«Με κυνηγάει χρόνια αλλά δεν κάνει το Βήμα. Με θέλει ή δεν με θέλει;»

«Κάθε που χανόμουν εμφανιζόταν. Αισθάνεται πραγματικά κάτι για μένα ή απλά προσπαθεί να επιβεβαιωθεί και να τονώσει τον εγωισμό του;».

"Γεια σας. Ονομάζομαι Ελένη και είμαι 19 χρόνων. Η ιστορία έχει ως εξής. Στα σχολικά μου χρόνια, υπήρχε ένα παιδί 1 χρόνο μεγαλύτερος μου με τον οποίο ήμασταν γείτονες, πηγαίναμε στο ίδιο φροντιστήριο και στο ίδιο σχολείο. Παρέα δεν κάναμε ποτέ, μονάχα στα πλαίσια τα σχολικά, ωστόσο υπήρχε συμπάθεια. Στο λύκειο άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά απέναντι μου, να με ρωτάει αν υπάρχει κάποιος στη ζωή μου και όταν υπήρχε έδειχνε να πικάρεται. Απ'το πουθενά άρχισε να μου προτείνει συνεχώς να βρεθώ μαζί του και τους φίλους του, γινόταν πιο διαχυτικός.
Mετά το σχολείο καθόταν μαζί μου κάτω απ'τα σπίτια μας και μιλούσαμε και γενικώς φαινόταν να ενδιαφέρεται για κάτι παραπάνω. Κάποια στιγμή, είχα αρχίσει να νιώθω πράγματα γι'αυτόν, του το είπα και η απάντηση του ήταν πως επειδή με γνωρίζει χρόνια δεν είναι ακόμη σίγουρος αν μπορεί να με δει διαφορετικά και πως θέλει να το σκεφτεί. Του άφησα όσο χρόνο ήθελε και ενώ πίστευα ότι το πράγμα δεν προχωρά άρχισε πάλι τα τηλέφωνα, τις βόλτες μαζί μου χωρίς να μου έχει δώσει ξεκάθαρη απάντηση. Όταν τον ξαναρώτησα μου ζήτησε να μείνουμε φίλοι. Το δέχτηκα.

Ένα βράδυ όμως το μάθημα στο φροντιστήριο ακυρώθηκε και μου πρότεινε να πάμε σπίτι του για ταινία. Σαν να έβλεπα μπροστά μου άλλον άνθρωπο, με αγκάλιαζε, μου έλεγε πως δε θέλει να φύγω και όλα αυτά στα πλαίσια του 'θέλω να μείνουμε φίλοι'. Κόντευα να τρελαθώ, με θέλει, δε με θέλει; Κάθε που χανόμουν εμφανιζόταν. Τέλος πάντων, έφτασε η στιγμή που θα έφευγε Αθήνα για σπουδές. Τον ξαναρώτησα τι θα γίνει με μας και μου απάντησε, σε δυο βδομάδες φεύγω για Αθήνα, δεν έχω να πω κάτι άλλο. Μετά από αυτό του ευχήθηκα καλή τύχη και τον διέγραψα απ' τη ζωή μου.

Τον επόμενο χρόνο με ξαναπήρε μετά από τότε να μου ευχηθεί καλή επιτυχία γιατί ήταν η σειρά μου να δώσω πανελλήνιες. Από τότε μιλούσαμε κάθε 2-3 μήνες. Σε μια απ'τις συζητήσεις μας μου είχε πει πως δεν είχε γίνει κάτι μεταξύ μας λόγω πανελληνίων. Πριν τα Χριστούγεννα άρχισε σχεδόν κάθε βδομάδα να με παίρνει γύρω στις 2 φορές κατά τις οποίες μου έλεγε πως του έλειψα, με ρωτούσε αν υπάρχει κάτι στη ζωή μου και όλο έκανε αστειάκια του τύπου για παντρειά είσαι, να μπω στην ουρά. Κατά τη διάρκεια των εορτών με είχε πάρει πάνω από 20 φορές χωρίς να απαντήσω.

Τις προάλλες που γιόρταζα μου τηλεφώνησε τα μεσάνυχτα κιόλας να μου ευχηθεί. Η ευχή του ήταν ως εξης: Χρόνια σου πολλά , να σε χαίρεται η οικογένεια σου, με ένα καλό πτυχίο και με έναν καλό γαμπρό σαν και μένα. Μου ζήτησε την πραγματική αιτία της εξαφάνισης μου, αν έπαιζε κάτι με κάποιον άλλον, αν παίζει ακόμη και τώρα. Τον ρώτησα γιατί τόσο καιρο δεν είχε εμφανιστεί και μου είπε πως περίμενε από εμένα να τον πάρω γιατί με τη στάση μου είχα δείξει πως μου είναι ενοχλητικός και ανεπιθύμητος. Με ρώτησε αν χάρηκα που τον άκουσα, και στο τέλος μου είπε πως τώρα είναι σειρά μου να επικοινωνήσω. Τι να κάνω; Αισθάνεται πραγματικά κάτι για μένα ή απλά προσπαθεί να επιβεβαιωθεί και να τονώσει τον εγωισμό του;"

Ο Dr Love απαντά :

"Αγαπητή Ελένη, αναρωτιέμαι, είσαι όντως 19 ετών; Η περιγραφή, εξαντλητική θα μπορούσα να πω, της ίδιας ουσιαστικά κατάστασης, μου θύμισε λεύκωμα 12χρονων.
Και για να γίνω πιο συγκεκριμένος. Ο "φίλος" σου δεν φταίει σε τίποτε στη συγκεκριμένη κατάσταση. Για να είμαι ειλικρινής, δεν υπάρχει και κάποια "κατάσταση", αλλά ας παραμείνουμε στο αρχικό σκέλος της απάντησής μου.

Ο τύπος δεν φταίει, γιατί απλούστατα έχει, την συγκεκριμένη, προβληματική ουσιαστικά, προσωπικότητα με την οποία έχει μεγαλώσει. Δεν είναι εύκολο να την αλλάξει. Αυτό είναι θέσφατο. Τον απέρριψαν απανωτά γυναίκες; Θεώρησε, όταν ήταν πιτσιρίκι, στις τουαλέτες με τα υπόλοιπα αγοράκια και έκαναν πιπί τους πως το δικό του πουλάκι ήταν μικρότερο; Δεν ξέρω. Πάντως, από αυτά που διαβάζω, φοβάται τις γυναίκες και απλά, εκ του μακρώθεν παίζει σαδιστικά μαζί τους, αποκομίζοντας έτσι κάποια αρρωστημένη ηδονή. Όμως, όπως προείπα, ΔΕΝ φταίει.

Αν πιστεύεις τον εαυτό σου Γυναίκα, και όχι κοριτσάκι, οφείλεις να παίρνεις τη ζωή στα δικά σου χέρια, να αποφασίζεις βάσει των δικών σου θέλω, και να γίνεσαι οδηγός - όχι μονίμως επιβάτης. Επίσης, δεν αναφέρεις κάτι για την ερωτική/σεξουαλική σου ζωή. Υπάρχει; Γιατί αν δεν υφίσταται και απλά έχεις μείνει προσκολλημένη σε κάτι αρρωστημένο, όπως η συγκεκριμένη κατάσταση, μήπως θα ηταν καλό να αποκτούσες;

Πίστεψέ με, το (καλό) σεξ λύνει πολλά προβλήματα. Και προβληματισμούς.

Ο Dr Love περιμένει τις δικές σας ιστορίες, ερωτήσεις και ανησυχίες στο : info@queen.dpg.gr

© 2014-2024 Queen.gr - All rights reserved
× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης