«Η συμβουλή που μου έδωσε ο μπαμπάς μου»: 8 αγαπημένα μας πρόσωπα μιλούν για τον ήρωα της ζωής τους

Ο μπαμπάς μας, ο πατέρας μας, από τα πρώτα μας παιδικά χρόνια, συμβολίζει την ασφάλεια της οικογένειας. Για τα κορίτσια είναι ο πρώτος άντρας που θαυμάζουν. Για τα αγόρια είναι το σύμβολο της δύναμης, το ανδρικό πρότυπο, εκείνος που θέλουν μεγαλώνοντας να ξεπεράσουν. Και στις δύο περιπτώσεις είναι ο άνθρωπος που κάποια στιγμή στη ζωή μας, θα μας παρηγορήσει στις δυσκολίες μας, θα δώσει μία συμβουλή, θα δημιουργήσει ένα κώδικα αξιών και τιμής. Θα δώσει όμως και το παράδειγμα με τη δική του ζωή.

Είτε είναι ο βιολογικός μας μπαμπάς, είτε εκείνος που στάθηκε δίπλα μας και μας ανέθρεψε ως πατέρας. Η Ναταλία Γερμανού, η Σοφία Αλιμπέρτη, ο Μελέτης Ηλίας, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης, ο Γιώργος Γεροντιδάκης, η Μάρθα Λαμπίρη Φεντόρουφ, ο Γιώργος Καράβας και η Τόνια Σωτηροπούλου, μας μεταφέρουν αυτή τη φράση, αυτή τη συμβουλή του πατέρα τους που στάθηκε πολύτιμη.

ΝΑΤΑΛΙΑ ΓΕΡΜΑΝΟΥ: «Μη ξεχαστείς. Τη μυτούλα χαμηλά»

«Ο μπαμπάς μου γενικά δεν έδινε κλασσικές συμβουλές. Τουλάχιστον δεν έλεγε: «Θα σου δώσω μια συμβουλή». Η φράση -όταν ήθελε να μου περάσει κάτι-, ξεκινούσε πάντα με το: «Κοριτσάκι μου άκου κάτι» και κατέληγε στο: «Κάτι ξέρει ο σοφός μπαμπάκας» το οποίο όμως ήταν αιώνια αυτοσαρκαστικό. Όλα τα θυμάμαι και πολλά τα ακολούθησα σχεδόν ευλαβικά και στη ζωή μου και στη δουλειά. Ένα όμως κρατάω σαν το πιο σπουδαίο και το πιο ακριβό που έμαθα από εκείνον, ίσως γιατί ήταν και το πρώτο, στο Δημοτικό πήγαινα ακόμα. Ήταν η ευγένεια. Και μαζί της, το σεβασμό απέναντι σε κάθε άνθρωπο που έχω απέναντί μου.

Θυμάμαι πως ήταν μια Κυριακή, είχε έρθει να φάμε όλοι μαζί στο σπίτι μας στα Πατήσια που μεγάλωνα με την γιαγιά και τον παππού. Η κυρία Κατίνα, η κυρία που μαγείρευε τα Σαββατοκύριακα είχε φτιάξει σφουγγάτο, το αγαπημένο του φαγητό (είδατε; Όλα τα θυμάμαι από εκείνη τη μέρα). Και τότε εγώ το μικρό, μπουκωμένη με ψωμί φώναξα: «Κατίνα, νερό!». Ο μπαμπάς μου σηκώθηκε πολύ ήρεμα, άφησε στο πιάτο το αγαπημένο του φαγητό, με σήκωσε από την καρέκλα και με πήγε στο δωμάτιο: «Κοριτσάκι μου άκου κάτι» μου είπε. Μιλήσαμε πολλή ώρα. Εκείνος δηλαδή. Εγώ άκουγα μαγεμένη.

Και κάπως έτσι, μου έμαθε να σέβομαι, μου έμαθε να μιλάω στον πληθυντικό σε όλους και «τη μυτούλα χαμηλά» όπως λέγαμε για πολλά πολλά χρόνια αργότερα.

