Το φορτηγάκι του έρωτα

Ο άντρας μου και εγώ ζούσαμε στην επαρχία εδώ και 20 χρόνια. Πραγματοποιήσαμε την αποκέντρωση πριν πολλά χρόνια και δεν το μετανιώσαμε ποτέ. Εκείνος τουλάχιστον. Ως αγρότες αγοράσαμε ένα μικρό ανοιχτό φορτηγάκι που πολλές φορές μετά τα χωράφια κάναμε στην καρότσα του έρωτα στα πιο όμορφα μέρη των βουνών της περιοχής μας. Έτσι ονομάσαμε το φορτηγάκι μας «η καρότσα του έρωτα».

Πριν μερικούς μήνες όμως ανακάλυψα πως όλα αυτά τα χρόνια που νόμιζα ότι μόνο εγώ υπήρξα επιβάτης στο φορτηγάκι του έρωτα, ζούσα μια αυταπάτη. Ο άντρας μου είχε φροντίσει να φιλοξενήσει στην καρότσα του οχήματος μας όσες περισσότερες γυναίκες μπορούσε από την κωμόπολη που ζούσαμε. Τελικά, από τα νεύρα μου του έσκασα τα λάστιχα και του γρατζούνισα το φορτηγάκι και τον παράτησα.

Πλέον ζω σε άλλη πόλη του νομού μας και δεν διατίθεμαι να ξανακάνω έρωτα σε φορτηγό, κλειστό ή ανοιχτό.

Νίκη, ετών 45.