Έφη Αργυροπούλου: «Η μητρότητα είναι μαγική από μόνη της, κάθε μαμά είναι μοναδική και ξεχωριστή»
«Τα παιδιά δε θα θυμούνται ένα τέλειο τακτοποιημένο σπίτι, ωστόσο θα αναπολούν μια χαρούμενη μαμά που έπαιζε μαζί τους, χωρίς να εστιάζει στο να είναι όλα τέλεια», λέει η Έφη Αργυροπούλου, συγγραφέας, δημοσιογράφος, influencer, μαμά δύο αγοριών και ο άνθρωπος πίσω από το portal WorkingMoms.
Πόσο ρεαλίστρια μπορεί να είναι μια μαμά δύο αγοριών, blogger, influencer, nlp coach και συγγραφέας; Πολύ! Η Έφη Αργυπούλου, την οποία σίγουρα γνωρίζεις μέσα από την παρέα του WorkingMoms, είναι μαμά δύο αξιολάτρευτων αγοριών, του Κωνσταντίνου και του Δημήτρη που γεννήθηκαν το Σεπτέμβριο του 2010 και τον Δεκέμβριο του 2014 αντίστοιχα και άλλαξαν τη ζωή της για πάντα!
Η Έφη μας μιλάει με ειλικρίνεια και ρεαλισμό την Παγκόσμια αυτή ημέρα που είναι αφιερωμένη στις απανταχού μαμάδες.
Ένα αγαπημένο γνωμικό των μαμάδων είναι το εξής: Ευτυχισμένη μαμά = ευτυχισμένα παιδιά. Τι χρειάζεται όμως στην πραγματικότητα μια μαμά για να είναι ευτυχισμένη στην καθημερινότητά της, όχι θεωρητικά αλλά πρακτικά.
«Μια μαμά χρειάζεται να εξακολουθεί να είναι και γυναίκα, αυτό που ήταν πολλά χρόνια πριν γίνει μαμά. Να προσέχει τον εαυτό της, να τον φροντίσει, να αφιερώνει χρόνο στη διασκέδασή της και χωρίς τα παιδιά, χωρίς τύψεις. Πρακτικά θα είναι ιδανικό να έχει βοήθεια από τον σύντροφό της όσον αφορά την ανατροφή των παιδιών, να φέρνει εις πέρας την καθημερινότητα της γονεϊκότητας μέχρι εκεί που μπορεί, χωρίς να πιέζεται.
Τα παιδιά δε θα θυμούνται ένα τέλειο τακτοποιημένο σπίτι, ωστόσο θα αναπολούν μια χαρούμενη μαμά που έπαιζε μαζί τους, χωρίς να εστιάζει στο να είναι όλα τέλεια!
«Για να μπορεί η μαμά να είναι ευτυχισμένη οφείλει να επενδύει χρόνο σε ό,τι την ευχαριστεί, τις γεμίζει τις "μπαταρίες" και την κάνει να νιώθει πλήρης. Όσο πιο ευτυχισμένη είναι η μαμά τόσο πιο ευτυχισμένα θα είναι και τα παιδιά, γιατί η καλή της διάθεση θα αντικατοπρίζεται και στα παιδιά της»!
Έχοντας ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού, ποια θεωρείτε πως είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίσατε από την διάγνωση ως την ανατροφή του γιου σας. Υπάρχει κάποια συμβουλή που θα δίνατε σε μαμάδες που αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη διαδικασία εύρεσης απαντήσεων από ειδικούς για το/τα παιδιά τους ή που μπορεί να δυσκολεύονται να αποδεχτούν τη διάγνωση που έχουν λάβει για εκείνα.
«Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η αποδοχή που αν δε φτάσει ένας γονιός σε αυτή, ποτέ δε θα είναι ήρεμη και λειτουργική η καθημερινότητά του, με ένα αυτιστικό παιδί.
Η συμβουλή που θα έδινα σε έναν γονιό με αυτιστικό παιδί, είναι να αποδεχτεί το παιδί του, να το αγκαλιάσει με ενσυναίσθηση και να προσπαθήσει να μπει αυτός στον κόσμο του αυτιστικού παιδιού του και όχι να το πιέζει να συμπεριφέρεται τυπικά γιατί αυτό δεν πρόκειται να γίνει.
Ο αυτισμός είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή που ακολουθεί το παιδί σε όλη του τη ζωή. Ένα παιδί που θα διαγνωστεί αυτιστικό δε θα βγει ποτέ από το φάσμα του αυτισμού, μπορεί ωστόσο να "δουλευτεί" από τους κατάλληλους ειδικού και να γίνει όσο πιο λειτουργικό γίνεται.
