Ενώ του άρεσα, δεν με ήθελε για κοπέλα του επειδή δεν είμαι Ελληνίδα.

Το γράμμα της αναγνώστριας

Πριν ένα χρόνο γνώρισα ένα παιδί σε μια καφετέρια που δούλευε... Εγώ εκείνο το διάστημα μιλούσα με έναν άλλον αλλά μόλις με κοίταξε στα ματιά και μου χαμογέλασε ένοιωσα κάτι πολύ έντονο μέσα μου... Έτσι σταμάτησα επιτόπου να μιλάω με τον άλλον . Για δυο εβδομάδες πήγαινα συχνά στην καφετέρια για να τον βλέπω και κάθε φορά κοιτούσε ο ένας τον άλλον πολύ έντονα μα κανένας μας δεν έκανε καμιά κίνηση.. Εγώ τον έψαξα στο facebook και τον βρήκα αποδέχτηκε το αίτημα φιλίας και από εκείνη την μέρα αρχίσαμε να μιλάμε κάθε μέρα για ώρες... Δεν καταλαβαίναμ πως περνούσαν οι ώρες μιλούσαμε λες και γνωριζόμασταν χρονιά. Μέτα από 20 μέρες βγήκαμε δεν έγινε τίποτα μοναχά με φίλησε. Κάθε φορά που έβγαινα με τις φιλές μου βραδύ ερχόταν μετά την δουλειά, όταν ξανά βγήκαμε μονοί μας μετά από δυο μήνες πήγε να γίνει κάτι παραπάνω από ένα φιλί εγώ ήμουν δισταχτική και αυτός σταμάτησε και από εκείνο το βραδύ εξαφανίστηκε δεν μου μιλούσε απαντούσε μονολεκτικά με απέφευγε ώσπου αποφάσισα να τον αφήσω ήσυχο να μην τον ενοχλώ άλλο... μετά από ένα μηνά και κάτι εμφανίστηκε πάλι από κει που δεν το περίμενα μου μίλησε στο chat δεν το περίμενα και του μιλούσα μονολεκτικά και απόμακρα... δεν εξαφανίστηκε άρχισε πάλι να μου μιλάει. Εγώ όμως είχα μάθει τον λόγο που εξαφανίστηκε (είχε πρόβλημα που δεν είμαι Ελληνίδα) . Έμαθα ότι του άρεσα αλλά τον εμπόδιζε αυτό και εμένα μου έλεγε ότι δεν είσαι σε φάση για σχέση και ότι δεν θα μπορεί να μου δίνει πολλά... ήξεραν όλοι οι φίλοι του για μένα... Όταν του είπα ότι ξέρω πιο είναι το πρόβλημα του το αρνήθηκε και μου έλεγε ότι λέω χαζομάρες δεν το παραδέχτηκε και λογικό... Οι φίλοι μου έλεγαν ότι εξαφανίστηκε γιατί δεν ηθελε να κολλήσει περισσότερο μαζί μου αλλά από την στιγμή που ξέρει ότι θέλω κάτι σταθερό και κολλάει στην καταγωγή μου γιατί εμφανίστηκε πάλι στην ζωή μου... και μου ζητούσε να βγούμε και μου έλεγε ότι μπορούμε να περνάμε καλά χωρίς να τα έχουμε... Με το έτσι θέλω ξανά μπήκε στη ζωή με το έτσι θέλω βγήκε... Κανονικά από την στιγμή που ξέρω ότι έχει πρόβλημα με την καταγωγή μου δεν σταμάτησα να μιλάω μαζί του δεν με ενοχλούσε και δεν με ενοχλεί εγώ εδώ μεγάλωσα από μωρό εδώ είμαι δεν νιώθω ξένη. Αρχίσαμε πάλι να μιλάμε ώρες ατελείωτες και συναντηθήκαμε πάλι μετά από 10. Κάθε Σαββάτο βραδύ ήξερε ότι είμαι έξω μου έστελνε μήνυμα που είμαι για να συναντηθούμε για ένα ''γεια'' η όταν έβγαινε αυτός μου έστελνε μήνυμα αν είμαι έξω να πάω να πω ένα ''γεια''. Την τελευταία φορά που πήγα είδα στο λαιμό του σημάδια ενώ ξέρω ότι είναι ελεύθερος και μπορεί να κάνει ότι θέλει με ενόχλησε και σηκώθηκα και έφυγα μετά από μια ώρα μου έστειλε ''χάρηκα πολύ που σε είδα αλλά δεν ξέρω τι σε πείραξε'' λίγο πριν μου στείλει το μήνυμα είχα πει τέρμα δεν θα ασχοληθώ άλλο μαζί αλλά μόλις είδα το μήνυμα κά τι άλλαξε μέσα σου σαν να μην με πείραξε το ΄΄ ξέχασα ΄΄ αμέσως. Μέτα από δυο εβδομάδες συναντηθήκαμε ήρθε σπίτι μου και έγινε αυτό που ήθελε... το παιδέψαμε ένα χρόνο άλλα έγινε και εγώ το ήθελα.. αλλά το απέφευγα τόσο καιρό επειδή φοβόμουν γιατί θα ήταν η πρώτη μου φορά... Πέρασα πολύ ωραία εκείνο βραδύ ήταν παρά πολύ τρυφερός μαζί μου, όταν έφυγε τον ρώτησα αν θα χαθεί πάλι και μου ότι θα είμαστε όπως ήμασταν δεν θα αλλάξει τίποτα.. Την επόμενες τρεις μέρες μιλούσαμε στο facebook κανονικά όπως παλιά... ένα βραδύ λίγο πριν βγω μιλούσαμε κ ύστερα του έστειλα μήνυμα μήπως είχε βγει κάπου εκεί κοντά για να τον έβλεπα λίγο άλλα δεν καταφέραμε να συναντηθούμε γιατί ήταν μακριά και όταν πέρασε αυτός από το μαγαζί που ήμουν εγώ είχα φύγει.. την επομένη μέρα του μίλησα τον ρώτησα πως πέρασε ενώ μιλούσαμε σταμάτησε να μου απαντάει δεν τον ενόχλησα αλλά επειδή μου είχε πει ότι δεν ήταν πολύ καλά γιατί είχε πιει μετά από μια μέρα τον ρώτησα αν είναι καλά και μου είπε ''πολύ καλύτερα'' αυτό και δεν μιλήσαμε άλλο... Τώρα δεν ξέρω αν έπαθε τίποτα η είναι απλά ιδέα μου ότι δεν μου μιλάει η αν θα την κάνε πάλι... και δεν ξέρω τι να κάνω δεν θέλω να τον ενοχλώ...

