Μη φοβηθείς να πεις την αλήθεια σου

Είναι σχεδόν απάνθρωπο να λες κατάμουτρα μία σκληρή αλήθεια σε κάποιον που καταρρέει και δεν είναι σε θέση να την αντέξει. Το να του πεις ένα αθώο ψέμα, ή απλώς να του αποκρύψεις την απόλυτη αλήθεια, δε σε καθιστά «ψεύτη». Σε καθιστά άνθρωπο με ευαισθησίες και τακτ. Άνθρωπο με υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης που νοιάζεται για τον συνάνθρωπό του. Αλίμονο αν δεν υπήρχε ανθρωπιά. Το να κρύβεις την κακία σου πίσω από τον μανδύα του κυνισμού και της δήθεν ειλικρίνειας, είναι τόσο μα τόσο φθηνό. «Εγώ του τα είπα στα μούτρα όπως είναι! Δεν έκρυψα τίποτα!», ο άλλος έπαθε βαθιά κατάθλιψη κι εσύ διεκδικείς βραβείο ειλικρίνειας. Να σε χειροκροτήσουμε όλοι λοιπόν για το κατόρθωμα.

Πάντα υπάρχει τρόπος να πεις την αλήθεια ακόμη κι αν αυτή πονάει. Να την πεις όμως μέσα από ένα ανώδυνο φίλτρο. Ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι. Τρωτοί, με ανασφάλειες και ευαισθησίες. Ακόμα και οι πιο «σκληροί».

Υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που ενημερώνει με αλήθειες όταν αυτές του ζητούνται και σε αυτόν που επιλέγει συνειδητά να μιλήσει για τις δικές του αλήθειες.

Πόσες φορές έχεις αισθανθεί έντονα την ανάγκη να μιλήσεις για πράγματα που σε βαραίνουν, που σε βασανίζουν; Δε μιλάω για εξομολόγηση. Μιλάω για ανθρώπινη ανάγκη να εκφράσεις με λόγια τα συναισθήματά σου, ακόμη κι αν ντρέπεσαι γι’ αυτά. Από τα πιο απλά έως τα πιο σύνθετα. Από το ότι θες να χωρίσεις γιατί δεν είσαι πια ερωτευμένη. Ή ότι θες να παραιτηθείς από τη δουλειά σου γιατί δεν είσαι πια ικανοποιημένη με τις συνθήκες, ή ότι νιώθεις ότι δε σ’ αγαπούν πια. Ποιος θα σε κρίνει γι’ αυτό; Μα είναι η αλήθεια σου. Ποιος θα τολμήσει να την αμφισβητήσει;

Είναι σπουδαίο πράγμα να λες αμακιγιάριστες τις αλήθειες σου. Όχι για να προσβάλλεις κάποιον, αλλά για να ξεφορτώνεσαι βάρη που σε καταρρακώνουν. Η ανακούφιση που αισθάνεται ο άνθρωπος που λέει αλήθειες είναι απερίγραπτη. Όσες φορές χρειάστηκε να το κάνω, κοιμήθηκα όμορφα το βράδυ, χωρίς τύψεις και ενοχές. Και δε φοβήθηκα ποτέ ότι κάποιος θα με κατακρίνει γι’ αυτό. Να κριθώ είναι απολύτως θεμιτό… Να κατακριθώ όμως επειδή είπα αυτό που νιώθω, δεν έχει συμβεί ποτέ.

Ξέρω ότι αυτή τη στιγμή, εσείς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές μπορεί να αισθάνεστε ανεπαρκείς, να μην έχετε καθόλου αυτοπεποίθηση κι αυτό δεν είναι θέμα ηλικίας. Είναι θέμα βιωμάτων. Αν λοιπόν με διαβάζεις αυτή τη στιγμή, θέλω να σου πω, θέλω να σου φωνάξω «Σταμάτα να φοβάσαι. Πες την αλήθεια σου! Δεν μπορεί παρά να εκτιμηθεί. Στάματα να μένεις απαθής. Μίλα χωρίς φόβο. Για όλα όσα σε απασχολούν, για όλα όσα σε βασανίζουν. Κάντο για τον εαυτό σου. Του το χρωστάς!».

Καλή σας μέρα!

Περιμένω τα μηνύματά σας εδώ.

Μπορείτε να με βρείτε και στο φυσικό μου περιβάλλον!