Όταν μπήκα στο χώρο της τηλεόρασης μου έκανε και μια.. τρυφερή υπενθύμιση: «Μην ξεχαστείς. Τη μυτούλα χαμηλά. Αν θες να υψώσεις ανάστημα κι έχεις τα κότσια, κάνε το στα αφεντικά σου. Ποτέ σε αυτούς που δουλεύουν με σένα η σ' αυτούς που δουλεύουν για σένα.»
Χρόνια πολλά μπαμπά, εκεί ψηλά. Τίποτα δεν ξέχασα, να το ξέρεις».

ΣΟΦΙΑ ΑΛΙΜΠΕΡΤΗ: «Ν' αγαπάς ελεύθερα»

«Θα σου μεταφέρω μία συμβουλή που μου έδωσε ο παππούς μου ο οποίος με μεγάλωσε και ήταν ο δεύτερος πατέρας μου. Δεν τον ξεχωρίζω. Μου είχε πει λοιπόν: «Στη ζωή σου κορίτσι μου ν' αγαπάς ελεύθερα, χωρίς περιορισμούς και καταναγκασμούς, γιατί είναι καταναγκασμός να περιμένεις ανταπόδωση». Δεν ξέχασα ποτέ τη συμβουλή του και την τηρώ».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΕΡΟΝΤΙΔΑΚΗΣ: «Ένας δρόμος οδηγεί πάντα σ έναν άλλο δρόμο και έτσι δεν θα χαθείς ποτέ»

«Οι συμβουλές που μας δίνονται από τους ανθρώπους που έχουν περπατήσει περισσότερα χιλιόμετρα στην ζωή είναι πάντα χρήσιμες αρκεί να τις χρησιμοποιείς με κατάλληλο τρόπο ώστε να φωτίζουν την ζωή σου και φυσικά την στάση σου μέσα σ΄αυτή.

Έτσι λοιπόν η συμβουλή που μου έδωσε ο πατέρας μου ήταν εξαιρετικά χρήσιμη γιατί κυρίως με έκανε να μην φοβάμαι καμία απόφαση, δεν υπάρχουν λάθος ή σωστές αποφάσεις υπάρχουν δρόμοι που οδηγούν σ’ αυτές και άνθρωποι που με την εμπιστοσύνη τους σου δίνουν τη δύναμη να προχωρήσεις στην ζωή σου. Οι ανθρώπινες σχέσεις γενικά είτε προέρχονται από το οικογενειακό περιβάλλον κυριολεκτικά είτε με την ευρύτερη έννοια της οικογένειας θεωρώ ότι ο πυρήνας τους είναι η ανιδιοτελής αγάπη. Έχοντας αυτά σαν φάρο πορεύεσαι στη ζωή. Μακάρι στις οικογένειες ο λόγος του πατέρα ή της μητέρας ή όλων των μελών να μην έχει μόνο τον συμβουλευτικό χαρακτήρα αλλά το σπουδαιότερο την εμπιστοσύνη, την αγάπη και την αποδοχή».

(στην παραπάνω φωτό, ο Γιώργος με τον πατέρα του Αλέξανδρο και τα αδέλφια του Μιχάλη και Βαγγέλη)

ΜΕΛΕΤΗΣ ΗΛΙΑΣ: «Να κάνεις μία δουλειά που θα σου δίνει ευχαρίστηση»

«Ο πατέρας μου ήταν αρχικά φοιτητής στην Ανωτάτη Εμπορική, στη σημερινή ΑΣΟΕΕ. Αναγκάστηκε όμως να διακόψει τις σπουδές του για να μπορέσει να δουλέψει. Και έμεινε σε μία δουλειά μέχρι τη σύνταξή του η οποία όμως δεν του άρεσε και δεν ένιωθε καλά μέσα σε αυτή. Για αυτό λοιπόν και η συμβουλή που μου έδωσε από τότε, ήταν να επιλέξω μία δουλειά που καταρχάς θα μου δίνει ευχαρίστηση στην καθημερινότητά μου και μου πρότεινε να μην πιεστώ. Με επηρέασε πάρα πολύ αυτή του η συμβουλή και την έχω δώσει με τη σειρά μου και στα δικά μου παιδιά. Ακόμη και όταν είχα περάσει στην σχολή Λογιστικής, έκανα ξαφνικά μία στροφή 180 μοιρών για να ασχοληθώ με το θέατρο. Και μου «βγήκε». Παρόλο που είναι ένα επάγγελμα που έχει ανασφάλεια και επηρεάζεται ακόμη και από την τύχη».

