«Μαμά νοικοκυρά: Η πιο σκληρή δουλειά του κόσμου!»

Έχω τσακωθεί άπειρες φορές με τον άντρα μου γι’ αυτό το θέμα. Πιστεύω ότι μέσα του ξέρει, αλλά για εγωιστικούς λόγους δεν το παραδέχεται. Έχουν υπάρξει πολλές φορές που ήμουν στο σπίτι (και όχι στο γραφείο) είτε γιατί είχα κάποιο ρεπό, είτε γιατί η μικρή ήταν λίγο αδιάθετη, είτε γιατί είχα άδεια. Μέρες που μπορεί για κάποιους να φαίνονταν «ξεκούραστες» αφού δεν βρισκόμουν στην εργασία μου αλλά στο σπιτάκι μου. Μέρες που ο άντρας μου βρισκόταν ανελλιπώς στο μαγαζί του αφού… «εμένα η δουλειά μου δεν έχει ούτε αργίες, ούτε ρεπό!».

Θα σας πω κάτι μέσα από την καρδιά μου και είμαι σίγουρη ότι είτε είστε εργαζόμενη μητέρα – νοικοκυρά, είτε είστε μόνο μαμά – νοικοκυρά, θα το καταλάβετε γιατί σίγουρα το έχετε ζήσει, ή το ζείτε καθημερινά στο πετσί σας!

Τις μέρες που δεν πήγα στο γραφείο, κουράστηκα πολύ περισσότερο ούσα στο σπίτι. Σωματικά και ψυχολογικά. Όχι, δεν υποτιμώ την εξάντληση μίας γυναίκας που δουλεύει καθημερινά και έχει να φροντίσει και τα παιδιά της, αλλά και το σπιτικό της. Το ζω καθημερινά και το ξέρω! Όμως θα ήταν πολύ άδικο να «σνομπάρουμε» εμείς οι εργαζόμενες μητέρες, εκείνες που αποφάσισαν να κάτσουν στο σπίτι και να φροντίσουν την οικογένειά τους. Είτε από επιλογή (γιατί προφανώς ο άντρας του σπιτιού φροντίζει για το οικονομικό κομμάτι), είτε από ανάγκη (να δουλεύω για να δίνω τα λεφτά μου σε νταντάδες; Όχι δε θα πάρω. Θα τα φροντίζω εγώ!).

Σέβομαι απολύτως την επιλογή τους που όμως είμαι σίγουρη ότι έχει δυσάρεστες συνέπειες κάποιες φορές. Γιατί αφενός, κάνοντας μία τέτοια επιλογή – συμφωνία με τον σύζυγό σου, αποδέχεσαι ξεκάθαρα ότι είσαι απολύτως εξαρτημένη οικονομικά από αυτόν. Άρα και άβουλη πολλές φορές, εκτός κι αν εκείνος κατανοεί ακριβώς αυτό που συμβαίνει στην οικογένεια και σου είναι ευγνώμων για όσα κάνεις για εκείνον και τα παιδιά σας. Επίσης, στερείσαι έναν απογευματινό καφέ, δύο κουβέντες χωρίς να κρέμονται τα παιδιά από πάνω σου. Έναν καφέ και δύο κουβέντες που σίγουρα θα έβρισκες τον χρόνο στο γραφείο ή στο μαγαζί να πιεις και να μιλήσεις με έναν συνάδελφο. Να σερφάρεις για λίγο στο internet για να δεις κάτι που σου αρέσει χωρίς να γκρινιάζει το μωρό.

Θυμάμαι τη μάνα μου να μου λέει «Να δουλεύεις πάντα παιδί μου! Να είσαι ανεξάρτητη. Το σπίτι είναι ζητιάνα. Πάντα θα σου ζητάει. Πάντα θα θέλει καθάρισμα. Να αγαπάς και να φροντίζεις την οικογένειά σου και το σπιτικό σου, αλλά και τον πολύτιμο εαυτό σου για να είσαι ευτυχισμένη!». Και πάντα μου έρχεται στο μυαλό το εξής: Happy mommy: Ηappy kids και happy husband. Sad mommy: Sad kids and sad husband. Και δυστυχώς ή ευτυχώς είναι νόμος!

Σας παραθέτω ένα παράδειγμα που σίγουρα θα σας συγκινήσει, κυρίως εσάς τις γυναίκες. Εσείς όμως θα εκπαιδεύσετε τα παιδιά σας και τους άντρες σας να σέβονται το έργο σας. Αυτό το ιερό έργο, μπρος το οποίο υποκλίνομαι.

Παρακαλώ να διαβάστε αυτόν τον διάλογο μεταξύ συζύγου και ψυχολόγου και θα καταλάβετε τι εννοώ! Είναι ένα εξαιρετικό κείμενο της Ryshell Castleberry που φιλοξενήσαμε στο Mothersblog και με συγκίνησε. "Μιλάει" από μόνο του και ξέρω ότι οι περισσότερες από εσάς που το διαβάζετε θα ταυτιστείτε.

