«Μοιράσου το φορτίο…», συγκινήθηκα, ταυτίστηκα, έμαθα τι πρέπει να διδάξω στην κόρη μου
Δεν ξέρω τι μου συμβαίνει τελευταία και κλαίω με το παραμικρό. Έχω γίνει ευσυγκίνητη και υπερευαίσθητη. Αλλά για να λέμε τις αλήθειες, αν είσαι η τυπική και παραδοσιακή εργαζόμενη μητέρα – σύζυγος – νοικοκυρά κι εσύ θα κλάψεις αν δεις αυτό το βίντεο, κι εσύ θα ταυτιστείς ακόμα κι αν ο άντρας σου σε έχει κορώνα στο κεφάλι του…
Γιατί δυστυχώς, δε φταίμε εμείς που έτσι μάθαμε από το σπίτι μας, ότι δηλαδή «έτσι είναι μία σωστή νοικοκυρά», ούτε φταίμε εμείς για την πλύση εγκεφάλου που έχουμε υποστεί από τα γεννοφάσκια μας από θείες και γιαγιάδες ότι… «έτσι κρατάνε σπίτια οι γυναίκες».
Αλλά και οι αγορομάνες πόσα «εγκλήματα» έχουν κάνει εις βάρος άλλων γυναικών ακόμη και στη σύγχρονη κοινωνία; Γιατί έτσι έμαθαν τους γιους τους. Να είναι «καλά παιδιά», ηθικά στοιχεία, να δουλεύουν σκληρά για τα προς το ζην, να σέβονται τη γυναίκα τους, αλλά να μη… «φορούν ποδιές» γιατί «δεν επιτρέπεται ο άνδρας ο σωστός να πλένει πιάτα και να βάζει πλυντήριο».
Και κάπως έτσι οι «καλές σύζυγοι» που δε θέλουν να κουράζουν τους τίμιους άνδρες τους που δούλευαν όλη μέρα για να μη λείψει τίποτα από το σπίτι (λες και οι ίδιες κάθονταν και ξύνονταν) επιστρέφουν στο σπίτι και ξεκινούν ένα οκτάωρο από την αρχή, την ίδια στιγμή που οι κουρασμένοι σύζυγοι τρώνε το ζεστό τους φαγητό (μαγειρεμένο από την ίδια), κάνουν το ζεστό τους το μπάνιο (αφού η ίδια φρόντισε να ανοίξει το θερμοσίφωνο), φορούν τις καθαρές τους πυτζάμες (που η ίδια έπλυνε και σιδέρωσε) και αράζουν στον καναπέ να δουν μπάλα.
Την ίδια στιγμή, η μαμά – σύζυγος θα κάνει μπάνιο το παιδί, θα πλύνει τα πιάτα για να μη της μείνουν για το πρωί και καθυστερήσει για τη δουλειά της, θα μαζέψει το σπίτι και αν θα έχει μείνει ζεστό νερό θα κάνει ένα μπάνιο για να πέσει ξερή στο κρεβάτι.
Ξέρω, ξέρω… «Εγώ δεν είμαι σαν αυτούς που περιγράφεις. Κάνω όλες τις δουλειές στο σπίτι αφού είμαι χρόνια εργένης». Καλά, παντρέψου πρώτα και τα λέμε μετά… Η ρέκλα είναι γλυκιά αγαπητέ μου…
Αυτό που με συγκίνησε όμως περισσότερο στο βίντεο, είναι η αφήγηση του πατέρα, ο οποίος ζητά συγγνώμη από την κόρη του που δεν της δίδαξε ότι πρέπει να μοιράζεται το φορτίο του σπιτιού με τον άντρα της. Της ζητά συγνώμη από τον πατέρα του άνδρα της που δεν του δίδαξε να μοιράζεται το φορτίο του σπιτιού με τη γυναίκα του.
Καμιά φορά, εμείς οι γυναίκες, (δεν αναφέρομαι στις φανατικές φεμινίστριες, που για να είμαι ειλικρινής δεν εστερνίζομαι) νομίζουμε ότι είμαστε «Super Women». Νομίζουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε όλα μόνες μας. Πόσο άδικο είναι αυτό… Και πόσο επίπονο. Σωματικά, αλλά κυρίως ψυχολογικά.
Ανοίξτε τα μάτια σας, άνδρες και γυναίκες και μάθετε στα παιδιά σας να σέβονται ο ένας τον άλλον, να μοιράζονται το φορτίο…
Καλημέρα!
Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!
Μπορείτε να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον!
