Ο μεγαλύτερος πλούτος στη ζωή…
Μία δίωρη διαδρομή με το αυτοκίνητο για το εξοχικό μας με οδηγό τον μπαμπά μου και συνοδηγό εμένα με έκανε καλύτερο άνθρωπο. Αυτές οι συζητήσεις μαζί του δεν μπορούν να αντικατασταθούν με κανένα σεμινάριο αυτογνωσίας, με κανένα nlp, με καμία ψυχοθεραπεία. Καλέ μου άνθρωπε! Πόσο σ’ αγαπώ και πόσο σε θαυμάζω!
Λένε πως οι γονείς και το περιβάλλον που γεννιέται και μεγαλώνει ένα παιδί επηρεάζουν σε μέγιστο βαθμό την προσωπικότητά του. Εμένα με συμφέρει πολύ αυτή η θεωρεία γιατί είμαι πολύ περήφανη για τον τρόπο που με μεγάλωσαν οι γονείς μου.
Κι αυτό βέβαια αποδεικνύεται περίτρανα κάθε φορά που ανοίγω συζητήσεις με τον μπαμπά μου. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε περάσαμε πολύ χρόνο μαζί. Αναπληρώσαμε όλες αυτές τις οικογενειακές στιγμές που ομολογώ πως θα ήθελα να είναι περισσότερες, αλλά οι δουλειές μας και οι υποχρεώσεις μας δεν μας το επιτρέπουν.
Αν μου λείπει κάτι από την εργένικη ζωή μου, όταν ακόμα έμενα στο πατρικό μου, είναι αυτές οι όμορφες συζητήσεις με τον μπαμπά μου που πάντα με ηρεμούσαν, με έβγαζαν από αδιέξοδα, με γαλήνευαν.Κάθε φορά που τον βλέπω βγάζω τα εσώψυχά μου. Είναι σαν εξομολογητής μου. Καταρχήν ξέρω ότι θα του πω όσα με απασχολούν και θα με ακούσει με ηρεμία χωρίς να με κρίνει και χωρίς να με πληγώσει. Πόσοι άνθρωποι το καταφέρνουν αυτό στη ζωή μας; Ελάχιστοι… Γι’ αυτό πρέπει να τους προσέχουμε σαν τα μάτια μας. Μας είναι πολύτιμοι.
Ένα από τα θέματα της ατζέντας που φαντάζομαι απασχολεί πολλά σπίτια και πολλά νοικοκυριά, ήρθε με αφορμή τους πολιτικούς διαξιφισμούς στη Βουλή την προηγούμενη εβδομάδα σε αυτή την προεκλογική περίοδο που διανύουμε. Ούτε εκείνος αλλά ούτε κι εγώ ήμασταν ποτέ φανατικά πολιτικοποιημένοι οπότε κρίναμε τελείως αντικειμενικά τη στάση των πολιτικών αρχηγών και τη γενικότερη παρουσία τους, καθώς η Έλενα και η Χριστίνα είχαν αποκοιμηθεί στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου.
«Πολλά έξοδα ρε μπαμπά! Δεν τελειώνουν ποτέ οι λογαριασμοί. Βαρέθηκα να πληρώνω. Εφορίες, ΕΦΚΑ, ΦΠΑ, ενοίκια… Είναι πραγματικά μία τρέλα αυτό που βιώνουν οι άνθρωποι καθημερινά με όλα αυτά τα έξοδα σε σχέση με το εισόδημά τους. Είναι τα παιδιά που με αγχώνουν. Μπορούμε από τώρα να διασφαλίσουμε ότι θα έχουμε τη δυνατότητα να ανταπεξέλθουμε σε ό,τι χρειαστούν μελλοντικά; Κι αν δεν τα καταφέρουμε; Αν χάσουμε τις δουλειές μας; Αν αλλάξει όλο το σκηνικό; Τι θα κάνω;».
Αντιλαμβάνεστε βέβαια, ότι μιλούσε ο δεύτερός μου εαυτός, η αγχωμένη μαμά - control freak που αν μπορούσε να προπληρώσει και να εξοφλήσει όλα τα πιθανά έξοδα που αφορούν τα παιδιά της (σχολεία, φροντιστήρια, αθλήματα, κατασκηνώσεις) από τώρα μέχρι και την ενηλικίωσή τους, θα το έκανε αν είχε τη δυνατότητα, αρκεί να μην είχε ποτέ το άγχος των οικονομικών εκκρεμοτήτων. Μιλάμε για τέτοια παράνοια. Καλύτερα να πληρώνεις όταν έχεις, παρά να χρωστάς την ώρα που θα έρθουν γιατί μπορεί να μην έχεις. Αυτή είναι η τακτική που ακολουθώ από τότε που κλήθηκα να διαχειριστώ τα προσωπικά μου έξοδα… Κανονική τρέλα, αλλά τολμώ να πω ότι με έχει σώσει πολλές φορές.
«Δέσποινα, δεν είχα ποτέ πανάκριβα αυτοκίνητα, σπίτια, χλιδάτη ζωή. Έχω όμως μία πολύ τίμια και τρυφερή σύζυγο και ένα υπέροχο και αξιόλογο παιδί. Έχω και αυτό: Κάθε βράδυ κοιμάμαι με τη συνείδησή μου ήσυχη γιατί δεν έβλαψα ποτέ κανέναν. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος πλούτος στη ζωή…».
Και κάπως έτσι, με μία απλή πρόταση, χωρίς βαρύγδουπα επιχειρήματα, χωρίς καμία προσπάθεια, για μία ακόμη φορά ο σοφός μπαμπάς μου με προσγείωσε στην πραγματικότητα.
Γιατί αν το καλοσκεφτείς, δεν συγκρίνεται με τίποτα να έχεις υγεία, αγάπη και να κοιμάσαι ήσυχα το βράδυ, χωρίς τύψεις και ενοχές… Κι αν είσαι καλά όλα μπορείς να τα καταφέρεις.
Καλή σου μέρα!
Περιμένω τα μηνύματά σου εδώ!
Μπορείς να με βρεις και στο φυσικό μου περιβάλλον, να με ακολουθήσεις στο Instagram (@despinakampouri), στο Facebook (Despina Kampouri Official Page) και στο Twitter (dkampouri).