Αισθάνομαι πως είναι ο ιδανικός για εμένα, όμως δεν με έχει κεράσει ούτε παγωτό! Είναι τσιγγούνης;

Αισθάνομαι πως είναι ο ιδανικός για εμένα, όμως δεν με έχει κεράσει ούτε παγωτό! Είναι τσιγγούνης;

Το να συναντάς έναν άντρα που δείχνει σχεδόν τέλειος, αλλά να έχει καβούρια στην τσέπη, αποτελεί πρόβλημα

Αγαπητέ Dr Love,

ονομαζομαι Βασιλικη και ειμαι 21 ετων. Θα ηθελα τη συμβουλη σας πανω σε κατι που συμβαινει τελευταια αναμεσα σε εμενα και τον φιλο μου και δεν ξερω πώς να το χειριστω. Αρχικα, για να βρεις λυση, πρεπει να γνωριζεις το προβλημα, κι εγω δυστυχως δεν μπορω να εντοπισω ποιο ειναι ακριβως το προβλημα του φιλου μου. Ειναι τσιγγουνης; Ειναι απλα "παρτακιας"; Ή μηπως ετσι εχει μεγαλωσει;

Η ιστορια εχει ως εξης. Γενικα, ως νεα και κοινωνικη κοπελα , εχω γνωρισει διαφορους ανθρωπους κατα καιρους που με εχουν προσεγγισει. Πριν γνωρισω τον ανθρωπο με τον οποίο εχω σχεση αυτη την περιοδο (ας τον πουμε Μ.), ειχα αλλες δυο σχεσεις με ανθρωπους που δυστυχως δεν ταιριαζαμε. Μπορω να πω οτι εχω σχετικα υψηλα standards και πιστευα οτι ποτε δε θα βρω εναν συντροφο που να συνδιαζει ολα αυτα που ηθελα. Κι ομως, ετσι ξαφνικα, μπηκε στη ζωη μου ο Μ. Ομορφος, μορφωμενος, με ονειρα και στοχους, με τροπους .. ενας πραγματικος "κυριος". Ειναι ενα χρονο μεγαλυτερος μου. Οταν τον πρωτογνωρισα κι αρχισαμε να μιλαμε, συνειδητοποιουσα μερα με τη μερα ποσα κοινα ειχαμε. Οι αποψεις του ηταν τοσο ωριμες και εμοιαζαν πολυ με τις δικες μου.

Εμοιαζε να ειναι ο ιδανικος. Ηρθαν ετσι τα πραγματα που κανονισαμε να βγουμε το πρωτο μας ραντεβου. Μου φαινοταν σαν παραμυθι! Ποτε δεν ειχα βρει ραντεβου με καποιον, να τον γνωρισω καλυτερα. Ηταν σαν ταινια... Σε εκεινο το πρωτο ραντεβου ηταν αψογος. Με πηγε σε ενα πολυ γνωστο μαγαζι στον Πειραια, συζητησαμε, γελασαμε.... μεχρι που ηρθε η ωρα να πληρωσουμε. Εγω, επειδη εχω μεγαλωσει με καποιες αρχες, εκανα φυσικα την κινηση να πληρωσω.
Θεωρησα οτι θα εκανε την αυτονοητη κινηση να πληρωσει στο πρωτο ραντεβου, όπως θα εκανε καθε αντρας που
σεβεται τον εαυτο του και την κοπελα που συνοδευει.

Ψαχνοντας στο πορτοφολι μου για τα λεφτα, με ρωτησε τι εψαχνα. Του απαντησα και καθοταν και περιμενε να βγαλω τα λεφτα να πληρωσω εγω. Δεν επεμεινε ουτε στιγμη να πληρωσει εκεινος τα ποτα μας. Απλα περιμενε να βρω τα λεφτα. Με επιασε κρυος ιδρωτας. Τα βρηκα, τα εδωσα στο σερβιτορο και μου προεβαλε σα δικαιολογια οτι δεν του αρεσει να κανει σκηνες μπροστα στους σερβιτορους και μου "αποκαλυψε" αργοτερα οτι επιτηδες δεν εκανε καποια παραπανω κινηση να πληρωσει, γιατι ηθελε να βρει "πατημα" να μου κανει το τραπεζι σπιτι του.

Το θεμα ειναι οτι το υπολοιπο βραδυ με προβληματιζε η κινηση του! Αλλη κοπελα δε θα ξαναεβγαινε μαζι του. Εμενα ομως κατι με κρατησε. Γενικα, εχω την ταση να δικαιολογω τα παντα. Και σκεπτομενη οτι εχει τοσα θετικα χαρακτηριστικα, δε θα αφηνα κατι τετοιο να μου χαλασει την εικονα που εχω για εκεινον. Για να μη σας κουραζω, το θεμα ειναι οτι ειμαστε μαζι 1,5 μηνα μονο, εχουμε βγει 5 φορες, και δεν εχει κανει καμια φορα την κινηση να με κερασει κατι.

