Barman: ο ψυχολόγος

Ο μπαρμαν λειτουργεί ενίοτε και ως ψυχολόγος αφού συχνά κάποιος που έχει λιώσει πάνω στη μπάρα του λέει τον πόνο και την ιστορία της ζωής του. Παράλληλα ακούει και παρατηρεί τις συζητήσεις, τις εξομολογήσεις τις εκμυστηρεύσεις των άλλων., καμία φορά όχι από ενδιαφέρον αλλά από βαρεμάρα για να περάσει ή ώρα.

Η φιγούρα πίσω από το μπαρ έχει ταυτόχρονα κάτι το οικείο αλλά και το ξένο, πράγμα που σε συνδυασμό με αλκοόλ βοηθάει κάποιον στο να ανοιχτεί και να αρχίσει να μιλάει. Το φοβερό όμως που μου είπε πρόσφατα ένας σοβαρός μπάρμαν είναι ότι αυτό που έχει συνειδητοποιήσει περισσότερο από όλα είναι ότι το βασικότερος λόγος που κάποιος του πιάνει την κουβέντα είναι προφανώς η μοναξιά και από αυτήν στα μπαρ βλέπει μπόλικη ανεξαρτήτως ηλικίας και εισοδήματος.

Και είναι τότε που εκείνος αν και είναι ώρα για να κλείσει θα κεράσει το τελευταίο ποτό. «Σε κάποιον που τριγυρνάει μόνος του και έχει ανάγκη από κουβέντα και κάποιον να τον ακούσει είναι πολύ σκληρό να πεις όχι κλείσαμε».