Αιώνια ερωτευμένη με τον «λάθος» άνθρωπο

Σε παίρνει όποτε το θυμάται, ή όποτε νιώθει μόνος και απογοητευμένος. Χάνεται ξαφνικά και εμφανίζεται ξαφνικά. Σε «έχει ανάγκη» και θέλει να σε δει μόνο όταν χρειάζεται κάτι που μπορείς να του προσφέρεις. Αν του αρνηθείς γίνεται επιθετικός, προσβλητικός. Δε σου έχει πει ποτέ ότι σε αγαπάει. Δε σε έχει χαϊδέψει ποτέ τρυφερά. Δεν έχει ξεκαθαρίσει ποτέ αν είστε μαζί ή αν απλά βρίσκεστε. Όταν κοιμάστε μαζί, μετά απλώς εξαφανίζεται γιατί «έχει κάποια δουλειά», ή γιατί «πρέπει να φάει με τους γονείς του». Δε μπορείς να αισθανθείς καμία ασφάλεια μαζί του, γιατί δε σου δίνει σταθερότητα και συμπεριφέρεται σαν αερικό. Και το χειρότερο είναι ότι εσύ βρίσκεις πολύ γοητευτική τη συμπεριφορά του.

Γιατί αυτός δεν είναι σαν τους άλλους. Δεν τρέχει από πίσω σου, δε σε παίρνει 50 τηλέφωνα τη μέρα, δε σου κάνει αναπάντεχες εκπλήξεις με λουλούδια στη γιορτή σου ή τα γενέθλιά σου. Δε σου στέλνει ερωτικά μηνύματα γιατί είναι… «εσωστρεφής και δεν εκδηλώνει τα συναισθήματά του». Κι εσύ έχεις πείσει τον εαυτό σου ότι αυτό είναι το σωστό και το φυσιολογικό. Όχι γιατί είναι στην πραγματικότητα, αλλά γιατί εσύ τον έχεις εξιδανικεύσει. Γιατί δεν έχεις τα κότσια να δεις την πραγματικότητα. Γιατί δεν αντέχεις την πραγματικότητά. Η πραγματικότητα, νιώθεις ότι θα σε σκοτώσει. Θα σκοτώσει ό,τι πιο όμορφο έχεις μέσα σου για κάποιον. Την αγάπη σου, τον έρωτά σου, το χάδι σου. Για τον «λάθος άνθρωπο».

Όχι, δεν είναι αυτός ο φοβερός γκόμενος που μπορεί να σε παίξει στα δάχτυλα. Δεν είναι «επιστήμονας» στην αποπλάνηση. Είναι ο εαυτός του και απλώς δε σε γουστάρει. Καλύπτεις όλες του τις ανασφάλειες. Είσαι πάντα εκεί, διαθέσιμη. Του έχεις δημιουργήσει μία αρρωστημένη εξάρτηση χωρίς κανένα υπόβαθρο. Γιατί μόλις ερωτευθεί, θα εξαφανιστεί πάλι. Και όσα δεν έχει δώσει σε εσένα θα τα δώσει σε αυτή που θα αγαπήσει πραγματικά.

Γιατί ο έρωτας πρέπει να είναι αμοιβαίος για να σε απογειώσει. Εκτός κι αν έχεις συνηθίσει στα ημίμετρα επειδή πιστεύεις ότι δεν τον αξίζεις. Ο έρωτας είναι τρυφερός, δοτικός, όμορφος, δεν πληγώνει για πάντα, δεν πονάει για πάντα, σε ολοκληρώνει, σε ομορφαίνει.

Ο ερωτευμένος άντρας όλα τα μπορεί. Δε βρίσκει δικαιολογίες. Κάνει υπομονή, αλλάζει για χάρη σου, σε ακούει με προσοχή, συμβιβάζεται με τα «μαύρα σου σημεία», σε κάνει προτεραιότητά του. Σε κρατά αγκαλιά στο δρόμο, σου ψιθυρίζει, κρατά το χέρι σου, απολαμβάνει την παρέα σου και φροντίζει να είναι όσο περισσότερο γίνεται κοντά σου. Σε ζηλεύει, σε κοιτάει στα μάτια και θέλει να σε κάνει να γελάς.

Αυτός που δεν είναι ερωτευμένος αλλά υποκρίνεται τον ερωτευμένο και σε πείθει ψευδώς ότι σε θέλει, έχει βαθύ πρόβλημα. Εσύ όμως τι είσαι; Νοσοκόμα; Ή μία νέα γυναίκα που αξίζει να αγαπηθεί;

Αυτή που εξακολουθεί να υποκύπτει στις αλλόκοτες συμπεριφορές του δήθεν ερωτευμένου άνδρα. Έχει βαθύ πρόβλημα. Κάποιο τραύμα, κάποια ανασφάλεια, δεν την αφήνει να δει καθαρά.

Όταν αυτοί οι δύο προβληματικοί άνθρωποι βρεθούν, το μόνο που καταφέρνουν είναι να δημιουργήσουν μία αδιέξοδη και προβληματική «σχέση» που μόνο πόνο και δυστυχία μπορεί να προκαλέσει. Ποιος πονάει όμως πιο πολύ; Ο χειριστής ή το υποχείριο; Γιατί σε αυτή τη «σχέση» εσύ είσαι το υποχείριο.

Δεν είσαι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία. Και παρότι απεχθάνομαι τη θυματοποίηση των γυναικών που δεν έχουν το σθένος να διαγράψουν και σεβαστούν πάνω από όλα τον εαυτό τους, θα σου πω ότι σε συναισθάνομαι γιατί έχω περάσει από εκεί που είσαι τώρα εσύ. Έχω ερωτευθεί έναν τέτοιο τύπο. Δεν ήταν απτός. Ήταν νερό. Έτρεχε μέσα από τα χέρια μου. Δεν μπορούσα να τον κρατήσω. Κι όσο έφευγε, τόσο προσπαθούσα να τον φτάσω. Το μεγαλύτερο μάθημα της ζωής μου. Του χρωστώ, τον αυτοσεβασμό μου και την αυτοεκτίμησή μου. Του χρωστώ το γεγονός της εντατικής μου εξάσκησης στο να βλέπω, να ξεχωρίζω και να διακρίνω την αλήθεια στους ανθρώπους. Να αγαπώ αυτόν που με αγαπά. Να ξεχωρίζω τους Άνδρες με Α κεφαλαίο.

Το να αγαπήσεις τον εαυτό σου είναι η αρχή ενός έρωτα που θα κρατήσει μια ολόκληρη ζωή. Ξεκίνα από αυτό και θα δεις τον έρωτα και τους άνδρες με άλλη ματιά… Στο υπόσχομαι.

Περιμένω τα μηνύματά σου στο Instagram