Έχουμε χωρίσει κι ακόμη τραβιόμαστε. Εκείνος ζει τη ζωή του στο μεταξύ! Εγώ;

Το γράμμα της αναγνώστριας

Ήμασταν μαζί από το 2008, έχουμε χωρίσει 5 μήνες. Είχαμε την τέλεια σχέση. Σεξ, επικοινωνία, ταιριάζαμε φουλ. Δεν ήταν δύσκολος ο χωρισμός για κανέναν από τους δύο, μα πιο πολύ για μένα. Παίρνω χρόνο να ξεπεράσω κάτι τόσο μεγάλο όπως η αγάπη. Εκείνος ίσως τα κατάφερε πιο πριν. Μιλούσαμε,βρισκόμασταν μέχρι και σήμερα γίνεται. Αλλά έχει αλλάξει. Πάει με άλλες βγάινει, πίνει, πάιρνει διάφορα! Έχει κολλήσει με ναρκωτικά όταν βγαίνει. Είπε πως δεν είναι ότι καλύτερο αλλά περνάει καλά και γουστάρει τη νέα του ζωή, τις παρέες... Με εμένα βρίσκεται χωρίς να το ξέρει κανείς. Όταν είμαστε μαζί λέει με αγαπάει, κλαίει κιόλας και είμαστε λες και δεν έχουμε χωρίσει. Αλλά γιατί γίνεται αυτό; Εγώ δεν αντέχω να τον βλέπω με άλλες και δεν είμαι έτοιμη να παω με άλλον... Επιπλέον, άφησε καλή δουλειά εκείνος και πήγε να γίνει PR σε club. Ίσως βγάζει χρήματα αλλά αυτοκαταστρέφεται μαζί! Τον θέλω ακόμη σαν τρελή αλλά εκείνος κάθε βράδυ είναι και με άλλη εγώ τι σημαίνω;

Η απάντηση του Queen.gr

Τελευταία λαμβάνω αλλά και ακούω πολλές τέτοιες περιπτώσεις. Δεν ξέρω τι να πω, αλλά νομίζω φταίει όποιος δέχεται κάτι που δεν θέλει. Για εκείνον τα πράγματα μπορεί να είναι απόλυτα βολικά. Για σένα όμως; Το έχω πει και σε παρόμοια περίπτωση και υπάρχει κανόνας για αυτές τις καταστάσεις: η σχέση σας είναι εξαρτητική. Και από τις δύο πλευρές. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό. Από τη στιγμή που και οι δύο δεν επιθυμείτε την ίδια ποιότητα επαφής μεταξύ σας είναι λάθος. Δεν μπορεί εκείνος να έχει όσα θέλει: ελευθερία, να μην δίνει αναφορά, να απολαμβάνει το σεξ με άλλες, να ζει τη ζωή του όπως επιλέγει κι εσύ να περιμένεις να αλλάξει κάτι όντας παράλληλα εκεί και κάνοντας κακό στον εαυτό σου.

Η συνεύρεση παίζει το ρόλο της συνηθισμένης ουσίας που σας κάνει να τη ζητάτε γαι να νιώθετε ακόμη καλά. Ακόμη σε επαφή με τους παλιούς εαυτούς σας. Την ασφάλεια της αποδοχής από τη μία και τη μη απόρριψη από την άλλη, τη δική σου πλευρά...
Εκείνος δεν γίνεται να μην ξέρει πώς αισθάνεσαι – απλά έχει ξεκαθαρίσει τη θέση του και έχει το ακαταλόγιστο πια εφόσον εσύ συνειδητά μπαίνεις σε όλο αυτό. Εσύ είναι πολύ περισσότερο εξαρτημένη και προσκολλημένη σε αυτόν και ελπίζεις ότι θα τον κερδίσεις και θα αλλάξει κάτι. Δεν πρόκειται. Απλά ικανοποιείς τη συναισθηματική του ανάγκη και την εν γένει εξαρτητική του προσωπικότητα. Δεν θέλει να τον βοηθήσεις. Το φαινόμενο της γυναίκας σωτήρα που βάζει υποσυνείδητο στόχο να σώσει τον αγαπημένο της από την κατρακύλα είναι συχνό αλλά δεν έχει αίσιο τέλος όταν δεν είσαι έξω από αυτό. Αυτές οι καταστάσεις θέλουν όρια. Πάνω από όλα στον εαυτό μας.

Ξέρεις πολύ καλά πώς έχουν τα πράγματα. Τα δικά του συναισθήματα ΔΕΝ είναι αμιγώς αγάπη απέναντί σου. Είναι μία συνήθεια. Η ανάγκη να τον αποδεχτούν και να ξέρει ότι τον αγαπούν. Η ασφάλεια. Η επιβεβαίωση. Το δεδομένο. Εσένα έχει εδραιωθεί μέσα σου το απωθημένο. Όταν εμπλέκεσαι συναισθηματικά και ερωτικά δεν προχωράς και δε βοηθάς. ΠΟΤΕ. Αν δεν νιώθεις το ίδιο καλά με τους όρους του είσαι πιο άρρωστη από εκείνον. Τόσο απλά. Τόσο λογικά. Τόσο σκληρά. Τίποτα από όσα κάνει αυτός δεν θα είναι το ίδιο σκληρό και επίπονο για σένα από αυτό που σου κάνεις τώρα.

Πρέπει να το σταματήσεις. Το πρέπει είναι μία δική μου κουβέντα και αν θες η φωνή της λογικής. Δεν αμφισβητώ την αγάπη σου και τις καλές προθέσεις αλλά δεν έχουν πουθενά να πιαστούν και έχουν πνιγεί μέσα σε μία δίνη όχι και τόσο φωτεινών καταστάσεων. Η κατάσταση είναι εμφανής και είμαι βέβαιη πως εσύ πρώτη- ίσως και σε πιο σκληρό βαθμό τα έχεις τονίσει στον εαυτό σου. Μεγάλη κοπέλα, είσαι, μυαλό έχεις... Αξιολόγησε τι θες από τη ζωή σου γιατί μπορεί να μην είναι καν αυτός και ίσως απλά δεν μπορείς να πεις φτάνει... τελείωσε ... καλά να είναι... έκανα λάθος.

Αν το συνεχίσεις, απλά θα ταλαιπωρείσαι και θα συνεχίσεις να χάνεις κομμάτια από τον εαυτό σου. Τα έχω ξαναπεί και ξαναδεί αυτά και με λυπεί. Είναι όμως ένα μοτίβο σχέσης που πάνω- κάτω έχει μία κατάληξη... Θα είσαι άξια της 'μοίρας' σου με ό, τι αποφασίσεις- και το βάζω σε εισαγωγικά μιας και μόνοι μας την φτάχνουμε!

Διαβάστε ακόμη:

Μπορείτε να μας στέλνετε τις ερωτήσεις σας εδώ