Sex στα 20, στα 30, στα 40, στα 50...

Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από τη δεκαετία του '80 και μετά το sex έχει απενοχοποιηθεί αρκετά με αποτέλεσμα την μεγαλύτερη απελευθέρωση του ατόμου. Δεν είναι απαραίτητο πια να υπάρχει μόνιμος δεσμός για να κάνουν δύο άνθρωποι (ή και περισσότεροι) sex. To προφυλακτικό επίσης αποτελεί κομμάτι της καθημερινότητάς μας και δεν είναι πια ταμπού για τους περισσότερους. Θα περίμενε κανείς, βλέποντας γύρω του νέους από 18 έως 45 (πλέον η ζωή δεν τελειώνει στα 30!) πως θα απολάμβαναν αυτή την ελευθερία σκέψης και πράξης. Νομίζει κανείς πως θα φτάσει σε νούμερα που συμβαδίζουν με τις ικανότητες και τις δυνατότητες ενός σημερινού ανθρώπου, δηλαδή αυξημένα σε σχέση με το παρελθόν.

Δυστυχώς όχι απλά δεν είναι αυξημένα την τελευταία δεκαετία αλλά έχουν πέσει σε επίπεδα πολύ πιο χαμηλά και από αυτά που υφίσταντο το '50! Οι ευθύνες, τα άγχη και πολλοί ακόμη λόγοι, αποδεικνύουν πως ύστερα από μία προσωρινή άνοδο μεταξύ 1990-2000, η πορεία είναι το λιγότερο φθίνουσα. Την δεκαετία αυτή ο κόσμος ανοίχτηκε και μίλησε για σεξ και προβλήματα που υπήρχαν και παλιά απλά κανείς δεν τολμούσε να αναφέρει. Πλέον, όλοι συζητούν γι´ αυτά ανοιχτά, όμως τα ταμπού δεν φαίνονται να έχουν ξεπεραστεί. Ο σύγχρονος ενήλικας είναι μεν πιο απελευθερωμένος και έμπειρος, όμως καθόλου πρόθυμος. Σύμφωνα με μία από τις πιο πρόσφατες έρευνες της Εταιρείας Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας, που πραγματοποιήθηκε σε δείγμα πληθυσμού 400 ανδρών και γυναικών αντίστοιχα, ηλικίας 18 ετών και πάνω, καταλήξαμε στα εξής:

* Στις ηλικίες 18-25 ετών η συχνότητα είναι σχεδόν καθημερινή και πολλές φορές ίσως και δύο φορές την ημέρα. Αυτή είναι η βιολογική ικανότητα των νέων, ιδιαίτερα αν υπάρχει χρόνος ελεύθερος. Ένας νέος άνδρας μπορεί μέσα σε 25 λεπτά να έχει μια δεύτερη ευκαιρία για σεξουαλική πράξη, σε αντίθεση με έναν 45αρη που χρειάζεται, εφόσον είναι υγιής, 2-4 ώρες για την επόμενη στύση. Πρέπει να υπολογίσουμε πάντα πως η συχνότητα των επαφών είναι και συνάρτηση της επιθυμίας για τον σύντροφο, του ελεύθερου χρόνου και της μονιμότητας της σχέσης.

Με έναν νέο σύντροφο η συχνότητα επιθυμίας διαφοροποιείται συγκριτικά με τον παλιό μας σύντροφο, ιδιαίτερα στις μακροχρόνιες σχέσεις, όπου η επιθυμία αντικαθίσταται από τη φιλία και την τρυφερότητα. Στους νέους όμως άνδρες του δείγματός μας πρέπει να προσέξουμε την παράμετρο «αστάθεια στις σχέσεις». Οι νέοι μας από ιδιοσυγκρασία και κοινωνικότητα δεν έχουν ιδιαίτερα μακροχρόνιες σχέσεις, άρα και η σεξουαλική συχνότητα είναι ικανοποιητική. Ο μέσος όρος της διάρκειας μιας σχέσης μεταξύ νέων αυτής της ηλικίας δεν ξεπερνά τους 3 μήνες και συνήθως μένουν εκτός δεσμού ένα χρόνο τουλάχιστον. Με αυτά τα δεδομένα η συχνότητα των επαφών ανά έτος πέφτει δραματικά στους νέους, αφού η αποχή από το σεξ είναι συνέπεια της απουσίας συντρόφου. Άρα αν συγκριθούν με μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες, όπου η σταθερότητα της σχέσης είναι κυρίαρχη, είναι σίγουρο πως αναλογικά θα έχουν, ανά έτος τουλάχιστον, λιγότερες επαφές.