Η απάντηση του Queen.gr

Αυτή τη φορά θα βγω εκτός εαυτού. Και θα βγω γιατί το θέλω. Δεν θα απαντήσω σαν ψυχολόγος αλλά σαν άνθρωπος.

Έλεος με τον κάθε μ@λ@κ@ που θα τολμήσει να βάλει ταμπέλες σε έναν άνθρωπο και να τον κρίνει βάσει καταγωγής και όχι βάσει αυτού που βλέπει ή αισθάνεται. Οι θείοι του στο America ή στο Australia ή στο Βερολίνο είναι καλύτεροι;

Αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα. Έχω μία φίλη, πολύ καλή φίλη από την Αλβανία. Πανέμορφη, πανέξυπνη κοπέλα- αλλά ειδικά όταν λέω πανέμορφη δεν το χωράει ο νους σου πόσο. Ήρθε εδώ μωρό. Εδώ πήγε σχολείο, σπούδασε, δουλεύει, φορολογείται όλα. Είναι πολύ καλό παιδί. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξει όμως με τον κάθε βλάκα που θεωρεί ότι μπορεί να περάσει καλά αλλά δεν την υπολογίζει σαν άνθρωπο ακόμη κι αν τρελαίνεται για εκείνη... Έχει πονέσει πολλές φορές από κάτι τέτοια κάνοντας το ίδιο λάθος με σένα.

Όχι αγάπη μου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να απολογηθείς για την καταγωγή σου σε κανέναν και να περιμένεις να το ξεπεράσει βάζοντας μέσα σου την ιδέα ότι είναι κακό. Είχα επίσης άλλη μία φίλη- έχω δηλαδή που από Έλληνες γονείς καθηγητές να φανταστείς γεννήθηκε στην Αλβανία. Ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια το μοναδικό παιδί της οικογένειας χωρίς ελληνικά χαρτιά- το οποίο αντιμετώπιζε πρόβλημα μια ζωή. Ιδίως με τους άντρες... Δεν είναι οι μόνες και δεν ισχύει μόνο για την Αλβανία.

