά, ο αντιδήμαρχος αφέθηκε ελεύθερος με περιοριστικούς όρους την ώρα που είχε δημιουργηθεί η εντύπωση ότι το γαϊδουράκι θα κατάφερνε να επιβιώσει. Αλλά δεν τα κατάφερε. Υποβλήθηκε σε ευθανασία, γιατί οι πληγές και τα τραύματά του, όπως αυτά εξετάστηκαν από εξωτερικό κλιμάκιο, έκριναν την πορεία της υγείας του «μη αναστρέψιμη».
Η ανακοίνωση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης
«Σε ευθανασία υποβλήθηκε τελικά το γαϊδούρι που είχε τραυματιστεί βαρύτατα στη Ζίτσα Ιωαννίνων, έπειτα από σχετική απόφαση εξειδικευμένου κτηνιατρικού κλιμακίου που εξέτασε το ζώο. Σύμφωνα με τη γνωμάτευση από τους δυο ιππίατρους, κρίθηκε εν τέλει η λύση της ευθανασίας εξαιτίας των πολλαπλών τραυμάτων σε διάφορα σημεία του σώματός του.
Το άτυχο ζώο παρουσίαζε συμπτώματα υποθερμίας και ήταν αδύνατη η μεταφορά του σε ιδιωτική κτηνιατρική κλινική για τη θεραπεία του. Η ευθανασία επιλέχθηκε για λόγους ευζωίας ως λύση για την ανακούφιση του πόνου δεδομένου της μη αναστρέψιμης πορείας της υγείας του».
Η κακοποίηση ζώου είναι κακούργημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Από όλους.
Στο τέλος της ημέρας και με τα δεδομένα που έχουμε σήμερα, ένα ζώο βασανίστηκε μέχρι που τελικά ο θάνατος έγινε η πιο ανώδυνη επιλογή και ο υπαίτιος κυκλοφορεί ελεύθερος με μόνες προϋποθέσεις την απαγόρευση εξόδου από τη χώρα και το να εμφανίζεται κάθε πρώτο πενθήμερο του μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής. Αυτήν τη στιγμή, ο βασανισμός και ο αναγκαστικός θάνατος ενός ζώου εξισώθηκαν με την αποπομπή από μία δουλειά, ένα αξίωμα που προϋποθέτει να δίνεις πρώτος εσύ το καλό παράδειγμα στους πολίτες που εκπροσωπείς. Αν τέτοια εγκλήματα αφήνονται πίσω μας ατιμώρητα, τι μήνυμα δίνεται σε όσους μπορεί να το σκεφτούν να κάνουν αντίστοιχα αύριο μεθαύριο; Ένα «Και τι έγινε;».