«Αρραβωνιαστήκαμε, συγκατοικούμε, αλλά τσακωνόμαστε συνέχεια. Χάσαμε την ουσία, την αγάπη»

Πολύ συχνά η συγκατοίκηση ή/και η επισημοποίηση μιας σχέσης βγάζουν στην επιφάνεια εντάσεις, αλλά και πτυχές του χαρακτήρα -τόσο του δικού μας όσο και του συντρόφου μας- που ούτε φανταζόμασταν. Το ιδανικό που είχαμε στο μυαλό μας πριν συγκατοικήσουμε («ατελείωτες ώρες με ταινίες και αχαλίνωτο σεξ», στην περίπτωση της συγκεκριμένης αναγνώστριας) καταρρέει και στη θέση του έρχεται μια πραγματικότητα που δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Και τότε αρχίζουν οι… δεύτερες σκέψεις: «Να μείνω σε αυτή τη σχέση ή να τη λήξω όσο είναι ακόμα νωρίς;»… Διάβασε το email που λάβαμε από αναγνώστριά μας και την απάντηση που της δίνει η ειδικός.

«Γεια σας.

Αποφάσισα να σας γράψω κι εγώ το δικό μου νταλκά και θέλω μια γνώμη από έναν ειδικό για το δύσκολο κεφάλαιο που λέγεται «ανθρώπινες σχέσεις». Είμαι σε μια σχέση 5 χρόνια με έναν άντρα 32 ετών, εγώ είμαι 27, και αποφασίσαμε να το επισημοποιήσουμε με έναν αρραβώνα εδώ και 6 μήνες. Το πρόβλημά μου είναι ότι αντί αυτοί οι 6 μήνες να είναι οι καλύτεροι της ζωής μου -δεδομένου του ότι συγκατοικούμε κιόλας-, έχουν γίνει οι χειρότεροι. Συνεχώς καυγαδίζουμε, με αποτέλεσμα αυτό να έχει αντίκτυπο στη δουλειά μου αλλά και κατ’ επέκταση στην ψυχολογία μου: έχω σταματήσει να πηγαίνω στην ώρα μου για δουλειά και δέχομαι συνεχώς παρατηρήσεις από τον εργοδότη μου, κλαίω χωρίς λόγο, δεν έχω διάθεση για διάβασμα μιας ξένης γλώσσας που ξεκίνησα εδώ και καιρό και γενικότερα οι τσακωμοί με έχουν τρελάνει. Ο καλός μου εργάζεται πολλές ώρες και το θέμα για το οποίο συνεχώς διαπληκτιζόμαστε είναι το νοικοκυριό του σπιτιού –γελοίο, έτσι; Έχει μάθει να τα έχει όλα, μα όλα, στα πόδια του, με αποτέλεσμα να μπαίνω συνέχεια σε διαδικασία σύγκρισης με την πολυαγαπημένη του μανούλα. Κουράστηκα να κριτικάρει κάθε κίνησή μου και να θέλει συνεχώς τα πάντα όλα να είναι στην εντέλεια. Μέχρι που φώναξε και τη μητέρα του στο σπίτι και εκείνη άρχισε να μου υποδεικνύει τι να κάνω για να κρατήσω τον κανακάρη της νοικοκυρεμένο και περιποιημένο όπως κάθε σωστή γυναίκα που ενδιαφέρεται για τον άντρα της… Έλεος! Έχω φρικάρει με το όλο σκηνικό αυτής της τόσο ανούσιας υπόδειξης και σύγκρισης… Θα μου πείτε, «δεν συγκατοικήσατε πιο πριν για να μάθετε ο ένας τον άλλον;». Εγώ αλλιώς φαντάζομαι τη συγκατοίκηση: ατελείωτες ώρες παρακολούθησης ταινιών και αχαλίνωτου σεξ, τουλάχιστον για αρχή, όχι μαγείρεμα, καθάρισμα σπιτιού και… στρατιωτάκι στη θέση του - καλά είναι κι αυτά, αλλά με μέτρο. Επίσης, μου είπε ότι νιώθει κενός επειδή εγώ δεν είμαι εντάξει στις υποχρεώσεις μου. Αν είναι δυνατόν! Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να νιώθει κενός για τόσο γελοία πράγματα και να αφήνει την ουσία που είναι η αγάπη σε μια σχέση; Εγώ από τη μεριά μου νιώθω ότι προσπαθώ να έχουμε μια υγιή κατά τα άλλα σχέση. Να επισημάνω ότι είναι ο πρώτος μου σε όλα… Έχω επενδύσει σε αυτή τη σχέση, τον αγαπάω, αλλά δεν ξέρω αν στην τελική μού κάνει καλό… Προσπαθώ να λείπω από το σπίτι για να αποφεύγω τους τσακωμούς και τις εντάσεις - βόλτες με φίλους, γυμναστήριο, στο πατρικό μου σπίτι για παρηγοριά… Εξάλλου αυτό έχω μάθει να κάνω, να αποφεύγω ό,τι με πονά. Αλλά παρηγοριά δεν βρίσκω. Του έχω ήδη μιλήσει, δεν ξέρω πια τι άλλο να κάνω. Ο χωρισμός είναι κάτι που περνάει από το μυαλό μου -αν μου έχει μείνει καθόλου μυαλό- αλλά δεν ξέρω, φοβάμαι ότι ίσως είναι βιαστική απόφαση… Please help».

