Λένε, άβυσσος η ψυχή της γυναίκας ..

Λένε άβυσσος η ψυχή της γυναίκας και όντως στην περίπτωση της Μάντας ισχύει και με το παραπάνω.

Πλέον αφού το "κακό" έφυγε μπορούμε να μιλήσουμε ελεύθερα για αυτό.

Ξεκινάω λέγοντας πόσο μα πόσο θαυμάζω την φιλενάδα μου την κολλητή μου που πλέον την θεωρώ αδερφή μου και ακόμα πιο πολύ μιας και στις χαρές και στις λύπες είμαστε εκεί η μια για την άλλη.

Μπορεί να αναρωτηθήκατε γιατί έχουμε να κάνουμε σχεδόν ένα χρόνο κάποιο event W.I.N. HELLAS αλλά υπήρχε σοβαρός λόγος και αν και είχαμε δρομολογημένα διάφορα ωραία πράγματα αναγκαστήκαμε να τα παγώσουμε για λίγο όταν τον Αύγουστο τον περασμένο Πρόεδρος του ΜΚΟ μας δεν αισθανόταν καλά και είχε κάποια σημάδια ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και αναγκάστηκε να πάει στον γιατρό να κάνει κάποιες εξετάσεις ( και είχε ΆΓΙΟ που πήγε έγκαιρα και πιάσαμε το "κακό" στην αρχή του). Ψάχνανε να βρούν τι έχει και με πήρε τηλέφωνο από την άλλη άκρη του πλανήτη από το Τορόντο στον Καναδά να μου ανακοινώσει πως είχε καρκίνο. Πάγωσα έκλαψα συνήλθα και αμέσως τις είπα πως θα το περάσουμε μαζί. Δεν είχα κανένα κακό προαίσθημα ( είμαι αρκετά διεισδυτική). Μιλάγαμε καθημερινά τις ούρλιαζα για να κόψει το τσιγάρο και τους καφέδες και τα αναψυκτικά γιατί τρεφόταν κυρίως με αυτά.

Ο γιατρός τις έδωσε δύο εναλλακτικές μιας και είχε τον καρκίνο στα νεφρά της πρότεινε να τον αφαιρέσουν ρομποτικά ( στον Καναδά η νοσηλεία και τον ιατρικό σύστημα αν και είναι πολύ καλό και παρέχετε δωρεάν είναι πολύ αυστηρό στην σειρά προτεραιότητας) τις είπαν πως κάνοντας το έτσι και λόγο δουλειάς της γιατί δουλεύει ακόμα και σαν μοντέλο εκεί και λογικό γιατί είναι μια κούκλα,η ημερομηνία που τις δώσανε ήταν τέλος Φεβρουαρίου. Μέχρι τότε είχαμε ναι μεν τα καρδιοχτύπια μας αλλά ήταν τόσο δυνατή, συνέχισε την καθημερινότητα της ακόμα πιο δυναμικά παρόλα τα ανάποδα που τις δημιουργούσαν απίστευτο στρες και φόρτιση από αρνητικά άτομα που κάθε άλλο παρά αγάπη και συμπαράσταση που έπρεπε να τις δώσουν.

Ήρθε στην Ελλάδα τον Ιανουάριο για να τακτοποιήσει διάφορες εκκρεμότητες και ήταν πιο κούκλα από ποτέ. Έλαμπε. Μέσα από τον διαλογισμό και την υγιεινή διατροφή είχε αλλάξει στο ακόμα πιο καλύτερο. Το αντιμετωπίσαμε όπως αντιμετωπίζουμε όλα τα ανεπάντεχα που μας συμβαίνουν βλέποντας το ποτήρι μισό γεμάτο.

Τον Φεβρουάριο πήγα να την δώ 2 εβδομάδες πριν την επέμβαση γιατί ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω. Ελάχιστος κόσμος φίλοι μας ξέραν τον αληθινό σκοπό του ταξιδιού μου αυτού ( είμαι αρκετά προληπτική). Έτυχε να είναι το ΝΒΑ All Star weekend τότε και το συνδυάσαμε υπέροχα μιας και είχαμε όλες τις διασυνδέσεις για να ζήσουμε μια υπέροχη εμπειρία.

