Ο γάμος του καλύτερού μου φίλου

Έχω ένα φίλο εδώ και 23 χρόνια. Κάνουμε καλή παρέα και μολονότι κατά καιρούς χανόμασταν, πάντα ήμασταν εκεί ο ένας για τον άλλο, πολύ δεμένοι και πολύ αγαπημένοι. Πριν από δύο χρόνια αποφάσισε να παντρευτεί, και από όλους του τους φίλους, επέλεξε εμένα για κουμπάρα του. Αυτό φάνηκε σε όλους μας παράξενο –ακόμα και σ' εμένα- αλλά ακόμα πιο παράξενο μας φάνηκε το γεγονός ότι και η μέλλουσα γυναίκα του είχε επιλέξει για την αντίστοιχη θέση ένα φίλο της, άντρα!

Πάμε λοιπόν στο γάμο και μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν είχα την παραμικρή ιδέα ποιος είναι ο κουμπάρος. Εκείνη την περίοδο ζούσε εκτός Ελλάδος και θα ερχόταν μόνο για μερικές μέρες –για το γάμο και για να κάνει και τις διακοπές του. Με το που έφτασα στην εκκλησία, παρατήρησα ένα κούκλο που με κοιτούσε κι αυτός επίμονα, αλλά είχα τόσο τρέξιμο με τις ετοιμασίες που δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω.

Το μυστήριο της ταυτότητάς του λύθηκε την ώρα που η νύφη κατέφθασε, αφού ούτε καν ο γαμπρός δεν μου είπε ποιος είναι. Όπως θα έχετε καταλάβει ήδη, ήταν ο άλλος κουμπάρος, ο οποίος βρέθηκε δίπλα από τη νύφη την ώρα του γάμου και κάπως έτσι τα κατάλαβα κι εγώ όλα.

Στο γλέντι του γάμου γνωριστήκαμε καλά και, καθώς περνούσαν οι ώρες και το αλκοόλ έρεε, παραγνωριστήκαμε. «Πού να σε πάω τώρα, που θέλω να σε ξεμοναχιάσω;» μου είπε. Το μυαλό μου πήγε στη σουίτα του ξενοδοχείου όπου βρισκόμασταν, την οποία είχαμε κλείσει για το ζεύγος και της οποίας το κλειδί είχα στην τσάντα μου.

Οι φίλοι μας ποτέ δεν έμαθαν πως στο δωμάτιό τους έφτασαν δεύτεροι εκείνο το βράδυ... Μέχρι σήμερα όμως, ο «κουμπάρος» μου κάνει παρέα στο κρεβάτι μου, αφού έχει πλέον επιστρέψει στη χώρα και είμαστε μαζί!

Μαρουσώ, 32