Γνωριστήκαμε στις καλοκαιρινές διακοπές, είμασταν μαζί όσο κράτησαν, και είπαμε πως θα ξαναβρεθούμε. Να το συνεχίσω η θα πληγωγθώ;

Αγαπητέ Dr. Love,

Φέτος το καλοκαίρι γνώρισα ένα παιδί από την παρέα μου συνομήλικό μου.. Αυτός σπουδάζει Αθήνα,
εγώ Πάτρα και ο τόπος γνωριμίας είναι κάπου ενδιάμεσα, καθώς είναι και ο τόπος των καλοκαιρινών
του διακοπών και εμένα το πατρικό μου.. Στην αρχή υπήρχε μια έλξη αλλά τίποτα παραπάνω καθώς
είχα σχέση και αυτού του άρεσε κάποιά άλλη από την παρέα..

Καθώς όμως περνούσαν οι μέρες ερχόταν όλο και πιο κοντά μου και τα μπάνια στη θάλασσα κατέληγαν
σε ατελείωτες αγκαλιές και οι βόλτες σε πειράγματα.. Ώσπου μια μέρα στη παραλία μείναμε οι δυο μας,
εφόσον όλοι έπρεπε να φύγουν και μόνο εγώ είχα χρόνο να κάτσω να του κάνω παρέα μέχρι να έρθουν
να τον πάρουν και εκεί με φίλησε.. Φύγαμε χωρίς να είμαι σίγουρη αν τον θέλω και το βράδυ που
βρεθήκαμε είμασταν αμήχανοι και δε μιλούσαμε.. Αργότερα πήγαμε πιο πέρα οι δυο μας για να
μιλήσουμε και καταλήξαμε να φιλιόμαστε.. Αργότερα ολοκληρώσαμε και είμασταν κάτι σαν ζευγάρι για
ένα μήνα μέχρι να φύγει.. Μιλούσαμε κάθε μέρα, είμασταν όλη μέρα μαζί κάτι που δε θα αλλάξει ποτέ
λόγω της κοινής μας παρέας... Σε μια συζήτηση μάλιστα που είχαμε μου είπε πως θα μου φερθεί
άψογα και πως δε με βλέπει μόνο σαν μια ακόμα στη λίστα με όσες έχει πάει και αν το πιστεύω αυτό
κάνω λάθος..

Όταν έφτασε η ώρα του αποχωρισμού μου είπε πως αν του χρόνου έχω αγόρι θα μείνουν όλα σαν μια
όμορφη ανάμνηση μεταξύ μας και θα με κοιτάει θα με θαυμάζει πάντα, ότι όλα όσα μου έλεγε τόσο καιρό, ότι είμαι πανέμορφη, ότι έχω ματάρες κ.λπ. είναι η πρώτη φορά που τα λέει και τα εννοεί πραγματικά, ότι τ' αξίζω γιατί είμαι υπέροχος άνθρωπος και ότι μαζί μου έχει νιώσει κάτι πιο δυνατό από όλες και συμφωνήσαμε ότι δε μπορούμε να είμαστε μαζί λόγω απόστασης καθώς κανείς δε μπορεί να κατεβαίνει και αυτός έρχεται μια φορά το χρόνο το καλοκαίρι και θα τον σκοτώνει να έχει μια κοπέλα που δε μπορεί να βλέπει.. Όμως όλα έμειναν ανοιχτά για το μέλλον..
Είπε στον κολλητό μου, ο οποίος μας έφερε κοντά, να με προσέχει, ότι περιμένει να με ξαναδεί και να ξαναδεί τα μάτια μου και έχουμε άριστη επαφή με όλα τα γλυκόλογα ακόμα! Του είπα ότι ίσως έρθω Αθήνα σε κάποιες μέρες και μου είπε να έρθω και πως θέλει σαν τρελός να με δει και ότι με περιμένει..

Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του καθώς δεν το άφησα αλλά ξέρω ότι θα ήθελα και ότι θα ήθελα να είμαι
μαζί του κανονικά, γιατί με έκανε να νιώθω υπέροχα! Αν το καλοκαίρι ξαναέρθει δεν είμαι σίγουρη ότι θέλω να ξανακάνω τα ίδια γιατί δε θέλω να πληγωθώ μαζί του, από την άλλη όμως τον θέλω και ζηλέυω το ότι μπορεί να είναι με κάποια άλλη που θα γίνει κάποια στιγμή. Τι πιστεύετε?? Θα μπορέσει να υπάρξει μέλλον κάποτε μεταξύ μας αν εκμηδενιστούν οι αποστάσεις?? Με θέλει πραγματικά ή απλά είμαι κάτι για να περνάει τα καλοκαίρια του όταν έρχεται?? Θα ήθελα απλώς μια ακόμη γνώμη..
Ευχαριστώ πολύ!

Αγαπητή φίλη,

να σου πω την αλήθεια, ενώ εκφράζεις την "αγωνία" του τι μπορεί να είσαι για αυτόν σε περίπτωση που "ξανακάνεις τα ίδια", όπως λες, στην πραγματικότητα αυτοαναιρείσαι ήδη λίγες γραμμές πιο πάνω. "Δεν είμαι ερωτευμένη μαζί του", γράφεις. Είναι τόσο απλό και ξεκάθαρο. Τα "δεν αφέθηκα" κλπ, ειλικρινά κάνω πως δεν τα διάβασα.

Αν τον ήθελες πραγματικά, αν τον είχες ερωτευτεί ή σε έιχε συνεπάρει δεν θα κρατούσες και πολλά για εσένα. Θα είχες πέσει με τα μούτρα και θα απολάμβανες οτιδήποτε σου δινόταν.
Οι καλοκαιρινές περιπέτειες, γιατί περί αυτού προφανώς πρόκειται, παρά τα μεγαλα λόγια, τις υποσχέσεις και τους παθιασμένους όρκους έρωτα του αγοριού, έχουν συνήθως ημερομηνία λήξης. Πόσω μάλλον όταν εμπλέκονται τόσο νέοι άνθρωποι, οι οποίοι μάλιστα ζουν σε διαφορετικές πόλεις.

Μάθε να προσπαθείς να απολαμβάνεις ότι σου συμβαίνει, χωρίς (υποχρεωτικά) πολλές σκέψεις για το...μέλλον ή για ...βαθύτερα νοήματα και συναισθήματα.







Περιμένω ακόμη περισσότερες ερωτήσεις και ιστορίες σας στο info@queen.dpg.gr