Άντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω

Λοιπόν, επειδή θα ήθελα να είμαι ειλικρινής, η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές δεν ξέρουμε τι θέλουμε κι εμείς οι γυναίκες. Μία θέλουμε ένα άντρα «πολλά βαρύ» γιατί μας φαίνεται πιο άντρας. Μία θέλουμε έναν άντρα να υποκύπτει σε όλες μας τιε επιθυμίες και να μην μας λέει ποτέ όχι.

Τους μπερδεύουμε κι αυτούς τους καημένους, δεν λέω. Τους έχουν δώσει και τον τίτλο του ισχυρού φύλλου για παρηγοριά, και προσπαθούν κι αυτοί να βρουν τον τρόπο τους να επιβιώσουν, σε έναν κόσμο που, κακά τα ψέματα, εμμέσως πλην σαφώς, κινούν και υποκινούν οι γυναίκες.

Τον άντρα μας, όμως, τον πατέρα τον παιδιών μας, τον θέλουμε όλες οι γυναίκες, ισορροπημένο και κατασταλαγμένο. Να μας βάζει φρένο όταν το παρακάνουμε και να μας κανακεύει όπως πρέπει. Οι φωνές, τα «αποφασίζω και διατάζω» και οι τακτικές του τύπου «οι γυναίκες στην κουζίνα τους», είναι ξεπερασμένες, ανεπίτρεπτες και μη αποδεκτές.

Η οικογένεια είναι το πιο σημαντικό πράγμα και απαιτεί αμοιβαία σεβασμό και συνεργασία από όλους που την απαρτίζουν και κυρίως από αυτούς που τη δημιουργούν.