Φωτιές στην Αττική: Η αληθινή ιστορία της... που εγκλωβίστηκε. Θα μπορούσα να ήμουν εγώ. Ή εσύ
Μέσα σε ένα δευτερόλεπτο λαμπάδιασαν τα πάντα όλα και ενώ ήταν σε κατάσταση σοκ με αυτά που έβλεπε, έβγαζε διαρκώς screen shots ώσπου να πέσει το σήμα...
Είναι πολλά που συμβαίνουν εδώ και μια εβδομάδα και είναι όλα στενάχωρα και το ζούμε όλοι μαζί παρέα με αγωνία και ο καθένας από εμάς προσπαθεί να βοηθήσει με τον τρόπο που ξέρει και μπορεί. Ήταν και συνεχίζει να είναι μια εβδομάδα τρομερού στρες γεμάτο άγχος και αγωνία για τα πάντα όλα.
Ο κάθε ένας από εμάς το αντιμετωπίζει σίγουρα διαφορετικά.
Έχοντας βιώσει στο παρελθόν στις φωτιές του 80’ το σπίτι μας να καίγεται από εμπρησμούς κοιτώντας το ανήμποροι να κάνουμε κάτι με πολλές ιστορίες πάνω στο θέμα, μιας και τα μικρότερα αδέρφια μου έλειπαν με την μητέρα τους για το καλοκαίρι και θα γυρίζαν Σεπτέμβριο μη ξέροντας τι έχει συμβεί και να το μάθουν μια και καλή μπαίνοντας σε ένα καινούργιο χώρο μη έχοντας τίποτα μα τίποτα από τα υπάρχοντα τους και ευτυχώς ήταν μικρά σε ηλικία και δεν νομίζω καν να το θυμούνται, αλλά όλο αυτό ο τρόμος ο φόβος οι φλόγες καμμένα σχεδόν τα πάντα είναι εικόνες που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Αλλά και ακόμα 3 φορές έχω ζήσει σκηνικά να πρέπει να κάνουμε evacuate και να τρέχουμε με την μητέρα μου να προστατευτούμε από τις φλόγες και να σκάνε μπροστά μας οι φωτιές μια φορά μας ακούμπησε ξυστά με το αυτοκίνητο ενώ η μητέρα μου προσπαθούσε να τις αποφύγει, ναι σίγουρα μου έχει μείνει τραύμα και είναι αυτό που κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει αν δεν το βιώσει.
Παρακαλάω τον γείτονα να κλαδέψει τα δέντρα να κόψει τα κλαδιά που ακουμπάνε το σπίτι και άνθρωπος δεν θέλει να το κατανοήσει και έρχονται σήμερα οι φωτιές που ζούμε και λένε όλοι ποσό επικίνδυνο είναι και τρέμω που δεν μπορεί να το κατανοήσει.
Με τους συμμαθητές μου και από τα δύο σχολεία που πήγαινα έχω κρατήσει πολύ καλές επαφές με άλλους αρκετά συχνές και με άλλους ιντερνετικές αλλά ξέρουμε ότι είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλον ότι και να γίνει.
Η συμμαθήτρια μου η Αλεξάνδρα Θ. μοιράστηκε μαζί μου την αγωνία της για την μητέρα της που εγκλωβίστηκε μέσα στις φωτιές ενώ την πρώτη μέρα έπρεπε να εκκενώσει το σπίτι της και να πάει κάπου “safe”, νόμιζε για την ώρα μιας και ήρθε αντιμέτωπη με την φωτιά σε 2 μέρες 2 φορές και έπρεπε να την σώσουν.
Και ιστορία έχει ως εξής:
Η μητέρα της Αλεξάνδρας έμενε στην Δροσοπηγή / Κρυονέρι και την Πέμπτη 5/8 δόθηκε σήμα εκκένωσης της περιοχής και εκείνη πανικοβλήθηκε και πήρε αμέσως τα δύο σκυλιά της ένα κόκερ και ένα ημίαιμο μεγαλόσωμο σκύλο και τα πήγε σε μια φίλη της στο Καπανδρίτι χωρίς να έχει πάρει τίποτα αλλο μαζί της μέσα στον πανικό της. Άφησε τα σκυλιά εκεί και ξανά γύρισε για να πάρει την μασέλα της και κάτι ψιλοπράγματα. Ενώ μάζευε τα πράγματα η φωτιά πλησίαζε το σπίτι της και έφυγε να πάει στο Καπανδριτί στο σπίτι της φίλης της που είχε αφήσει πρώτιστος τα σκυλιά της.
Η Αλεξάνδρα παρακολουθούσε από το κινητό της μέσα από την κάμερα ασφαλείας του σπιτιού την κατάσταση απο τη Πατμο όπου ήταν διακοπές .
Μέσα σε ένα δευτερόλεπτο λαμπάδιασαν τα πάντα όλα όπως μπορείτε να δείτε και στις φωτογραφίες πιο κάτω και ενώ ήταν σε κατάσταση σοκ με αυτά που έβλεπε έβγαζε σύγχρονος screen shots ώσπου να πέσει το σήμα.
Το Άγιο της υπόθεσης είναι ότι είχε προλάβει να βρει καταφύγιο η μητέρα της την Πέμπτη. Όμως την Παρασκευή την περίμενε μια μεγάλη καθόλου ευχάριστη έκπληξη ενώ φιλοξενούνταν στο σπίτι της φίλης της με τα 2 σκυλιά της και η φίλη της που είναι φιλόζωος έχει 10 σκυλιά.