Σ: «Η γυναίκα μου δεν εργάζεται.
Ψ: Τι δουλειά κάνετε κύριε Rogers;
Σ: Δουλεύω ως ταμίας σε μια τράπεζα!
Ψ: Και η γυναίκα σας;
Σ: Δεν εργάζεται, είναι νοικοκυρά!
Ψ: Ποιος φτιάχνει το πρωινό στην οικογένειά σας;
Σ: Μα φυσικά η γυναίκα μου, αφού δεν εργάζεται!
Ψ: Τι ώρα ξυπνά η σύζυγός σας;
Σ: Ξυπνάει νωρίτερα από εμένα γιατί πρέπει να οργανωθεί. Πρέπει να ετοιμάσει το πρωινό για τα παιδιά και το φαγητό που θα πάρουν στο σχολείο. Να σιγουρευτεί ότι έχουν ντυθεί, ότι έχουν πλύνει δόντια και ότι δεν λείπει τίποτε από την σχολική τους τσάντα! Ξυπνά, όταν ξυπνά και το μωρό γιατί πρέπει να το θηλάσει, να του αλλάξει πάνα και να το ντύσει.
Ψ: Ποιος πάει τα παιδιά στο σχολείο;
Σ: Η γυναίκα μου πάει τα παιδιά στο σχολείο, επειδή δεν εργάζεται!
Ψ: Αφού πάει τα παιδιά στο σχολείο, μετά τι κάνει;
Σ: Συνήθως κάνει όλες τις εξωτερικές δουλειές μαζί με το μωρό. Βάζει και βγάζει συνέχεια το παιδικό καρεκλάκι από το αυτοκίνητο για να το κουμπώσει στο καρότσι και αν ξεχάσει κάτι, κάνει ξανά το ίδιο δρομολόγιο με το αυτοκίνητο. Αφού περάσει από το σούπερ μάρκετ, επιστρέφει σπίτι, ταΐζει ξανά το μωρό, του αλλάζει πάνα και το βάζει για ύπνο ώστε να κάνει με την ησυχία της, τις δουλειές του σπιτιού. Να καθαρίσει το σπίτι, να βάλει πλυντήριο, να απλώσει ρούχα. Ξέρετε όλα αυτά που κάνουν οι γυναίκες που δεν εργάζονται.
Ψ: Το απόγευμα μόλις γυρίσετε από τη δουλειά σας τι κάνετε;
Σ: Ξεκουράζομαι φυσικά. Μετά από μια κουραστική μέρα στη δουλειά τι άλλο θα μπορούσα να κάνω!
Ψ: Τι κάνει η γυναίκα σας το βράδυ;
Σ: Ετοιμάζει βραδινό, τρώμε μαζί με τα παιδιά και μετά θα μαζέψει τα πιάτα να τα βάλει στο πλυντήριο, θα ταΐσει τον σκύλο, θα τον βγάλει βόλτα και αφού επιστρέψει, θα φροντίσει τα παιδιά να διαβάσουν, να κάνουν μπάνιο, να πλύνουν δόντια και να κοιμηθούν. Μετά θα κάνει μπάνιο το μωρό, θα το θηλάσει και θα το βάλει για ύπνο. Βέβαια μέσα στη νύχτα θα σηκωθεί πολλές φορές για να ταΐσει το μωρό, γιατί το πρωί δεν δουλεύει.

Αυτό είναι το καθημερινό πρόγραμμα μιας μαμάς που κάθεται στο σπίτι όλη μέρα και ονομάζεται «Δεν δουλεύει!». Το να είσαι σύζυγος-νοικοκυρά δε χρειάζεται κάποιο ιδιαίτερο πτυχίο αλλά είναι το πρόσωπο «κλειδί» μέσα στο σπίτι και την οικογενειακή ζωή και ευτυχία. Χαρείτε και εκτιμήστε τη γυναίκα σας, τη μαμά σας, τη γιαγιά σας, τη θεία σας, την αδερφή σας, την κόρη σας γιατί οι θυσίες τους είναι ανεκτίμητες.

Κάποτε κάποιος τη ρώτησε: "Είσαι εργαζόμενη ή νοικοκυρά;" και εκείνη απάντησε: "Εργάζομαι ως σύζυγος στο σπίτι 24 ώρες την ημέρα, είμαι μάνα, γυναίκα, κόρη, ξυπνητήρι, μαγείρισσα, παραδουλεύτρα, μπαργούμαν, αφεντικό, babysitter, νοσοκόμα, παιδί για όλες τις δουλειές, security, και μπαμπούλας. Κάνω τη νοσοκόμα όταν χρειαστεί και ανακουφίζω όποιον έχει να μου πει τον πόνο του. Δεν μπορώ να πάρω άδεια, δεν μπορώ να αρρωστήσω, δεν έχω ούτε μια μέρα ρεπό και αναγκάζομαι να εργάζομαι και τη μέρα και τη νύχτα. Είμαι απίκο όλη την ώρα δεν πληρώνομαι για όλα αυτά και είμαι αναγκασμένη να απαντώ στο ερώτημα «Μα τι κάνεις όλη μέρα;»"

Το παραπάνω κείμενο είναι αφιερωμένο σε όλες εκείνες τις γυναίκες που δίνουν και τη ζωή τους για την οικογένειά τους. Και επιτέλους πάψτε να αισθάνεστε ενοχικά απέναντι στον εαυτό σας και την κοινωνία επειδή είστε νοικοκυρές. Γιατί η δουλειά της νοικοκυράς είναι η πιο σκληρή δουλειά του κόσμου!

Καλή σας ημέρα,

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ!

Μπορείτε να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον!