Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα

Αλεξία, δεσποινίς ετών είκοσι εννέα και φανατική με τη δουλειά της. Καλή, όμορφη, έξυπνη, οικονομικά ανεξάρτητη. Λάτρης των σπορ, φανατική φίλαθλος . Το όνειρο κάθε άντρα, ο εφιάλτης πολλών γυναικών. Οι άντρες ουρά, οι επιλογές αμέτρητες.

Νίκος, ετών τριάντα δύο, μορφωμένος , με καλή δουλειά, εμφανίσιμος, ευκατάστατος, «σπορτίβ» τύπος, εν ολίγοις το alter ego της Αλεξίας.

Ερωτεύονται, παντρεύονται, κάνουν οικογένεια, έχουν όλα τα καλά του κόσμου και εν καιρώ, έχουν και παράπονα ο ένας απ΄ τον άλλο.

Η Αλεξία ασχολείται μόνο με τα παιδιά όταν γυρίζει απ' τη δουλειά και τον παραμελεί, έχει γίνει αφρατούλα, δεν έχει όρεξη για σεξ, γκρινιάζει όταν ο Νίκος βλέπει Champion League (λέει ο Νίκος στον κουμπάρο του).

Ο Νίκος, δεν καταλαβαίνει ότι αυτές οι κορμάρες-μαμάδες που βλέπει στις διαφημίσεις είναι μόνο για τις διαφημίσεις, ότι έχει να τις φέρει λουλούδια μια δεκαετία και ότι δεν μπορεί στα σαράντα δύο του να κάνει σαν τρελός όταν βλέπει μπάλα ή να θέλει μέρα παρά μέρα σεξ ( λέει η Αλεξία στην φίλη της ).

Σας θυμίζει κάτι? Είστε έτοιμες να πάρετε θέση? Είστε σίγουρες για το ποιος φταίει ή έστω φταίει παραπάνω από τον άλλο? Πριν βγάλετε την ετυμηγορία και όλη τη γυναικεία αλληλεγγύη που έχετε μέσα σας, πριν πείτε ...στην Αλεξία πόσο δίκιο έχει, πείτε της να μιλήσει στον άντρα της (κι εσύ κουμπάρε, πράξε αντίστοιχα ).

Είναι ο ίδιος που ερωτεύτηκε πολύ πριν δέκα χρόνια. Και τότε του άρεσαν οι κορμάρες (τότε όμως ήταν κι εκείνη γιατί φρόντιζε τον εαυτό της), η μπάλα (έβλεπαν μαζί) και το σεξ (ακόμα την θέλει άλλωστε το ίδιο).

Είναι βέβαια και ο ίδιος που ήθελε να παντρευτεί με την Αλεξία γιατί ήξερε ότι θα είναι καλή μαμά και θα ασχολείται με τα παιδιά τους, του άρεσε πάντα που ήθελε να δουλεύει και να είναι ανεξάρτητη (και το κάνει ακόμα αν και δεν υπάρχει ανάγκη), που χαιρόταν με απλά πράγματα (όπως ένα μπουκέτο λουλούδια).