Τελικά ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα;

Σκεφτόμουν το γάμο της Kim Kardhasian με τον Kris Humphries, που κράτησε μόλις 72 ημέρες και μεταξύ μας ήταν μάλλον μια πολύ κερδοφόρα επιχείρηση και με έπιασε πάλι το άγχος του γάμου. Για αυτό συζήτησα με δυο φίλες μου που έχουν βιώσει τη γαμήλια εμπειρία. Η μια χωρισμένη με παιδιά και η άλλη νιόφερτη στο club των παντρεμένων. Και οι δύο μου απάντησαν το ίδιο «αν με ρωτούσες τώρα δεν θα παντρευόμουν». Γιατί, όμως, ο γάμος είναι μια τέτοια αλλαγή, εάν αγαπάς κάποιον για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα;

Μάλλον γιατί όλοι πριν παντρευτούν νιώθουν πιο ελεύθεροι καθώς αισθάνονται ότι μπορούν να φύγουν ανά πάσα στιγμή, να εξαπατήσουν, να μεταβούν σε άλλη χώρα για να κυνηγήσουν μια καριέρα. Και όλα αυτά και ακόμη περισσότερα νιώθουν πως μπορούν πιο εύκολα να τα κάνουν μέχρι να παντρευτούν. Ποια είναι όμως η λύση;

Κατέληξα πως η καλύτερη λύση για να είναι βιώσιμος ένας γάμος είναι να υπάρξει μια περίοδος πριν από αυτόν προσαρμογής, όπου όλα θα λειτουργούν σαν το ζευγάρι να είναι παντρεμένο. Να ζήσει το ζευγάρι μαζί, να εκπαιδευτεί να μην λαμβάνει ο ένας τον άλλον ως δεδομένο, να μάθει να επιλύει τα προβλήματα, να εργάζονται τα δύο μέλη του μαζί σαν ομάδα, να μιμηθούν δηλαδή το γάμο όσο το δυνατόν περισσότερο σταδιακά έτσι ώστε να περιοριστεί το «σοκ» μετά από την μεγάλη ημέρα του γάμου. Εσείς τι προτείνετε;