«Δεν ξεχνάμε την Ελένη» Η τιμή στην Τοπαλούδη 4 χρόνια μετά την στυγερή δολοφονία της
Η μνήμη της Ελένης Τοπαλούδη δεν διαγράφεται, όπως και ο αγώνας που έδωσαν παρά τον πόνο τους, οι γονείς της για να βρουν δικαίωση και να τιμωρηθούν οι ένοχοι. 4 χρόνια μετά, ο δήμος του Διδυμότειχου τιμά την μνήμη της και τον συμβολισμό της απώλειάς της.
«Από εκείνη την ημέρα δεν θυμάμαι πια τίποτε, σκοτάδι, κενό». Είναι η φράση της μητέρας της Ελένης Τοπαλούδη, Κούλας Τοπαλούδη - Αρμουτίδου, την ημέρα της δίκης, για την δολοφονία της κόρης της που έγινε στις 28 Νοεμβρίου του 2018 στην Ρόδο. Μίας μητέρας που έδωσε έναν υπεράνθρωπο αγώνα μαζί με τον πατέρα της κόρης της, για να δικαιώσει την μνήμη της, για να τιμωρηθούν οι ένοχοι, της πιο στυγερής γυναικοκτονίας των τελευταίων χρόνων. Ένας αγώνας που έγινε παρά τον πόνο, με δύναμη, με περηφάνια, με αξιοπρέπεια, χωρίς ηττοπάθεια.
Θυμόμαστε όλοι τα συγκλονιστικά της λόγια την ημέρα της δίκης, όταν άκουγε να «δολοφονούν» για μία ακόμη φορά το παιδί της, οι δράστες με τα λεγόμενα και τις δικαιολογίες τους: «Καμιά φορά σκέφτομαι αν θα τους άξιζε η θανατική καταδίκη, αλλά μετά λέω, όχι θάνατος. Θέλω να συνειδητοποιήσουν τι έκαναν σε ένα παιδί 21 ετών με όνειρα για το μέλλον. Οι φωνές της Ελένης έρχονται στο μύαλό μου και βγαίνω στο μπαλκόνι του σπιτιού μου, σαν ένα λιοντάρι που του έχουν στερήσει ζωτικό χώρο».
Η Ελένη αλλά και η μητέρα της, έγιναν σύμβολα ενός αγώνα, που μακάρι να μην χρειαζόταν ποτέ να κάνουμε, κατά της βίας των γυναικών. Σε εκείνες οφείλουμε, την καθιέρωση του όρου γυναικοκτονία. Μακάρι, να μην χρειαζόταν ποτέ.
Και λίγες μόνο ημέρες πριν τιμήσουμε στις 25 Νοεμβρίου, την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Βίας κατά των Γυναικών, που χρονικά συμπίπτει και με τη 4η επέτειο της δολοφονίας της μικρής φοιτήτριας από το Διδυμότειχο, οι τοπικοί φορείς αποφάσισαν να τιμήσουν την μνήμη της. Μία μέρα πριν, θα δώσουν το όνομα της Ελένης σε κεντρικό δρόμο της πόλης, ενώ παράλληλα θα γίνει και η αποκάλυψη επιτύμβιας στήλης που θα βρίσκεται πλέον μπροστά από το δημαρχείο.
Εκεί, εκτός από την μορφή της Ελένης, θα είναι χαραγμένα και δύο αποφθέγματα. Στίχοι από το τραγούδι «Μαύρο τριαντάφυλλο» που γράφτηκε για εκείνη, αλλά και ένα απόσπασμα από την συγκλονιστική αγόρευση της εισαγγελέως Αριστοτελίας Δόγκα, στην δίκη των ενόχων.
Αν και είχαν επικριθεί τα λεγόμενα της, η εισαγγελέας είχε μιλήσει με σθένος: «Ας αποδοθεί δικαιοσύνη και ας καταστραφεί ο κόσμος όλος. Το παιδί σας οδηγήθηκε ως πρόβατο επί σφαγή. Η κόρης σας, σαν λαμπρό αστέρι, θα μας δείχνει πάντα τον δρόμο από εκεί που είναι. Εφεξής εγώ και η Ελένη θα είμαστε μαζί, σας δίνω το λόγο μου».
Όση και να’ναι η δύναμη μου, θέλω έναν άνθρωπο μαζί μου…
Αν ζούσε η Ελένη θα ήταν σήμερα 25 ετών. Θα είχε τελειώσει τις σπουδές της και θα έκανε όπως κάθε κορίτσι της ηλικίας της, όνειρα για τη ζωή της. Κάποιοι της στέρησαν τα όνειρα.