Η δική μου μεγαλύτερη πρόκληση από τη διάγνωση του Δημήτρη μέχρι και σήμερα είναι να κλείσω τα αυτιά μου στα υποτιμητικά, κακεντρεχή, με έλλειψη ενσυναίσθησης σχόλια της κοινωνίας και να του προσφέρω μια ζωή συμπερίληψης, προσπαθώντας να μην τον αποκλείω από τίποτα που κάνουν και τα τυπικά παιδιά. Να ζει μια "κανονική" ζωή γεμάτη αγάπη και χωρίς κοινωνικό αποκλεισμό».
Μαμά, blogger, influencer, nlp coach, συγγραφέας: πόσα πράγματα μπορεί να κάνει ταυτόχρονα μια μαμά αναρωτιέται κανείς. Υπάρχει μέσα σε αυτή την φορτωμένη πραγματικότητα χρόνος που να αφιερώσεις μόνο για εσένα και αν ναι, τι προτιμάς να κάνεις σε αυτόν τον χρόνο;
«Όλα αυτά που αναφέρεις είναι συνειδητές επιλογές μου και νιώθω πολύ περήφανη για τον εαυτό μου που έχω φτάσει σε μια ηλικία που κάνω ό,τι αγαπώ και δε συμβιβάζομαι με κάποια δουλειά που δε με ικανοποιεί για βιοποριστικούς λόγους.
Όταν κάνεις πράγματα που αγαπάς, τα απολαμβάνεις και χωράνε όλα μέσα στη μέρα σου.
Οι ενασχολήσεις μου μού δίνουν δύναμη, χαρά και ενέργεια για να μπορώ να ανταπεξέρχομαι ακόμα πιο ευτυχισμένη στον ρόλο της μαμάς, και παράλληλα τα παιδιά μου μεγαλώνουν με πρότυπο μια δυναμική και δραστήρια μαμά. Τι καλύτερο γι' αυτά και για το παράδειγμα που θα έχουν να αναζητούν μετέπειτα στη ζωή τους ανθρώπους δυναμικούς σαν τη μαμά τους!
Εννοείται βρίσκω χρόνο μόνο για μένα και τον αφιερώνω στην αυτοφροντίδα μου, στους φίλους μου και στον σύντροφό μου».
Έχοντας το blog σου τα τελευταία 12+ χρόνια και μια δημοφιλή σελίδα στο Instagram, δεν μπορεί να μην έχεις παρατηρήσει το hate που υπάρχει στα social media και ειδικά στα μαμαδοπροφίλ. Πώς το αντιμετωπίζεις; Έχεις φτάσει ποτέ σε σημείο να σου κοστίσει ψυχικά ή έχεις έναν δικό σου τρόπο αντιμετώπισης των κακών σχολίων που θα ήταν χρήσιμος και σε άλλες μαμάδες.
«Τα πρώτα χρόνια που δεν ήμουν εξοικειωμένη με τα hate σχόλια σίγουρα επηρεαζόμουν, ποτέ σε σημείο να μου κοστίσει ψυχικά, μόνο να μου ρίξει την ψυχολογία για λίγες ώρες.
Όσο περνούσαν τα χρόνια, με ψυχοθεραπεία, με προσωπική αυτοβελτίωση συνειδητοποίησα ότι πότε ένας άνθρωπος που είναι καλά με τον εαυτό του και τη ζωή του δε θα μπει στη διαδικασία να μιλήσει άσχημα και να κρίνει κάποιον, ειδικά έναν άνθρωπο που δεν ξέρει και απλά παρακολουθεί στα social.
Άρα κατάλαβα ότι ο άνθρωπος που θα γράψει κάτι αρνητικό περνάει μια δύσκολη φάση, έχει μια μίζερη ζωή που δεν είναι ικανοποιημένος από αυτή και ασυναίσθητα ζηλεύει τη δική μου, ασχολείται μαζί μου και βγάζει κακία γιατί δυσφορεί μέσα στη δική του ζωή.
Τα hate σχόλια είναι ουσιαστικά, όπως λέω εγώ, τα "σκουπίδια" της ψυχής του, άρα μόνο συμπόνια μπορώ να νιώσω... και εννοείται να μη με επηρεάζουν καθόλου πια.
"Αυτό όπου λες εσύ για μένα, χαρακτηρίζει πιο πολύ εσένα παρά εμένα".
Επανέρχομαι στα social media και η πραγματικότητα είναι πως στα κοινωνικά δίκτυα συνηθίζουμε να βλέπουμε μόνο τη θετική πλευρά της ζωής μιας μαμάς. Ποια είναι η δική σου τοποθέτηση στην απεικόνιση της ζωής σου στα social media;
«Όποιος με παρακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια γνωρίζει ότι παρουσιάζω τη ζωή μου όπως ακριβώς είναι, με τα πάνω της και τα κάτω της, με τις χαρές και τις λύπες της, μια αληθινή ζωή, όχι μια ψεύτικη, αψεγάδιαστη instagramική ουτοπία.
