Ένας άντρας εξομολογείται: «Γυναίκα, το αλατοπίπερο της ζωής μας»

Το να ψάχνεις την Τέλεια Γυναίκα, είναι σαν να ψάχνεις τη Χαμένη Ατλαντίδα ή τον Μινώταυρο ή τον Πήγασο ή κάποιο άλλο μυθολογικό πλάσμα: Είναι μια μάταιη αναζήτηση, είναι ένα ατέρμονο ταξίδι στο άγνωστο, μια ουτοπία. Θα μπορούσαμε φυσικά να πούμε τα ίδια -και χειρότερα- για την αναζήτηση του Τέλειου Άντρα, αλλά το θέμα μας τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι η Γυναίκα. Διότι η Γυναίκα γιορτάζει στις 8 Μαρτίου, οπότε έχει την τιμητική της.

Η Μητέρα, η Σύντροφος, η Αδελφή, η Κόρη, η Φίλη, μα πάνω από όλα η Γυναίκα. Το αδύναμο, αλλά τελικά παντοδύναμο φύλο, αυτή που έπλασε ο Θεός από το πλευρό του άντρα αλλά τελικά έκατσε πάνω στο κεφάλι του και κατάφερε να «κάνει κουμάντο», αυτή που ήταν επιφορτισμένη να κάνει παιδιά και να τα μεγαλώνει, που κατάφερνε να κρατάει το σπίτι ενωμένο κόντρα σε όλες τις αντιξοότητες, αυτή που στην πορεία βγήκε στον εργασιακό στίβο, διεκδίκησε και κέρδισε ίσα δικαιώματα.

Γυναίκα είναι:

Είναι αυτή που μας σπάει τα νεύρα με την γκρίνια της. Λες και έχει ένα τσιπάκι μέσα της από τη γέννα, προγραμματισμένο να ξεκινήσει να λειτουργεί από τα παιδικά της χρόνια και να διαρκεί για πάντα. Με λόγο ή χωρίς λόγο. Όταν είναι «στις μέρες της» κι όταν δεν είναι. Για σοβαρό λόγο ή για ασήμαντη αφορμή. Στα καλά καθούμενα καμιά φορά, εκεί όπου όλα μοιάζουν φυσιολογικά, η Γυναίκα απλά θα γκρινιάξει. Διότι «πρέπει». Διότι δεν μπορεί να κάνει αλλιώς.

Είναι αυτή που ζηλεύει, ειδικά όταν λέει πως «εγώ δεν είμαι ζηλιάρα». Θα ψάξει το κινητό, θα τσεκάρει ποιες του κάνουν like στο Instagram και το facebook, θα περάσει απροειδοποίητα από τη δουλειά «για να πει ένα γεια» αλλά κατά βάθος για να κόψει κίνηση και να τσεκάρει τις «πιθανές αντιπάλους». Και θα παίξει το παιχνίδι της εκδίκησης αν τολμήσεις να πεις τη φράση που κάνει «τζιζ», το «εγώ θα κάνω ό,τι θέλω και θα βγω με όποιους θέλω». Μην ξεκινήσεις πόλεμο μαζί της. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα χάσεις.

Είναι αυτή που στις διακοπές θα κουβαλήσει τη μισή γκαρνταρόμπα της για ένα χαλαρό τετραημεράκι, που θα πάρει μαζί τρεις βαλίτσες (τις οποίες φυσικά θα κουβαλήσεις εσύ) όπου στη μια μόνο, θα έχει 20 ζευγάρια παπούτσια, λες και είναι σαρανταποδαρούσα…

Είναι αυτή που θέλει πάντα να κυριαρχεί στο σαλόνι και να έχει τον έλεγχο της τηλεόρασης. Αν θέλεις να δεις μια μπάλα, θα το πληρώσεις «με αίμα»: Θα αναγκαστείς για αντίποινα να δεις «Power of Love». Αν διανοηθείς να δεις περιπέτεια, να ξέρεις ότι σε περιμένει back-to-back «Μπρίτζετ Τζόουνς» και «Sex and the city». Προετοιμάσου ψυχολογικά και περίμενε το μοιραίο.