Έχω γνωρίσει πολλές αλλοδαπές που μεγάλωσαν εδώ και όχι μόνο που τις μεταχειρίζεται ο κάθε - να μην πω- με τον όρο 'να περνάμε καλά' και όταν ικανοποιηθεί πλήρως για την κατάκτησή του την κάνει αυτάρεσκα.

Αυτό το παληκαράκι (ειρωνικά το λέω) και ο κάθε απολίτιστος που τολμά να κρίνει ένςαν άνθρωπο από την καταγωγή, ας αναρωτηθεί πώς θα τον αντιμετωπίσει μια Γερμανίδα ή μία Γαλλίδα όταν της πει πως είναι Έλληνας. Δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει μου φαίνεται. Σε μία ξένη χώρα δεν θα τον ενοχλούσε. Επειδή έχω ζήσει έξω να σου πω πως στην Αυστραλία όλοι είναι ίδιοι. Έλληνες, Κινέζοι, Γιαπωνέζοι, Αλβανοί, Ρουμάνοι, Ινδοί. Μετράει το ποιος είσαι, όχι το από που είσαι.

Καταλαβαίνω ότι μερικοί μετανάστες δεν έχουν σεβαστεί τη χώρα που τους υποδέχτηκε αλλά αυτό συμβαίνει σε κάθε φυλή και κάθε χώρα... Ένας άνθρωπος που σε κρίνει με αυτόν τον τρόπο και αλλάζει συμπεριφορά απέναντί σου γι αυτό δεν έχει προσωπικότητα. Δεν είναι άνθρωπος γιατί ένας άνθρωπος κρίνει από μόνος του και αναγνωρίζει τους ανθρώπους όταν τους βλέπει. Σέβεται. Σε αυτό το επίπεδο τα ίδια θα έλεγα και αν απλά ήσουν μία Ελληνίδα που κάποιος την χρησιμοποιούσε και την έκανε έτσι ακριβώς.

Και εδώ θα φωνάξω σε σένα. Τόση ανάγκη έχεις από αποδοχή; Γιατί ενώ έβλεπες που το πάει μείωσες τον εαυτό σου; Γιατί προσφέρθηκες; Τι θα άλλαζε; Ήταν ποτέ δυνατόν να δεχτείς τους όρους του και να αλλάξει κάτι; Ίσα ίσα που δεν φέρει πλέον και ευθύνη γιατί ήταν συνειδητό.

Μιλάω λίγο σκληρά αλλά όχι για να σε στενοχωρήσω. Το γράμμα σου δεν δείχνει μία κοπέλα που δεν σκέφτεται. Δεν είσαι χαζή. Ξέρεις. Από τη στιγμή που θες κάτι σταθερό και έχεις μάθει και τις αντιλήψεις του, δεν έπρεπε. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν δίνουν βάση σε κάτι τόσο αβάσιμο. Περίμενε και θα βρεις έναν από αυτούς. Ειλικρινά δεν σου χρειάζεται κάτι τέτοιο και μην νιώθεις περίεργα με την καταγωγή σου. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να περιμένεις απόδοχή- καν να το συζητάς.

Αν δεν έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει τους γύρω του και σε θέλει όντως τότε τι να τον κάνεις; Αν πάλι σκέφτηκε να πάρει αυτό που θέλει και να μην το προχωρήσει γιατί δεν είσαι Ελληνίδα πάλι τι σκας; Δεν είναι εύκολο το ξέρω. Ο έρωτας είναι έρωτας όπως κι αν τον βάλαμε στο μυαλό μας. Όσο κατώτερος κι αν είναι ο άλλος. Και δεν μιλάω για σένα. Mην τον δικαιoλογείς και ψάχνεις τι έπαθε. Κλασική συμπεριφορά τύπου που όποτε θέλει σε θυμάται υπό δικούς του όρους για να περνάει καλά.

Να σε σέβεσαι, να σε αγαπάς, μην το μετανιώνεις αλλά να μάθεις από αυτό. Δεν έχει δικαίωμα κανείς να κρίνει έτσι. Συγχώρεσέ του την γενικότερη αναπηρία του και την ανώριμη συμπεριφορά του και πίεσε τον εαυτό σου να πάει παρακάτω. Αν το καταλάβεις, σίγουρα κάτι πολύ καλό θα 'ρθει.

Μπορείτε να μας στέλνετε τις ερωτήσεις σας εδώ