Τις προαλλες μου μιλουσε για την πανσεληνο, μου φυλουσε για εκπληξη το τι θα καναμε εκεινο το βραδυ. Με πηγε στο Φλοισβο, περπατησαμε, και μετα μου προτεινε να "με παει" για το περιβοητο "frozen yogurt". Και τι εγινε; Μπηκε πρωτος στη σειρα, πληρωσε τη δικη του "γενναια" ποσοτητα κι αφησε εμενα απο πισω, να ζυγισω και να πληρωσω μονη μου το αστρονομικο ποσο των 3 ευρω. Παντα πληρωνουμε ο καθενας τα δικα του δηλαδη. Το θεμα μου ξερετε ποιο ειναι;; Δε θα απαιτουσα ποτε απο καποιον να γινει "χορηγος" μου. Απλα, θα ηθελα τουλαχιστον να δω οτι εχει την προθεση να με κερασει εστω και μια φορα κατι. Αλλα, βλεπω οτι ηδη, εχουμε βγει 5 φορες, δεν
εχει κερασει ουτε μια φορα, ουτε καν στο πρωτο ραντεβου (!!!!!) , ενω αντιθετως εγω εχω πληρωσει και για τους δυο, 2 φορες~!!

Σεβομαι το γεγονος οτι ειναι φοιτητης και δεν εχει δικη του δουλεια. Μπορει να μην ειναι τα οικονομικα του καλα αυτη την περιοδο (κατι για το οποιο αμφιβαλλω, καθως προερχεται απο ευκαταστατη οικογενεια με ακριβα αμαξια και εξοχικα σπιτια σε νησι των Κυκλαδων). Αλλα, αν δεν εχεις λεφτα, για ποιο λογο μου προτεινεις να βγουμε και να παμε στα μερη που θες; Θα μπορουσαμε να κανουμε ενα σωρο αλλα πραγματα.
Ο λογος που ζηταω τη συμβουλη σας ειναι γιατι, αρχικα, θα ηθελα τη γνωμη ενος ειδικου. Να μου εξηγησετε αν ειναι δειγματα τσιγγουνιας ολα αυτα, ή αν ειναι κατι αλλο. Ειναι τελειος σε ολα του. Θα μπορουσα να πω οτι ειναι ο ιδανικος για 'μενα (αν εξαιρεσουμε αυτο του το ελαττωμα), γι αυτο επιλεγω αντι να τον αφησω, να βρω μια λυση. Δεν μπορω να πω οτι δειχνει οτι ειναι τσιγγουνης, γιατι και στις διακοπες που πηγε ακομα, μου εφερε δωρο μια μπλουζα, ειδικα φτιαγμενη για εμενα. Επισης, μου εχει κανει το τραπεζι δυο φορες στο σπιτι του, και μαγειρεψε ο ιδιος.

Τι μου προτεινετε να κανω; Πώς να του δειξω οτι με ενοχλει αυτη η συμπεριφορα του; Και κυριως, τι ειδους συμπεριφορα ειναι αυτη; Αν δε δειχνει καν προθυμος να πληρωσει μια φορα για την κοπελα του, τωρα που ειμαστε στην αρχη... αργοτερα τι θα κανει;;

Σας ευχαριστω εκ των προτερων , και ζητω συγγνωμη για το μακροσκελες μου μηνυμα. Απλως, ηθελα να σας δωσω μια αναλυτικη εικονα του γεγονοτος, για να σας βοηθησω οσο περισσοτερο μπορω.

Με εκτιμηση,
Β.Π

Αγαπητή Βασιλική,

εσύ μου έγραψες πολλά (και είναι από τις ελάχιστες φορές που θα πω σε κάποιον πως καλά έκανε) και εγώ θα σου απαντήσω με πολύ λίγα.
Όταν άρχισα να διαβάζω το μακροσκελές σου mail περίμενα να δω που το πας. Γιατί με ενοχλούν αφάνταστα οι γυναίκες που θεωρούν δεδομένο πως ο άντρας πρέπει αιωνίως να είναι με το χέρι στην τσέπη. Και το εκφράζω πολύ κόσμια.
Ο σύντροφος (ή και Η σύντροφος) δεν είναι πορτοφόλι, ούτε σπόνσορας. Σαφώς στο πρώτο ραντεβού να πληρώσει - σε κάλεσε άλλωστε. Σαφώς να πληρώνετε μια ο ένας μια ο άλλος - δεν χρειάζεται "συννενόηση" και πρόγραμμα, αλλά αυθορμητισμός. Επίσης εξαρτάται από τις οικονομικές δυνατότητες του κάθε ενός. Με δυο λόγια, μια σχετική ισοτιμία, αναλόγως των περιστάσεων.

Όμως εσύ με εξέπληξες ευχάριστα. Μίλησες απολύτως λογικά, χωρίς καμμια υπερβολική και παράλογη δήλωση ή "απαίτηση" σχετικά με το τι περίμενες από αυτόν Και είσαι μόλις 21 - που να μάθεις τι έχω ακούσει κατά καιρούς από αρκετά μεγαλύτερές σου.

Ακριβώς λοιπόν επειδή τα γραφόμενά σου μου άρεσαν, σαν λόγος εννοώ αλλά και σαν τρόπος σκέψης γενικότερα και βάσει των "στοιχείων" που μου παραθέτεις θα σου πω ένα πράγμα μόνο: Φύγε Τρέχοντας. Τόσο απλά. Δείχνεις πολύ αξιόλογο πλάσμα για να μπλέξεις με έναν βλάκα.

Να περνάς όμορφα.


Περιμένω ακόμη περισσότερες ερωτήσεις και ιστορίες σας στο info@queen.dpg.gr