Κατα τις 13:00 το μεσημέρι Παρασκευή 6/8 έδωσαν σήμα εκκένωσης και εκεί.. και η μητέρα της και η φίλη της δεν θέλανε για κανέναν λόγο να αφήσουν τα 12 σκυλιά τους εκεί.
Ο δρόμος για τον Άγιο Στέφανο είχε κλείσει και η μόνη διέξοδος ήταν προς Μαραθώνας .. Δεν έφευγε με τίποτα ήταν εξαντλημένη και σοκαρισμένη. Πρόσφερε ένας συμμαθητής μας ο Νίκος που έχει τζιπ, και του είχε στείλει το location η Αλεξάνδρα να πάει να την πάρει από εκεί .. αλλά τον σταμάτησαν 4 φορές στον δρόμο 4 μπλόκα και τον γύρισαν πίσω δεν τον αφήνανε να προχωρήσει. Η ώρα είχε πάει 15:00 η μητέρα της Αλεξάνδρας με την φίλη της εγκλωβισμένες στο Καπανδρίτι και οι δρόμοι επιστροφής γεμάτο φωτιές χωρίς να ξέρουν πως αλλιώς να φύγουν από εκεί. Τότε η Αλεξάνδρα για καλή της τύχη πήρε το 112 ,την συνέδεσαν άμεσα με αστυνομία ,τους έδωσε το στίγμα τοποθεσίας και την διεύθυνση.Η αστυνομία ενημέρωσε πως ερχόντουσαν να την πάρουν από εκεί γιατί η φωτιά πλησίαζε και είχαν δώσει σήμα εκκένωσης εδώ και ώρες .Η φίλη της που δεν ήθελε να φύγει γιατί δεν ήθελε να αφήσει πίσω τα 10 δικά της σκυλιά της έλλειπε απ το σπίτι της εκείνη τη στιγμή που ήρθε η αστυνομία .
Ξαφνικά το κινητό της μητέρας της δεν λειτουργούσε. Το 112 την συνέδεσε με την αστυνομία , πυροσβεστική και το ΕΚΑΒ. Ήταν απίστευτη στήριξη!!! Την είχαν την Αλεξάνδρα στο τηλέφωνο καθ όλη τη διάρκεια και την καθησύχαζαν. Μετά από λίγο την κάλεσε ένας αστυνομικός στο τηλέφωνο της από το κινητό του. Έψαχνε την μητέρα της και δεν την έβρισκε. Η μητέρα της Αλεξάνδρας έχει πρόβλημα κίνησης και καρδιάς του είπε η Αλεξάνδρα. Τον ρώτησε εάν έβλεπε το αυτοκίνητο της εκεί και της επιβεβαίωσε πως ήταν. Ξαφνικά ήρθε το σήμα στο τηλέφωνο της μητέρας της και την καλέσε και της είπε της Αλεξάνδρας ακούω την σειρήνα αλλά δεν βγαίνω.. δεν αφήνω τα σκυλιά !
Μίλησε η Αλεξάνδρα με τον αστυνομικό του είπε πως κρύβετε γιατί δεν θέλει να αφήσει τους 2 σκύλους της.. αμέσως ο αστυνομικός ΆΓΙΟΣ άνθρωπος της είπε από το μεγάφωνο ότι θα τα πάρει μαζί τα σκυλιά .. του είπε η Άλεξ σας ΠΑΡΑΚΑΛΩ μη φύγετε είναι μέσα. Της απάντησε δεν θα φύγουμε αν δεν την πάρουμε μαζί και εκείνη και τα σκυλιά. ΒΓΗΚΕ !!! Την πήγαν με το περιπολικό και τους σκύλους στα Μελίσσια στο σπίτι της Α.Ήταν φοβερή υποστήριξη. Η Αλεξάνδρα είναι απίστευτα ευγνώμων και θα είναι πάντα στους αστυνομικούς που σώσαν την μητέρα της και τα 2 σκυλιά. Τώρα πια είναι ασφαλής μαζί μου σπίτι μου, μου εξομολογήθηκε η ‘Αλεξ. Το δικό της δεν κατοικείται πλέον. Δεν έχει ρεύμα, νερό, η γη βγάζει καπνούς και μυρίζει καμμένη σάρκα από τα ζώα .. τα περισσότερα σπίτια έχουν καεί ολοσχερώς. Η φίλη της μητέρας της επέστρεψε στο σπίτι της όταν γύρισε ο αέρας και έκαψε την Σταμάτα και την Ροδόπολη αλλά ακόμα δεν ήταν ασφαλής σπίτι υπήρχε εντελή εκκένωσης.
Αυτή ήταν μια αληθινή ιστορία από τις χιλιάδες που θα ακούσουμε στις προσεχές μέρες.
Εύχομαι να ξεπεράσουμε όλη οι Ελλάδα μαζί ενωμένοι και αγαπημένοι αυτή την άσχημη κατάσταση που ζούμε και όλοι να βοηθήσουμε με τον τροπο που ξέρουμε και μπορούμε για να στηρίξουμε ΟΛΟΥΣ τους πληγέντες ανθρώπους και ζώα.
Καλό κουράγιο σε όλους και καλή δύναμη είναι μια ώρα πολύ δύσκολη και απαιτεί ΣΕΒΑΣΜΟ και κατανόηση και ευαισθησία από ΟΛΟΥΣ μας.
Υ.γ. Το 112 λειτουργεί βοηθάει στηρίζει και δεν αφήνει τα κατοικίδια σας πίσω.
Μπορείτε να με βρείτε εδώ :
