Ο πιο πιστός μου φίλος δεν είναι πια εδώ..
Toffee, my Bionic Boy,
Μου πήρε 75 μέρες για να μπορέσω να γράψω και να διαλέξω τις φωτογραφίες σου για να βάλω στο πιο δύσκολο αφιέρωμα που θα σου έκανα μιας και κλαίω συνέχεια ακούγωντας το τραγούδι του αποχαιρετισμού μας, αλλά έχoντας όλες τις όμορφες αναμνήσεις που δημιουργήσαμε παρέα.
Σήμερα θα ήταν τα γενέθλια σου .. θα γινόσουν 16 ..
Την πρώτη μέρα που ήρθες στην ζωή μου το καλοκαίρι του 2004 ήσουν μια πορτοκαλί φουντωτή μπαλίτσα που ίσα ίσα χώραγες στην παλάμη του χεριού μου, κι όμως χώρεσες μέσα σου 16 χρόνια τα καλά και τα κακά και τα όμορφα και έγινες ο πιο πιστός μου φίλος. Θυμάμαι ακόμα το παλιό μου κόκκινο λαπ τοπ που ήταν το αγαπημένο σου μιας και ήθελες πάντα να κοιμάσαι πάνω του, αναζητώντας μια ζεστασιά. Φτιάξαμε μαζί την σελίδα σου στο Facebook, και κατάκτησες τους φίλους σου, που ήταν και φίλοι μου, και έγινες ο ΣΤΑΡ της ζωής μας.
Τώρα πια δεν είσαι μεν εδώ, αλλά σε νιώθω κάθε μέρα μαζί μου. Μου λείπεις, Μου λείπεις πολύ. Λένε για τα γατιά ότι δεν δένονται και δεν αφοσιώνονται αλλά το λένε όλοι αυτοί που δεν σε είχαν γνωρίσει. Το μόνο που ήθελες ήταν την φροντίδα και την αγκαλιά μου και τα σνακς που έτρωγα γιατί ήσουν απίστευτος λιχούδης, μάλλον από εμένα το είχες πάρει αυτό.
Δεν θα ήθελα τις δύσκολες μέρες που περνάμε να μου στερήσουν την πολυτέλεια της χαράς και αυτών που ζήσαμε παρέα. Καμία ζωή δεν είναι λίγη, μικρή και ασήμαντη όταν έχει δώσει τόσα πολλά στους άλλους. Μπορεί να υπάρχουν πολλά δυσάρεστα πράγματα γύρω μας αλλά αν δεν κρατηθούμε από την αγάπη και από αυτά που ζήσαμε πως θα ορθώσουμε ανάστημα ; Με τι ψυχή θα πολεμήσουμε;
Το μόνο που πρέπει να κάνω τώρα για εσένα και για εμένα είναι να ευχαριστήσω όλους αυτούς που κατάλαβαν τι ήσουν στην ζωή μου, που σε είδαν μέσα από τα δικά μου μάτια, που τους έδωσες απλόχερα χάδια και φιλιά, που ποζάρατε μαζί για να σας βγάλω φωτογραφίες άπειρες, που παίξατε μαζί, είτε ήταν μπιρίμπα, είτε βλέπαμε ποδόσφαιρο ή μπάσκετ, ή όσκαρ πάντα ήσουν ONE OF US.
Δεν λείπεις μόνο σε εμένα λείπεις σε όλους μας το είδα στα άπειρα μηνύματα που έλαβα από όλον τον κόσμο άσχετα με το αν τους γνωρίζω ή όχι, ήταν πολύ συγκινητικά και ιδιαίτερα δύο που συγκράτησα ήταν τα εξής :
- ηθελα να σου στειλω για τον Toffee..σε νιωθω. το βιωσα το καλοκαιρι με το Dexterακι μου...δεν υπαρχουν μαγικα λογια παρηγοριας... το μονο που θα σου πω ομως ειναι πως δεν πεθανε, αλλα κοιμηθηκε στην καρδια σου.. και η καρδια σου ποναει γιατι σου γουργουριζει απο αγαπη συνεχεια.. και εσυ κλαις και ειναι λογικο, γιατι ποιον αφηνει ασυγκινητο η αγαπη ενος ζωου; τωρα που πηγε σε νεο σπιτι θα σε ξυπναει συνεχεια.. μετα απο λιγο καιρο ομως θα ξυπναει ολο και πιο αραια.. θα ειναι για παντα ομως εκει,στο νεο του σπιτι..? σε φιλω. Ρενάτα Ζ.
- Δεν ηξερα τι να σου γράψω για τον γάτο σου ... Μόνο αυτό μου ερχόταν στο μυαλό: αν γεννιόμουν γάτος θα ηθελα να είχα εσένα για μαμά ! Φιλια ! Νίκος Σ.
- αλλά και η ζωγραφία που μου έφτιαξε η 10 χρόνη Ποκαχόντας μου, μόλις λίγη ώρα αφού είχες φύγει ήταν ότι πιο συγκινητικό.
Και πρέπει να σου πω ακόμα ότι εκτός από εμένα που μου λείπεις αφάνταστα, λείπεις το ίδιο πολύ στον Mocha που έζησε δίπλα σου 12 χρόνια, τον είχες σαν παιδί σου και ήσουν το BALANCE του, σε θαύμαζε και σε ακολουθούσε πάντου στην κάθε σου κίνηση και τώρα σε αναζητάει σε όλο το σπίτι κλαίγοντας με δάκρυα αλλά και με φωνές ψάχνοντας να σε βρει.
Οι τελευταίοι 6 μήνες από τον Νοέμβριο ήταν πολύ δύσκολοι και με την βοήθεια, την συμπαράσταση αλλά και την υπέρανθρωπη προσπάθεια του εδώ και 16 χρόνια πολύ καλού μας φίλου και γιατρού Γιάννη Πολυζώη, καταφέραμε το ακατόρθωτο και μας απέδειξες το πόσο Bionic Boy ήσουν.
Την ώρα που έφυγες στην αγκαλιά μου, ακούγαμε μαζί με τον γιατρό και την κόρη του την Βάσια το τραγούδι αυτό : Say Something - ( A Great Big World, Christina Aguilera ). Ήταν όλο το κλίμα τόσο συγκινητικό αλλά συνάμα πολύ κινηματογραφικό.
Την 1 Ιουνίου το σπίτι μας γέμισε με χαρά γιατί η 7 χρόνη Ραφαέλα χάρισε στον Mocha και σε εμένα ότι πιο πολύτιμο είχες αφήσει πίσω.. την κόρη σου την Lilly και είναι μια Πριγκίπισσα. Ο Mocha και εγώ την ερωτευτήκαμε και βρήκαμε κάπως λίγο την ισσοροπία μας και καταλάβαμε ότι και η ίδια σε νιώθει παντού μέσα στο σπίτι. Ξαπλώνει δίπλα στις φωτογραφίες σου αλλά κυρίως και το πιο σημαντικό λές και ξέρουν και οι δύο ότι είσαι εδώ μαζί μας και κάθονται πάνω στην ροδιά που είσαι μέσα.
I miss you and I will always miss you,
My Bionic Boy TOFFEE APOSTOLOPOULOS,
my big love my baby my kid.
I will always LOVE you.
Bloggers
