The end of an era

Είχα μόλις φύγει ψυχικά ταλαιπωρημένη από την προηγούμενη δουλειά μου, δεν είχα βρει κάποια καινούργια, αλλά το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι καλά μέσα μου. Το κάρμα είναι φοβερό πράγμα. Δυο μέρες μετά την παραίτησή μου από το Πρώτο Θέμα (από το οποίο έφυγα με πόνο ψυχής λόγω της ιδιαίτερης σχέσης μου με τον Θέμο), χτύπησε το τηλέφωνό μου: «Καλησπέρα Δέσποινα, είμαι ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, θα ήθελα να κάνουμε μια συνάντηση για να σου κάνω μια επαγγελματική πρόταση». Λίγες μέρες αργότερα δώσαμε τα χέρια με συνοπτικές διαδικασίες.

Εγώ, δημοσιογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά, θα έπρεπε να κάνω μια στροφή 180 μοιρών και να αναλάβω ένα ισχυρό πόστο έχοντας μηδενική εμπειρία στο διαδίκτυο. «Πάμε να το κάνουμε!», είπα από μέσα μου. Δεν είχα τίποτα να χάσω. Ποιος θα πίστευε ότι αυτή η σχέση θα κρατούσε 10 ολόκληρα χρόνια; 10 χρόνια σκληρής δουλειάς και ανοδικής πορείας, 10 χρόνια με πράσινους δείκτες και επίτευξη στόχων, 10 χρόνια στην κορυφή με το Queen.gr και το Mothersblog.gr να σπάνε τα κοντέρ μέρα με τη μέρα, μήνα με τον μήνα, χρόνο με τον χρόνο.

Νιώθω γεμάτη, χορτασμένη και περήφανη γιατί αφήνω το πόστο της Διεύθυνσης του Queen.gr με ένα τεράστιο χαμόγελο! Σήμερα το Queen.gr είναι το κορυφαίο γυναικείο site στην Ελλάδα!

Πρόεδρε, σε ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη και για το γεγονός ότι δεν αθέτησες τον λόγο σου από την αρχή μέχρι το τέλος.
Ευχαριστώ τους στενούς και πιστούς μου συνεργάτες (εσείς ξέρετε ποιοι είστε κι αυτό μου αρκεί) που με πίστεψαν, με στήριξαν όταν σκόνταψα και ήταν κοντά μου all the way ακόμη κι αν κάποιες φορές έπρεπε να με υπομείνουν. Θα σας έχω πάντα στην καρδιά μου! Δεν έχετε να φοβάστε τίποτα! Είστε οι καλύτεροι! Και οι καλύτεροι πάνε μόνο μπροστά όσα εμπόδια κι αν συναντήσουν στον δρόμο τους!

Κι αν κάποιους σας πίκρανα, δεν το έκανα σκόπιμα. Η ταχύτητα με την οποία έπρεπε να πάρω αποφάσεις, το βάρος της ευθύνης, το καθημερινό κυνήγι των στόχων, η τελειομανία και ο ψυχαναγκασμός μου να γίνονται όλα ολόσωστα και μεθοδικά, κάποιες φορές με έκαναν απρόσιτη και αδιάλλακτη. Είμαι σίγουρη όμως ότι το καταλάβατε γιατί ξέρετε ότι υπό κανονικές συνθήκες και εκτός στίβου μάχης, είμαι… γαμώ τα παιδιά!

Δε θα είμαι στο τιμόνι του Queen, αλλά για όσο θα έχω έμπνευση, θα συνεχίσω να γράφω στα blogs μου “PS I love you” και “Despina’s little stories” και να μοιράζομαι μαζί σας μικρές, αληθινές ιστορίες χωρίς make up. Αυτό έτσι κι αλλιώς είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της δουλειάς μου που πλέον έχει γίνει μέρος της ζωής μου: Το γράψιμο σε πρώτο ενικό που με λυτρώνει από φοβίες, που με τσαλακώνει επειδή το θέλω, που με φέρνει πιο κοντά σε εσάς που αφιερώνετε πολύτιμο χρόνο για να διαβάζετε τις σκέψεις μου, τους προβληματισμούς μου, τις τρέλες μου, τις υπερβολές μου... Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή μου και πάντα θα σας ευγνωμονώ που με αποδέχεστε όπως ακριβώς είμαι!

Εύχομαι σύντομα να ξαναβρεθούμε και σε άλλους δρόμους. Δεν ξέρω διεύθυνση και αριθμό, αλλά έτσι συνέβη και την πρώτη φορά και μου βγήκε σε καλό! Βούτηξα σε άγνωστα νερά και έμαθα να κολυμπάω. Και θα το ξανακάνω! Δε με φοβάμαι, δε μας φοβάμαι!

Μέχρι τότε θα απολαύσω τη ζεστασιά και την αγκαλιά του σπιτιού μου και των αγαπημένων μου που με είχαν χάσει για λίγο… αλλά τους υποσχέθηκα ότι θα με ξαναβρούν! Εκεί αρχίζουν και τελειώνουν όλα.

Καλό καλοκαίρι!

Δέσποινα
xxx