* Στις ηλικίες 25-35 ετών τα ζευγάρια κυριαρχούν και η μονιμότητα στις σχέσεις επιτρέπει συχνότητα 2-3 φορές την εβδομάδα, που είναι μια συνήθης σεξουαλική πρακτική σε αυτές τις ηλικίες. Η βιολογική ικανότητα, όμως, είναι για μία (1) φορά την ημέρα.

* Στις ηλικίες 35-45 ετών, που είναι ίσως οι πιο σταθερές σχέσεις αλλά και οι πιο δύσκολες γιατί τα ζευγάρια αυτής της 10ετίας είναι ήδη φορτωμένα με πολλά προβλήματα οικογένειας, παιδιών και υποχρεώσεων που συνήθως εμποδίζουν τη θεμιτή συχνότητα, η συχνότητα είναι 2 φορές την εβδομάδα, αν και η βιολογική ικανότητα είναι για 1 φορά την ημέρα. Τα ζευγάρια αυτής της 10ετίας είναι κουρασμένα από την ίδια τη ζωή και τη συμβίωση, αλλάζει η ποιότητα της σχέσης, όπου κυριαρχεί η αγάπη, η φιλία και η θαλπωρή, τρυφερότητα και υποβαθμίζεται η σεξουαλική επιθυμία. Βιολογικά βέβαια η ηλικία από μόνη της επιτρέπει την καθημερινή επιθυμία, αλλά και την ικανότητα σεξουαλικής πρακτικής χωρίς πρόβλημα, απλά ο χρόνος και ο τόπος είναι που δημιουργούν εμπόδια.

* Στις ηλικίες 45-55 ετών, τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες βιολογικά έχουν αρχίσει να κουράζονται και η συχνότητα των επαφών μειώνεται δραματικά, αφού ο τρόπος ζωής έχει κουράσει το ήδη βιολογικά κουρασμένο πνεύμα και σώμα. Σε αυτές τις ηλικίες η ανάγκη για επιβεβαίωση ωθεί πιο συχνά στην απιστία από ότι στους νέους που δεν έχουν ανάγκη να αποδείξουν την υπεροχή τους που ούτως ή άλλως είναι πληθωρική και δεν χρήζει επιβεβαίωσης. Στις ηλικίες αυτές αυξάνεται η συχνότητα πολλές φορές για λόγους άρνησης της φθοράς και για λόγους άλλοθι στις σχέσεις ( «πρέπει να δείξω πως θέλω τον σύντροφό μου γιατί γκρινιάζει, υποψιάζεται» κ.λπ.). Σύμφωνα με την έρευνα, σε αυτές τις ηλικίες κάνουμε σεξ 3 φορές τον μήνα, ενώ από βιολογικής πλευράς θα μπορούσαμε και 1 φορά την ημέρα.

* Στις ηλικίες των 55 ετών και άνω τα πράγματα δυσχεραίνουν, πολλοί είναι χωρίς σύντροφο (διαζύγια, χηρεία), αλλά και βιολογικά κουρασμένοι, πολλές παθήσεις συνοδεύουν τις ηλικίες αυτές (καρδιά, διαβήτης, αγγεία), αλλά και η εμμηνόπαυση στις γυναίκες και η ανδροπενία (προοδευτική μείωση των ανδρογόνων) στους άνδρες είναι σαφή αίτια για τη δυσκολία της ερωτικής τους ζωής. Τα ζευγάρια αυτής της ηλικίας όμως έχουν αυξημένη ερωτική δραστηριότητα ψυχολογικής πυροδότησης, γιατί θέλουν να ζήσουν και να χαρούν τον έρωτα τώρα που οι υποχρεώσεις από παιδιά και οικογένεια έχουν απομακρυνθεί. Η εμπειρία επίσης της ηλικίας και η υπέρβαση (διόρθωση) λανθασμένων συμπεριφορών κατά τη σεξουαλική πρακτική της προηγούμενης ερωτικής ζωής κάνει πολλές φορές καλύτερους εραστές τους άνδρες και τις γυναίκες με περισσότερους και πιο έντονους οργασμούς. Και σε αυτές τις ηλικίες, η συχνότητα του σεξ είναι 3 φορές τον μήνα, αλλά η βιολογική ικανότητα είναι για καθημερινά.