Δημήτρης Σηφάκης: «Θέλουμε τα άτομα με οπτική αναπηρία να εργαστούν εκεί που ονειρεύονται»
Ο Πρόεδρος στον Πανελλήνιο Σύλλογο Τυφλών, Δημήτρης Σηφάκης μιλάει στο Queen.gr, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Οπτική Αναπηρία, για τις προσκλήσεις που αντιμετωπίζει καθημερινά ένας άνθρωπος με πρόβλημα όρασης στην Ελλάδα (γενικά) και στην Αθήνα (ειδικά).
Ο Δημήτρης Σηφάκης είναι Πρόεδρος στον Πανελλήνιο Σύλλογο Τυφλών, έναν σύλλογο που ιδρύθηκε το 1932 και είναι ο πρώτος φορέας αυτό-οργάνωσης των τυφλών στην Ελλάδα. Κύριος στόχος του συλλόγου είναι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων και η ουσιαστική βελτίωση της ποιότητας ζωής όλων των ατόμων με προβλήματα όρασης και ο πρόεδρός του ξέρει από πρώτο χέρι τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι με οπτική αναπηρία στην Ελλάδα και ξέρει πώς να παλέξει για να εξαλειφθούν.
Γεννημένος στο Ηράκλειο Κρήτης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Τυφλών, μας εξήγησε τον αγώνα της οικογένειάς του και την μετακίνηση στην Αθήνα για να γίνει η ακριβής διάγνωση στο πρόβλημα όρασης που αντιμετώπισε. Μας μίλησε για τα πρώτα χρόνια στην πρωτεύουσα και με παράπονο περιέγραψε το πόσο δύσκολη πόλη είναι για άτομα με οπτική αναπηρία. Πρέπει να τα «βάλουν» με πινακίδες που τοποθετούνται άναρχα στα λάθος σημεία, με παρκαρισμένα οχήματα και μηχανάκια που μπλοκάρουν τη διέλευση των τυφλών, με κολωνάκια που δεν βοηθούν κανένα άτομο με αναπηρία να κινηθεί αυτόνομα. Η πόλη είναι «εναντίον» τους και αυτό ήρθε η στιγμή να αλλάξει.
«Στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στην Αθήνα, η προσβασιμότητα σε άτομα με οπτική αναπηρία είναι δύσκολη. Η Αθήνα είναι μια δύσκολη και άναρχη μεγαλούπολη, δεν υπάρχει η δυνατότητα να κυκλοφορήσει εύκολα ένα άτομο με οπτική αναπηρία και δεν υπάρχει και η κουλτούρα να βοηθήσουν και οι υπόλοιποι πολίτες έμπρακτα, χωρίς να παρκάρουν στις ειδικές ράμπες ή στα πεζοδρόμια», εξομολογείται ο κύριος Σηφάκης.
Ανάμεσα στις πιο συχνές ερωτήσεις που δέχεται για το πρόβλημά του είναι και το «πότε τυφλώθηκε« ή το «αν βλέπει έστω και σε μικρό βαθμό» ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που απορούν «πώς τα καταφέρνει». Τι σημαίνει αυτό, δηλαδή; Πώς καταφέρνει και ζει, πώς καταφέρνει και ζει καλά;
Ο ίδιος χαμογελά γιατί η δική του αλήθεια δεν χωράει σε μία πρόταση, σε μία φράση.
«Τα άτομα με οπτική αναπηρία δεν είναι εξαρτώμενα άτομα. Θα πρέπει να δίνεται η βοήθεια όταν θα ζητηθεί. Κι αυτό που αντιμετωπίζω συνήθως είναι πως ο κόσμος θέλει να βοηθήσει αλλά δεν γνωρίζει τον τρόπο», τονίζει ο Πρόεδρος.
Ένα παράπονο του προέδρου του Πανελλήνιου Συλλόγου Τυφλών αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση των ατόμων με οπτική αναπηρία. Στην Ελλάδα η μόνη κατοχωρημένη θέση εργασίας για τυφλούς είναι εκείνη του τηλεφωνητή. Τα όνειρα των ανθρώπων με οπτική αναπηρία όμως, δεν σταματούν πάνω από ένα τηλέφωνο.
«Το κράτος προσφέρει κάποια εκπαίδευση, η οποία δεν είναι αυτή που θα θέλαμε. Στην προσβασιμότητα και πάλι δεν έχουν γίνει πολλά πράγματα αλλά παλεύουμε γι' αυτό. Παλεύουμε να βελτιώνουμε την καθημερινότητα των ατόμων με οπτική αναπηρία καθημερινά. Θέλουμε να υπάρχει επαγγελματική εξέλιξη στους ανθρώπους με οπτική αναπηρία και η δουλειά τους να μην είναι μόνο εκείνη του τηλεφωνητή. Θέλουμε οι άνθρωποι να εργαστούν εκεί που ονειρεύονται, όχι μόνο πίσω από ένα γραφείο απαντώντας σε κλήσεις», τονίζει χαρακτηριστικά ο κύριος Σηφάκης.
Photo credit: Λευτέρης Παρτσάλης
Άκουσε παρακάτω ολόκληρη τη συνέντευξή του:
Δες εδώ ολόκληρο το αφιέρωμα