Σήμερα κλείνω 2 χρόνια ..

Τα δύο χρόνια αυτά που πέρασαν δεν ήταν και τα πιο εύκολα και πιο ευχάριστα από την μία αλλά και από την άλλη έχασα αρκετά κιλά 48 μέχρι σήμερα και προχωράω. Εύκολο δεν το λές αλλά με υπομονή και επιμονή τα πάντα μπορούμε να καταφέρουμε.

Σε αυτά τα 2 χρόνια είχα δίπλα μου ανθρώπους που αγαπώ και που μου στάθηκαν βλέποντας με στα χειρότερα μου με το να είμαι άρρωστη 15 φορές την ημέρα, με το να χάνω τα 2/3 των μαλλιών μου, με το να μην μπορώ να περπατήσω η να ανέβω ένα σκαλοπατάκι των 10 εκατοστών μιας και δεν είχα μυική δύναμη, αλλά και να με βλέπουν να φτύνω καφέ κομμάτια από την χολή μου από τον πόνο και την ανακατωσούρα που είχα αρκετές φορές την ημέρα, να είμαι στο κρεβάτι για αρκετούς μήνες και να σηκώνομαι μια φορά το δεκαήμερο για να πάω γήπεδο χωρίς όλοι οι γύρω να γνωρίζουν πως κατέβαινα τα σκαλοπάτια και πως έκανα τον σταυρό μου πάντα να μην με ποιάσει το καθημερινό μου ανακάτεμα εν ώρα αγώνα και γίνω ρεζίλι αυτά τουλάχιστον για τους πρώτους 6 μήνες και μετά για να συνέλθω από την δίωρη έξοδο αυτή πάλι 1 εβδομάδα στο κρεβάτι.

Όταν είσαι στεναχωρημένος, στρεσαρισμένος σε πονάει το στομάχι σου. Εγώ πλέον δεν έχω στομάχι και για την κυριολεξία δεν έχω 90% μιας και το αφαίρεσα και οπότε δεν επιτρέπεται να έχω στρες άγχος και στεναχώριες στην ζωή μου κάτι που είναι υπερβολικά δύσκολο στις μέρες που ζούμε. Με το παραμικρό κινδυνεύω να πάθω κάτι. Δεν μπορώ να φάω κανονικά με ενοχλούν σχεδόν τα πάντα και δεν μπορώ να πιω ούτε νερό όταν διψάω για τουλάχιστον 40 λεπτά αν έχω μασουλήσει κάτι γιατί υποφέρω από καθημερινή παλινδρόμηση δεν θέλετε να το πάθετε ποτέ αυτό trust me. Με αυτά και με αυτά υπάρχουν καθημερινά δυσκολίες που θέλω να πιστεύω πως με τον χρόνο θα αλλάξουν αλλά σκέφτομαι πάντα θετικά. Εδώ κόντεψα να χάσω το χέρι μου .. αλλά το προσπερνάω αυτό για να μην συγχυστώ.

Πέμπτη πήρα την σκληροπυρηνική απόφαση και Τρίτη την υλοποίησα χωρίς να ξέρω τους κινδύνους. ( πρώτη φορά στην ζωή μου για κάτι τόσο σοβαρό δεν έκανα την κατάλληλη έρευνα και η μητέρα μου ούρλιαζε και με παρακαλούσε να μην το κάνω). Από την μια είχε απόλυτο δίκαιο, από την άλλη προσωπικά αν με ρώταγε κάποιος να το κάνει θα του έλεγα ΠΟΤΕ ποτέ ποτέ με ένα τεράστιο ΟΧΙ. Ο κόσμος βλέπει το αποτέλεσμα και δεν καταλαβαίνει τι μπορεί να έχεις τραβήξει για να φτάσεις μέχρι εδώ.

Η μητέρα μου, η Χριστίνα Λουκά, η Ελεονώρα, η Μιράντα, η Αλεξία, η Ιωάννα & ο Δημήτρης, η Δέσποινα Καμπούρη, η Ελένη Καρποντίνη, η Χριστίνα Παππά, η Dragana, ο Μάνος, ο Τίτος αλλά και ο Βασίλης Κικίλιας (ειδικά που έτρεχε να μιλήσει με όλους τους γιατρούς μου), όλοι αυτοί ήταν οι φύλακες άγγελοι μου και θέλω να τους ευχαριστήσω όλους μαζί αλλά και τον κάθε έναν χωριστά για τα πάντα που κάνανε για εμένα αλλά και που ανέχτηκαν τις αντιδράσεις του οργανισμού μου .. ( ξέρουν τι λέω).

Ένα μεγάλο ευχαριστώ θέλω να πώ και στην Ναταλί Βαγιωνή που από την πρώτη στιγμή που τις είπα για το πρόβλημα των μαλλιών μου ( έχασα τα 2/3 και ήταν απίστευτη η στεναχώρια μου), με έσωσε στην κυριολεξία. Με το Polyhymnia Fresh Line σαμπουάν θα έχω να το λέω για πάντα μου ξανά βγήκαν μαλλιά αμέσως και με την στήριξη του κομμωτηρίου Freestyle τα μαλλιά μου είναι σχεδόν όπως στην αρχή.

Έχω ακόμα δρόμο για να φτάσω στον στόχο μου αλλά θα τα καταφέρω ..