Φοβία για δέσμευση

Αν και η φοβία της δέσμευσης δεν περιγράφεται από τα ψυχιατρικά ταξινομικά συστήματα, σαν μηχανισμός μοιάζει πολύ με αρκετές άλλες φοβίες.

Στην πράξη επηρεάζει το πώς ένα άτομο νιώθει αναφορικά με την εμπλοκή του σε μια συναισθηματική σχέση και με την παραμονή του σε αυτήν μακροπρόθεσμα.

Πέρα όμως από το κομμάτι των σχέσεων, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να επηρεάσει ακόμα και την καριέρα κάποιου, αφού λόγω της φοβίας δέσμευσης το άτομο μπορεί να δυσκολεύεται να επιδείξει στον εργοδότη του τον βαθμό μακροπρόθεσμης δέσμευσης που εκείνος μπορεί να επιθυμεί. Λέμε ότι πρόκειται για φοβία γιατί ουσιαστικά λειτουργεί σαν ένας μηχανισμός που έχει μπει σε λειτουργία από τον εγκέφαλο για να μας προστατεύει από κάτι, το οποίο για κάποιο λόγο έχουμε παρερμηνεύσει ως απειλή.

Στη περίπτωση της φοβίας δέσμευσης το άτομο μπορεί να είχε μια εμπειρία στο παρελθόν στην οποία ένιωθε ότι δεν είχε τον έλεγχο ή ένιωθε παγιδευμένο, και τώρα προσπαθεί να προστατευτεί σε περίπτωση που αυτό του ξανασυμβεί. Συχνά, άτομα με φοβία δέσμευσης μπορεί να έχουν βιώσει σε προηγούμενες φάσεις της ζωής τους σημαντικά στρεσογόνα γεγονότα, όπως μια σημαντική απώλεια ή θάνατο, ένα παιδικό τραύμα, κακοποίηση, χωρισμό γονέων ή ακόμα και άσχημες εμπειρίες από κακά πρότυπα σχέσεων από την οικογένεια.

Καμιά φορά, η χαμηλή αυτοεκτίμηση μπορεί να εμπλέκεται σε μια τέτοια φοβία, η οποία οδηγεί το άτομο στην αποφυγή σχέσης και εν τέλει στην φοβία. Η ειρωνεία είναι πως τα άτομα με την φοβία δέσμευσης επιθυμούν έντονα αυτό που φοβούνται και, πιο πολύ, την αγάπη και την σύνδεση.