Ένας γάμος, μια απιστία και ένας χωρισμός
Όταν σε ένα ζευγάρι μπαίνει ένα τρίτο πρόσωπο, η κουμπάρα είναι ο άνθρωπος κλειδί και το πάθος έχει σβήσει.
Επειδή πιστεύω στις λαϊκές θυμοσοφίες επέλεξα εγώ, την κουμπάρα μου, η οποία ήξερα ποτέ πως δεν θα μου την φέρει, καθώς από τη μια δεν ήταν του γούτου του άνδρα μου και από την άλλη, όντας φίλη μου αρκετά χρόνια πίστευα πως θα ήταν δύσκολο να με προδώσει.
Δεν είχα, όμως, υπολογίσει σε αυτόν τον γάμο ένα παράγοντα: τη δική μου άπιστη φύση. Όταν, λοιπόν, η κουμπάρα μου γνώρισε έναν κούκλο στην ηλικία μας το μάτι μου γυάλισε. Τιμώντας τη φιλία μας, έμεινα ατάραχη και ακόμα και όταν μετά από τρεις μήνες και μετά από πολλές και περίεργες ιστορίες –βιβλίο χρειάζεται για να σας τις εξιστορήσω- εκείνος μου εξομολογήθηκε πως χώρισε και ήταν φουλ ερωτευμένος μαζί μου, εγώ παρέμεινα «κυρία».
Δυο εβδομάδες μετά ήρθε και η εξομολόγηση της κουμπάρας που ισχυριζόταν πως δεν ήταν ερωτευμένη και μάλιστα είχε κιόλας ανοίξει τα φτερά της σε νέους ουρανούς. Εκείνος –ο πρώην της κουμπάρας- συνέχισε να με πολιορκεί και εγώ όντας απογοητευμένη από τον γάμο μου, ενέδωσα. Η σχέση μας κράτησε έξι ολόκληρους παθιασμένους μήνες χωρίς ποτέ να το ανακαλύψει κανείς.
Με τον άνδρα μου τελικά χώρισα κάτω από πολύ καλές συνθήκες. Δεν έφταιγε το τρίτο πρόσωπο. Πιο πολύ φταίγαμε εμείς που δεν κρατήσαμε ζωντανή τη φλόγα. Όμως δεν το μετανιώνω και πλέον απολαμβάνω την εργένικη ζωή μου στα σαράντα μου. Δεν είναι και άσχημα.
Ζωή, ετών 38
