Ζήτημα καλοπέρασης: Χλιδή ή φτώχεια και φιλότιμο;
Δύο συντάκτες βάζουν καλοπέραση και χρήμα στο μικροσκόπιο.
Ελευθερία, η ευέλικτη
Η καλοπέραση στις μέρες μας θέλει φαντασία. Και ευελιξία. Και προσαρμοστικότητα. Δε λέω.. καλά και τα ταξίδια στο Βερολίνο, και οι εκδρομές σε μοδάτα χιονοδρομικά κέντρα, και τα ακριβά ψώνια με γεμάτες χάρτινες σακούλες, και οι βραδινές έξοδοι που συνοδεύονται από ορεκτικά μοριακής κουζίνας σε chic εστιατόρια.
Αλλά ας το δούμε πιο ρεαλιστικά. Αυτά μπορούν να γίνουν πλέον σφήνες μέσα στην καθημερινότητα και δεν αποτελούν αστραφτερό καθρέφτη της ίδιας. Για να μη μας πιάσει λοιπόν σύνδρομο μανιοκατάθλιψης, ας το δούμε γρήγορα από άλλη σκοπιά. Η καλοπέραση μπορεί να γίνει καθεστώς με εναλλακτικούς, πιο οικονομικούς τρόπους που θα κάνουν τη διαφορά και που εν τέλει μπορεί να έχουν και πιο ουσιαστικό νόημα. Μαγειρική στο σπίτι, karaoke, επιτραπέζια παιχνίδια, dvds, διακόσμηση ή απλά home beauty spa με αιθέρια έλαια, κρέμες, μάσκες και μουσικούλα υπογραμμίζουν τον παλιακό όρο “cocooning” διώχνοντας τυχόν συνειρμούς μιζέριας. Κοινώς, μόνοι ή με φίλους, η καλοπέραση μέσα στο σπίτι (δίχως πολύ αστρόσκονη, αλλά με πολύ φροντίδα και αγάπη) είναι η νέα μόδα.
Ευάγγελος Μπάος, ο υπερασπιστής της χλιδής
Ναι, το παραδέχομαι, μου αρέσουν τα λούσα. Μου αρέσει να κάνω spa ξοδεύοντας ένα σκασμό λεφτά και μετά να βγαίνω μέχρι πρωίας παρά να ακούω σπίτι μίζερα «το υπομονή, μια λεμονιά θα ανθίσει στη γειτονιά» του Παπαμιχαήλ. Αλλά και σε ποιον δεν αρέσει;
Δεν γνωρίζω κανέναν που να δηλώνει πως θα ήθελε να ζούσε με λιγότερα χρήματα. Σαφώς και με λίγα μπορείς να περάσεις αρκετά καλά, αλλά σου απαγορεύονται δυνατότητες. Και αυτό είναι άσχημο. Άλλο να έχεις χρήματα και να επιλέγεις να βγεις στου ψειρή σε ένα φοιτητικό στέκι και άλλο να σου επιβάλλεται λόγω της οικονομικής σου κατάστασης. Και όσο και αν λένε πως το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία, η αλήθεια είναι πως συντελεί σε αυτήν σε μεγάλο βαθμό.