Ο συνάδελφος μου άναψε φωτιές

Πριν από ένα χρόνο περίπου, δούλευα σε μια καφετέρια για πρώτη φορά. Γενικά τα περνούσα ωραία αν και κουραζόμουν, αλλά μάθαινα τη δουλειά γρήγορα και οι συνάδελφοι ήταν όλοι πολύ καλοί μαζί μου.

Όλοι, εκτός από έναν ο οποίος μου έδινε την εντύπωση ότι με αντιπαθούσε από τα βάθη της ψυχής του, ότι με θεωρούσε εντελώς χαζή και τρομερά περιττή. Δεν έχανε ευκαιρία να μου «τη λέει» και να με κοροϊδεύει μπροστά σε άλλους, μέχρι που μια ημέρα τον ρώτησα τι πρόβλημα έχει. Ακολούθησε μεγάλος καυγάς, ο οποίος τις επόμενες μέρες επαναλήφθηκε αρκετές φορές. Παρόλα αυτά, ο τύπος φαινόταν ότι ήταν αποφασισμένος να το τραβήξει μέχρι το τέλος: ή αυτός ή εγώ.

Μια μέρα που δούλευα ως αργά και θα έκλεινα εγώ το μαγαζί, ήρθε και με πέτυχε μόνη μου. Είπε πως περίμενε έναν άλλο σερβιτόρο με τον οποίο είχαν δώσει ραντεβού εκεί και πως δεν ήξερε ότι θα ήμουν εγώ σ' αυτή τη βάρδια. «Και γιατί μου το λες αυτό; Εννοείς πως αν το ήξερες δεν θα ερχόσουν εδώ;». Μου απάντησε «Ούτε από απέναντι δεν θα περνούσα» και τότε έγινε χαμός.

Πήγαμε μέσα, κλειδώσαμε την πόρτα και αρχίσαμε να ουρλιάζουμε και να τσακωνόμαστε σαν δεκάχρονα. Ξαφνικά, εκεί που νόμιζα πως θα μου δώσει χαστούκι, απλώνει το χέρι, με αρπάζει απ' τα μαλλιά και μου δίνει ένα φιλί άνευ προηγουμένου. Και τότε πρόσεξα πόσο πραγματικά όμορφος ήταν.

Εκεί μέσα έκανα το πιο παθιασμένο σεξ της ζωής μου με έναν άνθρωπο που δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα έκανα. Αποδείχτηκε τελικά πως το πρόβλημά του ήταν πως ήταν ερωτευμένος μαζί μου και πως νευρίαζε απίστευτα που έδινα σημασία και φλέρταρα με τους άλλους άνδρες, ενώ με αυτόν τίποτα. Έτσι, αποφάσισε να κάνει τα πάντα για να μη με βλέπει ώστε να το ξεπεράσει.

Τελικά, είμαστε ακόμα μαζί και καμιά φορά μας βγαίνει ο παλιός καλός εαυτός μας και πλακωνόμαστε, φυσικά με μπόλικο σεξ μετά.

Μαίρη, ετών 26