Απλώς δε σε θέλει! Μην ψάχνεις δικαιολογίες και προχώρα!

Πόσο αντικειμενικός κριτής μπορείς να είσαι για τον εαυτό σου; Πόσο σκληρός; Πόσο κυνικός; Πόσο αντέχεις; Δυστυχώς ο έρωτας έχει και το κακό του πρόσωπο. Ειδικά όταν δεν είναι αμοιβαίος. Γιατί τότε απλώς δεν είναι έρωτας. Άντε τώρα εσύ αυτό, να το αποδεχτείς…

Είναι μία φυσική άμυνα. Πείθεις τον εαυτό σου ότι σ’ αγαπάει κι ότι είναι ερωτευμένος μαζί σου αλλά… «έχει πολλή δουλειά και δεν βρίσκει χρόνο», «πρώτα η καριέρα του και μετά γάμοι και παιδιά», «μα πρέπει να δει και τους φίλους του», «είναι πολύ εγωιστής για να ζηλεύει», «για όλα φταίει η οικονομική κρίση», «δεν του αρέσει να δείχνει τα συναισθήματά του»…

Ωραία λοιπόν. Ας συμφωνήσουμε όλες ότι ο έρωτας είναι θύελλα που σε παρασέρνει.

Ας παραδεχτούμε και κάτι ακόμα: Ο ερωτευμένος άνδρας κινεί βουνά και θάλασσες γι’ αυτήν που αγαπάει. Όπως και το αντίστροφο. Παρατήρησε τον εαυτό σου. Μπορείς να κάνεις τα πάντα για να είσαι μαζί του. Αλλάζεις ραντεβού, προτεραιότητες, τα φέρνεις όλα τούμπα γιατί είσαι ερωτευμένη κι αν μπορούσες, δε θα ξεκολλούσες από πάνω του. Όλοι οι άλλοι μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα και όλα γυρνούν γύρω από αυτόν. Όσο εγωίστρια κι αν είσαι, όσο εσωστρεφής και ντροπαλή, όσα προβλήματα κι αν αντιμετωπίζεις, η τρικυμία που δημιουργεί ο έρωτας στο μυαλό σου, τα σαρώνει όλα. Και τους καθωσπρεπισμούς, και τις προτεραιότητες και τη λογική καμιά φορά.

Γιατί ο έρωτας είναι χημεία. Δεν είναι μόνο πεταλουδίτσες και ροζ σύννεφα. Ο έρωτας εξηγείται: Όταν ερωτεύεσαι τα επίπεδα της ντοπαμίνης υπερχειλίζουν. Τα επίπεδα της σεροτονίνης παρουσιάζουν μια πτώση, η οποία κινητοποιεί την ορμή για επιθυμία. Το χημικό αυτό κοκτέιλ είναι ο λόγος για τον οποίο τα ερωτοχτυπημένα ζευγάρια μπορεί να είναι τόσο ξετρελαμένα ο ένας με τον άλλο. Στην αρχή, οι χημικές συγκεντρώσεις που ζυμώνονται στους εγκεφάλους των ερωτευμένων, είναι παρόμοιες με εκείνες των ατόμων που πάσχουν από ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή. Τώρα καταλαβαίνεις για τι πράγμα σου μιλάω;

Τι γίνεται όμως όταν τα συμπτώματα της « ψυχικής ασθένειας» δείχνουν να έχουν «χτυπήσει» μόνο εσένα; Είσαι σε θέση να το καταλάβεις; Είσαι σε θέση να το αντιληφθείς;

Μέσα σου βαθιά ξέρεις. Απλώς παρατείνεις μία κατάσταση για να μην πονάς. Μήπως όμως πρέπει να την αντιμετωπίσεις; Μήπως πρέπει να προστατέψεις τον εαυτό σου; Γιατί εσύ είσαι ο τελικός αποδέκτης αυτής της ψυχοφθόρας κατάστασης. Σε εσένα γυρνούν όλα. Ούτε σε αυτόν που δεν αξίζει την αγάπη σου, ούτε στις φίλες σου που δεν τολμούν να σου πουν την αλήθεια κατά πρόσωπο.

Γιατί απλώς, δε σε γουστάρει. Δε σε θέλει. Δεν τον ελκύεις. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Και υπάρχει κάτι που λέγεται «αξιοπρέπεια» και σου έχω γράψει πολλές φορές στο παρελθόν γι’ αυτή τη μικρή λέξη αλλά γεμάτη νόημα.

Πήγαινε εκεί που σε αγαπούν. Αφιέρωσε χρόνο σε αυτούς που το αξίζουν. Επένδυσε σε αληθινά συναισθήματα. Αν πάλι δεν υπάρχουν, μείνε μόνη σου για όσο χρειαστεί. Μη φοβάσαι τη μοναξιά. Μέσα από αυτή θα μάθεις να ξεχωρίζεις αυτούς που λάμπουν πραγματικά.

Πώς να στο πω πιο απλά για να το καταλάβεις; Μην ξοδεύεσαι. Αν αγαπήσεις τον εαυτό σου θα σε αγαπήσουν και οι άλλοι. Αν εσύ πρώτη σέβεσαι εσένα, μόνο τότε θα σε σεβαστούν και οι άλλοι.

Το «τέλος» δεν είναι πάντα κακό. Όλοι οι χωρισμοί είναι επίπονοι. Όμως χάρη σε αυτούς τους χωρισμούς θα γνωρίσεις αυτόν που θα αγαπήσεις παράφορα. Τον εκλεκτό σου. Αυτόν που θα σου δείχνει την αγάπη του με χίλιους δύο τρόπους. Αυτόν που θα δίνει απλόχερα. Αυτόν που δε θα βρίσκει δικαιολογίες, που δε θα σε αποφεύγει, που θα είσαι η προτεραιότητά του ακόμη κι αν καίγεται το σύμπαν.

Έναν τέτοιο έρωτα σου εύχομαι. Και τότε θα νιώσεις ισχυρή. Γιατί ο αμοιβαίος έρωτας κάνει θαύματα.

Περιμένω τα μηνύματά σου εδώ.

Μπορείς να με βρεις και στο φυσικό μου περιβάλλον, στο Instagram, στο Facebook και στο Twitter!

Καλή σου μέρα!