Είναι αυτή που έχει υπέροχες φίλες, γεμάτες κατανόηση και ευαισθησίες, σε αντίθεση με τους δικούς σου, «που είναι γαϊδούρια». Επίσης, έχει δυο υπέροχους γονείς – καλοί είναι και οι δικοί σου, αλλά όχι σαν τους δικούς της. Βάλε στην εξίσωση και την κλασσική κόντρα νύφης – πεθεράς κι έχεις την ολοκληρωμένη εικόνα.

Είναι αυτή που δεν τη νοιάζει να της ανοίξεις την πόρτα του αυτοκινήτου για να μπει ή να της τραβήξεις την καρέκλα για να καθίσει, αλλά μαύρο φίδι που σε έφαγε αν δεν το κάνεις.

Είναι αυτή που θα πάρει μαζί όταν πάει να ψωνίσει ρούχα για να της πεις τη γνώμη σου, την οποία βέβαια καλύτερα να κρατήσεις για τον εαυτό σου, λέγοντας απλά «σου πάει πάρα πολύ αγάπη μου», «ναι, να το πάρεις αυτό, είναι υπέροχο». Αυτές οι δυο φράσεις, φτάνουν και περισσεύουν.

Είναι αυτή που ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ποτέ να πεις ότι μαγειρεύει καλά, αλλά όχι σαν τη μάνα σου. Ποτέ και για κανέναν λόγο. Έχουν γίνει εγκλήματα για πολύ πιο ασήμαντες αφορμές.

Αλλά δεν μπορούμε χωρίς εσάς

Διότι όσο κι αν γκρινιάζετε, όσο κι αν μας σπάτε τα νεύρα, μας τρελαίνετε με την κυκλοθυμία σας και την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά σας, δεν μπορούμε χωρίς εσάς. Είστε το αλατοπίπερο της ζωής μας, είστε ο λόγος που υπάρχουμε, που προσπαθούμε να είμαστε όμορφοι, επιτυχημένοι, καλοί στη δουλειά μας, που πιέζουμε τα όριά μας όλο και πιο μακριά, που προσπαθούμε να φοράμε το καλύτερο χαμόγελο και να βρούμε τις καλύτερες ατάκες.

Είστε αυτές που με ένα χαμόγελό σας, φωτίζεται ο κόσμος μας και νιώθουμε «γεμάτοι» όταν σας κάνουμε να γελάσετε με ένα αστείο μας. Είστε αυτές που σχεδιάζουμε στο μυαλό μας μέρες ολόκληρες πού θα σας πάμε και πώς θα σας ξεμοναχιάσουμε, για να βρούμε την ευκαιρία να σας πιάσουμε το χέρι. Είστε αυτές που μας «αναγκάζετε» να γινόμαστε καλύτεροι εραστές, να μαθαίνουμε νέα «κόλπα», να δείχνουμε αντοχές μαραθωνοδρόμου και να γινόμαστε μάστερ των προκαταρκτικών για να είστε ευχαριστημένες.

Είστε αυτές που μπορείτε να μας τρελάνετε με ένα φιλί στο λαιμό, με ένα ντεκολτέ, με ένα σταύρωμα των ποδιών σας, με ένα κόκκινο κραγιόν. Με μια ματιά όλο υποσχέσεις. Που θα σας πάρουμε αγκαλιά και θα κοντέψουμε να λιποθυμήσουμε από το άρωμά σας.

Είστε αυτές που είστε υπέροχες μητέρες, που συνδυάζετε τρυφερότητα αλλά και δυναμισμό όποτε χρειάζεται. Που μπορείτε να κάνετε δεκάδες πράγματα ταυτόχρονα, να είστε και μητέρες και σύζυγοι και νοικοκυρές, να βγάζετε από μέσα σας μια δύναμη που κανείς μας δεν μπορεί να καταλάβει πού τη βρίσκετε, να έχετε αντοχές που τις ζηλεύουμε, να την «παλεύετε» με λίγες ώρες ύπνου και με κάποιον «μαγικό» τρόπο να τα προλαβαίνετε όλα: Το σπίτι, τη δουλειά, τα παιδιά, όλα στην εντέλεια.

Είστε το άλλο μας μισό. Και υπάρχουμε, είμαστε ολοκληρωμένοι, είμαστε ευτυχισμένοι, επειδή υπάρχετε εσείς στη ζωή μας. Επειδή εσείς μας κάνετε καλύτερους ανθρώπους. Χρόνια πολλά Γυναίκες!