Η κα Χριστίνα Κωστολιά απαντά:

Είναι απολύτως φυσιολογικό να νιώθεις πολύ πιεσμένη στην καθημερινότητα σου, να σου φταίνε όλα και να είσαι κουρασμένη από τη στιγμή που έχει διαταραχθεί η ισορροπία με το σύντροφό σου. Όταν οι καταστάσεις της ζωής μάς οδηγούν σε αδιέξοδα, τότε χρειάζεται να δημιουργήσουμε το δικό μας δρόμο. Θα αναρωτιέσαι πώς γίνεται αυτό… Με τον εξής τρόπο:

Αρχικά καλό είναι να εστιαστούμε στον εαυτό μας και να τον ρωτήσουμε με ειλικρίνεια:

1) Τι θέλω από αυτή τη σχέση; Την θέλω; Και αν ναι, πώς θέλω να είναι η σχέση μου;

2) Πώς θέλω να νιώθω, να περνάω την καθημερινότητά μου μαζί του;

3) Τι είμαι διατεθειμένη να κάνω για να το πετύχω;

Οι ερωτήσεις αυτές βοηθάνε στο να δούμε πραγματικά τι θέλουμε και λειτουργούν πιο αποτελεσματικά όταν τις απαντάμε γραπτώς.

Μετά από αυτό το βήμα και εφόσον έχουμε μια πρώτη εικόνα, οτιδήποτε και αν έχεις αποφασίσει με τον εαυτό σου, το επόμενο είναι να βρεις λύσεις που θα σε βοηθήσουν να στηρίξεις τις αποφάσεις σου. Για παράδειγμα, εάν αποφασίσεις ότι θέλεις αυτή τη σχέση, τότε μπορείς να βρεις τους τρόπους ώστε να περάσεις καλά μαζί του, να δημιουργήσεις το χρόνο για εσάς. Εάν αποφασίσεις ότι δεν θέλεις να βρίσκεσαι σε αυτή την σχέση, τότε χρειάζεται να βρεις τους τρόπους που θα σε βοηθήσουν να στηρίξεις την απόφασή σου.

Εφόσον ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, τότε περνάμε στο επόμενο βήμα που ονομάζεται Επικοινωνία. Ένας από τους βασικότερους λόγους για τον οποίο τα ζευγάρια τσακώνονται είναι διότι δεν επικοινωνούν εποικοδομητικά, δηλαδή δεν εκφράζουν αυτά που πραγματικά σκέφτονται, νιώθουν και θέλουν να κάνουν. Αντιθέτως, μεταθέτουν τις ευθύνες μεταξύ τους, προσπαθεί ο καθένας από τους δύο να επικρατήσει η άποψή του, με αποτέλεσμα και το θέμα μεταξύ τους να διογκώνεται και να μη βρίσκουν λύσεις.

Από τη στιγμή που θα έχεις βρει τα παραπάνω, είναι ωφέλιμο να τα μοιραστείς με το σύντροφό σου, να του εκφράσεις αυτά που βρήκες μέσα από αυτή τη διαδικασία. Θα σου πρότεινα να ξεκινήσεις εξηγώντας του ότι αυτό που θέλεις είναι να είστε μαζί (αν φυσικά έχεις καταλήξει σε αυτό) και να είστε καλά και οι δύο. Αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι κανείς από τους δύο σας δεν περνάει καλά στη σχέση σας. Εσύ, βέβαια, θα μιλήσεις για τη δική σου πλευρά, τα δικά σου «θέλω» και τις λύσεις που έχεις σκεφτεί. Θα χρειαστεί όμως να είσαι προετοιμασμένη στη συνέχεια να ακούσεις και τα δικά του «θέλω». Γι’ αυτό σε έχει προετοιμάσει η τρίτη από τις παραπάνω ερωτήσεις («τι είμαι διατεθειμένη να κάνω;»).

Για να έχεις μια εποικοδομητική επικοινωνία μαζί του, θα σε βοηθήσει πολύ το να ξεκινάς τις προτάσεις σου με το «Εγώ» και όχι με το «Εσύ» (το οποίο κάνει συχνά τον άλλον να νιώθει ότι κατηγορείται για κάτι ). Δηλαδή: «Εγώ νιώθω άσχημα για όλο αυτό και σκέφτηκα τους εξής τρόπους για να το αλλάξω…». Εφόσον ολοκληρώσεις αυτά που θέλεις να μοιραστείς μαζί του, μπορείς να του προτείνεις εάν θέλει να σου εκφράσει και εκείνος τις απόψεις του, υπενθυμίζοντάς του ότι η πρόθεση σου δεν είναι να τσακωθείς, αλλά να βρείτε από κοινού λύσεις για το θέμα σας. Ίσως χρειαστεί να του δώσεις κάποιο χρόνο ώστε κι εκείνος να μπορέσει να οργανώσει τις σκέψεις του και να γράψει τα «θέλω» του και τις λύσεις που έχει να προτείνει. Σε αυτή την περίπτωση, είναι πολύ χρήσιμο να προγραμματίσετε την ημέρα που θα ξαναμιλήσετε γι’ αυτά που σας απασχολούν, ώστε να μην αφήσετε να περάσει πολύς καιρός χωρίς να κάνετε τη συζήτησή σας.

Η επικοινωνία είναι μια διαδικασία που χτίζεται βήμα βήμα ανάμεσα στους ανθρώπους και, όταν επικοινωνούμε με ειλικρίνεια αυτά που μας συμβαίνουν, τότε μπορούμε να βρούμε και ουσιαστικές λύσεις χτίζοντας παράλληλα τη βάση των σχέσεων, που είναι η εμπιστοσύνη. Αρκεί να υπάρχει θέληση, αποφασιστικότητα και δράση.