Τα παιδικά χρόνια στην Αφρική

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι κάτι που το συζητώ συχνά. Τα παιδικά μου χρόνια στην Αφρική όμως, είναι ένας θησαυρός κρυμμένος στην καρδιά μου και θα τον φυλάω για πάντα.

Ένα απαραίτητο ξεκαθάρισμα στους σκληρούς μου δίσκους με τις χιλιάδες φωτογραφίες που φυλάω σχεδόν από όλη μου τη ζωή, ήταν η αφορμή για να πέσω τυχαία πάνω σε αυτές από τη νηπιακή μου ηλικία στο Ζαίρ.

Η μαμά μου προέρχεται από μία ελληνική οικογένεια της οποίας οι τελευταίες γενιές γεννήθηκαν, ανατράφηκαν και γαλουχήθηκαν στο Κονγκό. Κάπως έτσι βρέθηκα κι εγώ σε αυτή τη μαγευτική ήπειρο που έχω αγαπήσει πολύ.

Το πιο φοβερό απ’ όλα είναι ότι η μητρική μου γλώσσα είναι τα σουαχίλι αφού ήταν η πρώτη γλώσσα που έμαθα να μιλάω και να επικοινωνώ. Δυστυχώς όμως όταν επέστρεψα στην Ελλάδα με τους γονείς μου και ξεκίνησα να πηγαίνω στο ελληνικό σχολείο, μοιραία σταμάτησα να τα μιλάω κι έτσι σιγά σιγά τα ξέχασα. Πλέον καταλαβαίνω μόνο ελάχιστα πράγματα όταν συνομιλούν οι γονείς μου μεταξύ τους ή όταν βρίσκομαι με τους συγγενείς μου κάποιοι από τους οποίους ζουν μόνιμα στην Κινσάσα.

Οι αναμνήσεις μου από το Ισίρο, ένα μικρό χωριουδάκι κυριολεκτικά στο κέντρο της Αφρικής, έχουν μυρωδιά από βρεγμένο χώμα, γεύση από ζουμερά φρούτα και φυστίκια και αίσθηση ζεστού αέρα στο πρόσωπό μου… Η Αφρική που αγάπησα! Δε θα την ξεχάσω ποτέ!

Δες παρακάτω στην γκάλερι όλες τις φωτογραφίες που βρήκα!

Περιμένω τα μηνύματά σου εδώ!

Μπορείς να με βρεις και στο φυσικό μου περιβάλλον, εδώ αλλά και εδώ!