Και αυτό το κάνω γιατί αυτή είναι η ζωή όλων μας, δεν είναι μόνο ευτυχισμένες στιγμές, είναι και δύσκολες που λυγίζουμε, που νιώθουμε λίγες, που κλαίμε, που πονάμε και είναι πέρα για πέρα ΟΚ! Θέλω να είμαι τίμια απέναντι στον κόσμο που με ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια, άλλωστε είμαι ένας άνθρωπος πολύ ειλικρινής, που λειτουργώ κατ' εξοχήν με το συναίσθημα, όταν δεν είμαι καλά δεν μπορώ να το κρύψω, ούτε όταν πλέω σε πελάγη ευτυχίας».
Στα χρόνια αυτά που γιορτάζεις την ημέρα αυτή, υπήρξε κάποια γιορτή που να την θυμάσαι πιο έντονα ή να σε έχει «σημαδέψει»;
«Οι γιορτές αυτές είναι απλά ακόμα μια αφορμή γιορτής. Η ουσία της μητρότητας και της αγάπης γιορτάζεται κάθε μέρα, κάθε στιγμή, κάθε λεπτό. Κάθε μέρα που ξυπνάω και αντικρίζω τα παιδιά μου, κάθε βράδυ που ακόμα και τώρα πάω από πάνω τους όταν κοιμούνται να σιγουρευτώ ότι ανασαίνουν.
Η γιορτή της μητέρας που θυμάμαι πιο έντονα είναι πριν περίπου δυο χρόνια που ο αυτιστικός μικρός γιος μου, ο Δημήτρης μου μού είπε ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ μαμά, πρώτη φορά στα 7 μισή του χρόνια. Κάτι που για άλλα παιδιά κατακτιέται πολύ νωρίς, για τον Δημήτρη το να μιλήσει είναι καθημερινή προσπάθεια και αγώνας».
Λένε πως χρειάζεται ένα χωριό για να μεγαλώσει ένα παιδί (It takes a village). Έχουν οι σύγχρονες μαμάδες τη βοήθεια που χρειάζονται στην ανατροφή των παιδιών σήμερα; Υπάρχουν μυστικά ή συμβουλές που θα έδινες για να γίνει πιο εύκολη η ζωή μιας μαμάς που μπορεί να διαβάζει αυτή τη συνέντευξη «πελαγωμένη» από την αϋπνια ή τις υποχρεώσεις των παιδιών;
«Θεωρώ ότι οι σύγχρονες μαμάδες αν το θελήσουν έχουν βοήθεια στην ανατροφή των παιδιών τους, και είναι πολύ σημαντικό όταν ζορίζονται να ζητούν βοήθεια, χωρίς να νιώθουν τύψεις και να έχουν δεύτερες σκέψεις ότι δεν είναι "καλές" μαμάδες.
Μυστικά και συμβουλές δεν υπάρχουν, η μητρότητα είναι μαγική από μόνη της, κάθε μαμά είναι μοναδική και ξεχωριστή και θα έπρεπε να λειτουργεί με τον τρόπο που η ίδια νιώθει καλά, απαλλαγμένη από στερεότυπα παλαιότερων εποχών.
Κάθε μαμά κάνει το καλύτερο δυνατόν για το παιδί της και αυτό από μόνο του είναι υπεραρκετό»!
Πόσο workingmom είναι η working mom; Έχουν αλλάξει οι προτεραιότητες ή ο τρόπος ζωής και δουλειάς σου από το ξεκίνημά σου ως σήμερα και ποια συμβουλή θα έδινες στην Έφη πριν γίνει μαμά;
«Η μαμά είναι working mom, είτε δουλεύει εκτός σπιτιού, είτε ασχολείται εξ' ολοκλήρου με την ανατροφή των παιδιών της, μη σου πω ότι το δεύτερο επειδή το έχω βιώσει, είναι ακόμα πιο απαιτητικό. Ο τρόπος ζωής και δουλειάς μου έχουν αλλάξει τα τελευταία 14 χρόνια που έχω την ευλογία να είμαι μαμά. Οι προτεραιότητες μπορεί να έχουν διαφοροποιεί λίγο ωστόσο για μένα όσο εγωιστικό και αν ακουστεί πρώτη και βασική προτεραιότητα έχω τον εαυτό μου και την ψυχική μου ισορροπία, γιατί αν δεν είμαι εγώ καλά, δε θα είναι και τα παιδιά μου.
Η συμβουλή που θα έδινα στη Έφη πριν γίνει μαμά θα ήταν να είναι χαλαρή όπως είναι τώρα, από την αρχή της μητρότητας. Γιατί όσο πιο ήρεμη και χαλαρή είναι η μαμά τόσο πιο ήρεμα και χαλαρά είναι τα παιδιά».