Σεξάκι με το μπουζουκάκι
Πας σε ένα ρεμπετάδικο και φεύγεις αγκαζέ με το μπουζούκι.
Πριν από 2 μήνες περίπου βρέθηκα σε ένα ρεμπετάδικο στην Αθήνα, καθόλου γνωστό θα έλεγα και μετά βίας θα μπορούσε να χαρακτηριστεί κανονικό ρεμπετάδικο. Ένα μικροσκοπικό μαγαζάκι ήταν όπου σε ένα υπερυψωμένο σημείο λίγο πιο πέρα μερικοί μουσικοί έπαιζαν ρεμπέτικα.
Από τη στιγμή που τα παιδιά άρχισαν να παίζουν, δε σταματήσαμε να κοιταζόμαστε με τον τύπο που έπαιζε το μπουζούκι. Ούτε κατά διάνοια δεν μπορούσες να τον χαρακτηρίσεις λαϊκό, αφού είχε απίστευτο στυλάκι και ήταν τρομερά περιποιημένος, με φοβερό τύπο και ένα χαμόγελο που έσπαγε κόκκαλα. Όταν κάποια στιγμή σήκωσα τη φωτογραφική μου μηχανή να τον βγάλω φωτογραφία, εκείνος τραγουδούσε ένα κομμάτι. Σταμάτησε να τραγουδά, με κοίταξε και είπε «μάτια μου μελαγχολικά...».
Εγώ κατέβασα τη φωτογραφική μηχανή για να σιγουρευτώ ότι απευθυνόταν σε μένα και συνειδητοποίησα ότι ολόκληρο το μαγαζί με κοιτούσε. Μαζεύτηκα και από εκείνη την ώρα απέφευγα να τον κοιτάζω. Μέχρι που ήρθε η ώρα για το διάλειμμα και τότε κατέβηκε, στάθηκε δίπλα μου με το ποτήρι του και είπε «Τι θα γίνει, δεν θα μου πεις να κάτσω;». Ακολούθησε ένα ξέφρενο βράδυ στο σπίτι μου και δύο μήνες γεμάτοι σεξ και live ρεμπέτικα...
Νιόβη, 22