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΒΑΣ: «Να είσαι τίμιος και να μην προσβάλλεις κανέναν»

«Λατρεύω τον πατέρα μου, έχουμε μία υπέροχη σχέση μεταξύ μας και από τότε που ήμουν μικρός μου είχε μεγάλη εμπιστοσύνη. Ήμουν ως παιδί πολύ ζωηρός, αλλά έβλεπε ότι λόγω του αθλητισμού, είχα βάλει από νωρίς στόχους στη ζωή μου και έκανα τα πάντα για τους υλοποιήσω. Από τις συμβουλές που μου έχει δώσει και τις κρατώ πάντα στο μυαλό μου, ξεχωρίζω μία. Μου είχε πει λοιπόν να προσπαθώ να είμαι τίμιος με τους άλλους γύρω μου, να μην προσβάλω κανέναν και να συμπεριφέρομαι με το ίδιο τρόπο, όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται. Δεν το ξεχνώ και το τηρώ. Και τα δικά μου παιδιά αντίστοιχα τα έχω συμβουλέψει να μην ξεχνούν πως εκεί που σταματά η δική τους ελευθερία, αρχίζει η ελευθερία του άλλου».

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΠΟΥΡΔΟΥΜΗΣ: «Να φροντίσεις τη δουλειά που θα κάνεις να μην την κάνεις στο περίπου»

«Για να χρησιμοποιήσω μία λαϊκή ρήση, ο πατέρας μου είναι ένας άνθρωπος της πιάτσας, μεγάλωσε πάρα πολύ δύσκολα, έγινε μετανάστης στα 11 του χρόνια, όταν έφυγε για τη Βραζιλία μαζί με τον παππού, τη γιαγιά και τις αδελφές του, δούλεψε πολύ και ταξίδεψε πολύ. Για αυτό τον λόγο, ό,τι έχει να πει, το λέει απευθείας , χωρίς αποσιωπητικά. 'Ήμουν μικρός ακόμη, όταν μου έδωσε μία πολύ σημαντική συμβουλή. Θυμάμαι ήμασταν μαζί στο αυτοκίνητο και παραπονιόμουν γιατί ένα σκουπιδιάρικο μπροστά μας, μας καθυστερούσε. Και τότε μου είπε: «Αυτοί οι άνθρωποι καθαρίζουν αυτά που πετάμε εμείς. Το κάνουν όσο καλύτερα μπορούν. Όταν μεγαλώσεις, οποιαδήποτε δουλειά και αν κάνεις, να την κάνεις πάρα πολύ καλά, να φροντίσεις να μην την κάνεις στο περίπου».

ΜΑΡΘΑ ΛΑΜΠΙΡΗ ΦΕΝΤΟΡΟΥΦ: «Δεν πειράζει αγάπη μου»

«Από τις αμέτρητες συμβουλές, τα παραδείγματα και τις κουβέντες τού πατέρα μου, αυτή που ανακαλώ τις περισσότερες φορές τον τελευταίο καιρό, ως γνήσιος αγχώδης άνθρωπος, είναι το: «Δεν πειράζει αγάπη μου. Τα φασόλια πειράζουν». Όποτε κάτι πάει στραβά, πάω να απογοητευτώ από κάτι ή να αγχωθώ για το μικρότερο ή το μεγαλύτερο πράγμα, τον σκέφτομαι να μου το λέει, κι επί τόπου γεμίζω με όσα είναι ο μπαμπάς μου για μένα, ηρεμία, αγάπη, χαμόγελο. Χρόνια πολλά μπαμπά μου!».

ΤΟΝΙΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: «

«Ο πατέρας μoυ από τότε που ήμουν παιδί μου έλεγε πάντα: «Να πέφτεις επτά φορές να σηκώνεσαι οκτώ». Είναι κάτι που σκέφτομαι σχεδόν κάθε μέρα από την εφηβεία μου, με διαμόρφωσε εν μέρει και μου έδωσε μεγάλη δύναμη!».