Το συγύρισμα δεν είναι ολυμπιακό άθλημα, ούτε πυρηνική φυσική
Αλλά η έλλειψή του προκαλεί εφέ ανάλογα με εκείνα μιας πυρηνικής έκρηξης!
The King
Όταν σου είπα να μετακομίσεις στο σπίτι μου, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα αντιμετώπιζα τέτοια βιβλική ανακατωσούρα, χειρότερη από αυτή που άφησε πίσω του ο τυφώνας Κατρίνα στη Νέα Ορλεάνη. Παντού βρίσκω πράγματά σου. Σαν να ξυπνάει μέσα σου ο Ντένις ο Τρομερός σε βέρσιον μεγαλοκοπέλας.
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο με εκνευρίζει να αφήνεις το ποτήρι με το νερό σου πάνω στο ηχείο του home cinema. Για να μη μιλήσω για τις διμοιρίες με τα καλλυντικά που προελαύνουν στο τραπέζι του σαλονιού, στον πάγκο της κουζίνας, στο ραφάκι του μπάνιου. Με λιγότερα υλικά κάποιος κάνει τους τοίχους μας στούκο βενετσιάνο, παρά καλύπτει τους μαύρους κύκλους σου μετά από σαββατιάτικο χανγκόβερ.
Επίσης είμαι πεπεισμένος πως τα ρούχα σου κλωνοποιούνται στο διαμέρισμα, όπως το καλό μάγκουαϊ που έπεσε στο νερό και μετά ξαμολήθηκαν τα άπειρα κακά γκρέμλινς. Βρίσκονται παντού, άλλα διπλωμένα σε στοίβες, άλλα χύμα, καθώς οι ντουλάπες έχουν κρασάρει. Όσο για το παπουτσοβασίλειό σου, αυτό βρήκε άσυλο στο χολ για να το χαζεύουν με επιφωνήματα οργασμικού θαυμασμού οι φιλενάδες σου με το που χτυπήσουν το κουδούνι.
Εννοείται πως δεν περιμένω από σένα να μεταλλαχθείς σε οικιακή βοηθό (έχουμε ήδη μία ανά δεκαπέντε μέρες για το ενδημικό μας ξεβρόμισμα/ σιδέρωμα κ.λπ.) παίρνοντας υπογλώσσια που θα σου δημιουργήσουν διάθεση για πάστρα και τάξη.
Όμως το ότι καθαρίζεις το μπάνιο και κάποιες φορές βρήκες πεταμένες τις κάλτσες μου δίπλα στο κρεβάτι ή επειδή πας τις εφημερίδες για ανακύκλωση σταμάτα σε παρακαλώ να τα προβάλλεις ως δικαιολογία του υπόλοιπου χαμού που επικρατεί στο σπίτι από το βασίλειο ένδυσης και υπόδησης που έχεις υπό την κατοχή σου. Εκτός αν περιμένεις να σου κολλήσω ένσημα για βαρέα και ανθυγιεινά επειδή στο τσακίρ κέφι φτιάχνεις ένα ρολό κοτόπουλο με γαλλικές πατατούλες στο φούρνο και ρίχνεις χλωρίνη στη λεκάνη του wc. Μήπως μικρή έπεσες σε καμιά μαρμίτα με μαγικό φίλτρο τσαπατσουλιάς;
The Queen
Είμαι σίγουρη πως όταν ήσουν μικράκι η μαμά σου -και η γιαγιά σου, μην σου πω- σε κοίμιζε με παραμύθια. Όχι για νεράιδες και πριγκίπισσες (προφανώς και ευτυχώς) αλλά για μαγικές κάλτσες που, την ώρα που δεν τις κοιτάς, βγάζουν ποδαράκια και τρέχουν μοναχούλες τους στο καλαθάκι με τα άπλυτα, για πουκάμισα που μεταμορφώνουν τα μανίκια τους σε φτερούγες και πετάνε ως τη ντουλάπα, για εφημερίδες, βιβλία και περιοδικά που πάνε να συναντήσουν τους φίλους τους σε βιβλιοθήκες και άλλα άψυχα πλάσματα που αποκτούν ζωή και βρίσκουν τη θέση τους δίχως διόλου εσύ να ανακατευτείς. Είμαι περήφανη για τη φαντασία των προγόνων σου μα με προβληματίζει ελαφρώς το γεγονός πως δεν σκέφτηκαν ποτέ να σε ενημερώσουν πως τα πλάσματα των διηγήσεών τους έχουν την ίδια ακριβώς υπόσταση με τον Άι Βασίλη.
Κάπως έτσι βρέθηκα να απολογούμαι που στα 30' που μου αφήνεις ελεύθερο το μπάνιο κάθε πρωί (αν δεν ξυπνήσω αξημέρωτα για να προλάβω να το χρησιμοποιήσω πρώτη) δεν προλαβαίνω να βάλω στη θέση τους μάσκαρες, λακ και άλλα προϊόντα ομορφιάς που πιάνουν χώρο ενοχλώντας τα ξυριστικά, το after shave σου και τα λοιπά καλούδια που βρίσκονται παρατεταγμένα σαν καλά στρατιωτάκια στο ραφάκι του μπάνιου. Να νιώθω τύψεις για τα παπούτσια, τις τσάντες και τα ρούχα μου που δεν χωράνε στο 1/3 της ντουλάπας που μου παραχώρησες ευγενικά όταν μετακομίσαμε μαζί και, πράγματι, σέρνονται αβοήθητα σε κάθε πιθανό και απίθανο μέρος του σπιτιού. Να ψάχνω να ανακαλύψω τον λιγοστό χρόνο ανάμεσα σε σούπερ μάρκετ, δείπνο με τα γονικά και ολόνύχτια sessions με τους φίλους μας που καλύπτουν το 48ωρο του Σαββατοκύριακου για να ακυρώσω την εντροπία και να βάλω σε τάξη την αταξία και να πλήττεται η αυτοπεποίθησή μου που δεν τα καταφέρνω.
Έχεις σκεφτεί, γλυκιά μου τακτική (ναι, αυτό λέγεται σαρκασμός) αγάπη τι θα συνέβαινε αν αυτές τις 14 μέρες που μεσολαβούν ανάμεσα σε κάθε επίσκεψη της οικιακής βοηθού μας δεν έσταζε χλωρίνη στο wc, δεν βόλταρα με τη σφουγγαρίστρα στα πατώματα και δεν κυνηγούσα από πίσω τα ρούχα σου που κινδυνεύουν να καταλήξουν στον κάλαθο των αχρήστων αντί για το καλαθάκι των απλύτων; Μπορεί το φίλτρο τσαπατσουλιάς να κυλάει δυναμικά στις φλέβες μου όπως το μαγικό φίλτρο στο κορμί του Οβελίξ μα αν δεν είχα αυτή την εγγενή μανία με την καθαριότητα και τη σωστή υγιεινή το σπίτι μας μάλλον θα έμοιαζε με χωματερή αντί για τοπίο μετά την πυρηνική έκρηξη. Και, επειδή ξέρω πως και εσύ ακολουθείς πιστά το ρητό «η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά» θέλω να παραδεχτείς πως εγώ σε έχω άρχοντα, μωρό μου, στο χαοτικό βασίλειό μας.
*Στους φανταστικούς «τσακωμούς» της Μυρόεσσας Μεταξά και του Αλέξανδρου Ρουκουτάκη, οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικούς ανθρώπους και αληθινές καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.