Πήγαμε road trip στον Νιαγάρα και στα σύνορα τις Νέας Υόρκης και σε όλη την διαδρομή γελάγαμε και τραγουδάγαμε ( και αν και δεν έχω φωνή ) ανεβάζαμε συνέχεια αστεία χαρούμενα βιντεάκια γιατί νιώθαμε πως έτσι έπρεπε να κάνουμε και όντως αυτό που βλέπατε αυτό ήταν διώξαμε ότι αρνητικό υπήρχε και κοιτάγαμε να βλέπουμε τα πάντα με χαμόγελο και θετικά και κάνεις εκτός από ελάχιστους ανθρώπους καλούς φίλους κοντινούς δεν ήξεραν τι σταυρό κουβαλάγαμε.

Λίγες μέρες αφού έφυγα η Μάντα μπήκε στο νοσοκομείο να κάνει την επέμβαση και όλα πήγαν καλά ( αν και τις προκλήθηκε μια επίδραση στο μάτι που και αυτό γιατρεύτηκε). Μιλάγαμε συνέχεια όσο μπορούσε για να συνέλθει μιας και ήταν η μεγαλύτερη δοκιμασία που είχε περάσει και δεν ήταν καθόλου εύκολο.

Από τα 3 παιδιά της το ήξερε η μεγάλη της κόρη γιατί δεν ήθελε να τρομοκρατηθούν τα δύο μικρά. Συνέχισε την καθημερινότητα της μόλις συνήλθε μετά από 1 μήνα περίπου συνεχίζοντας με τα παιδιά της να σναπτσάρουν και να χαμογελάει σαν να μην είχε συμβεί ποτέ γιατί δεν ήθελε να καταλάβουν κάτι και να στεναχωρηθούν.

Μετά από λίγο ξανά πήγα να την δω το Πάσχα και κάναμε όλες τις παραδόσεις, άριστη οικοδέσποινα, εργαζόμενη μητέρα και σύζυγος με ένα κάρο τρεξίματα στην καθημερινότητα αντιμετωπίζει τα πάντα με ευγένεια , ταπεινότητα, και φινέτσα κάτι που την διακρίνει τόσα χρόνια η καλοσύνη της ( αφού είναι κατηγορία από μόνη της, οι ευγενείς τρόποι και όλα τα καλά που έχει).

Μου ζήτησε η κόρη της να την προσέχω και να την κάνω να περνάει καλά και έτσι την πήρα από εκεί και φύγαμε να πάμε να κάτσουμε λίγο μακριά από όλους και από όλα να περάσει λίγο ζεν. Τραβάγαμε αστεία βιντεάκια και χορεύαμε και τραγουδάγαμε σαν να ήμασταν σε πενταήμερη σχολική εκδρομή γιατί αποφασίσαμε να πούμε πως η ζωή είναι ωραία παρόλα τα εμπόδια και τα διάφορα ανάποδα.

Την Μάντα την θαυμάζω για το πόσο μα πόσο ταπεινή και ευγενική με αρχές είναι. Αυτό είναι η παιδεία που παίρνεις από το σπίτι σου κάτι που δεν τον συναντάς στην σήμερον ημέρα. Κοιτάει την ζωή μπροστά και αν και ζεί πλέον στο Τορόντο η καρδιά της είναι στην Ελλάδα και δεν παρατάει με τίποτα τον αγώνα που έχει δώσει από το 2006 μέχρι σήμερα ενάντια στην Βία και στην κακοποίηση των γυναικών. Το έργο που στηρίζουμε τόσα χρόνια με πολύ αγάπη για να βοηθήσουμε όλες τις γυναίκες που το έχουν τόσο ανάγκη και δυστυχώς είναι πολλές.

Μετά από 3 χρόνια θα φέρει επιτέλους τα παιδιά της πίσω για διακοπές να δουν την γιαγιά και τον παππού τους που τους και όλους τους φίλους τους.

Θα κάνουμε το ετήσιο Celeb Beach Volley για την W.I.N. HELLAS στις 13 Ιουλίου και θα σας μιλήσω για αυτό σύντομα αλλά κάντε ένα μεγάλο Save the date γιατί σας θέλουμε όλους εκεί.

Σήμερα η Μάντα έχει τα γενέθλια της και έχει έναν λόγο παραπάνω να γιορτάσει γιατί η ψυχή της και η καρδούλα της μόνο ξέρουν τι ανηφόρα τράβηξε.

Mada μου , love you to the bone, through thick and thin in sickness and in health we are real family. Happy everything !!!!