Όπου ακούς πολλά χαρτάκια κράτα και μεγάλο καλάθι

The Queen

Τι μικρό, δηλαδή, που έχω κοντέψει να κλέψω τον πράσινο κάδο απορριμμάτων από το δρόμο και να τον κοτσάρω στο λουτρό μας μπας και καταφέρω να διασώσω την υπόληψή μας προσπαθώντας να μη θυμίζει δημόσια τουαλέτα με τα χαρτάκια να ξεχειλίζουν από το καλαθάκι του. Και, εδώ που τα λέμε, μόνο αυτό δεν έχω δοκιμάσει μέχρι στιγμής. Αγόρασα κάθε είδους κάδο αχρήστων που κυκλοφορεί στην αγορά: με καπάκι, χωρίς καπάκι, με αποσπώμενο καπάκι, με πεντάλ, με περιστρεφόμενη είσοδο, σε μεγάλο μέγεθος (για να έχεις περιθώριο), σε μικρό μέγεθος (μπας και σε πιάσει το φιλότιμο), σε φλούο χρώματα (για να κάνει αντίθεση με το λευκό χαρτί). Κόλλησα post it «άδειασέ με» πάνω του, δίπλα του, πίσω του. Τον έβαλα στα δεξιά, στα αριστερά, μπρος, πίσω, πιο μακριά, πιο κοντά.

Τον άφησα να υπερχειλίσει τόσο ώστε να θυμίζει χιονισμένη βουνοκορφή που γέμισε λάσπες όταν έλιωσαν οι νιφάδες (πόσο πιο γλαφυρή να γίνω για να με καταλάβεις;). Μετακόμισα στο WC για να σε αφήσω να υπομείνεις την άθλια εικόνα χωρίς να υποφέρω και εγώ ώσπου να πάρεις το μάθημά σου. Τίποτα. Καταλαβαίνω πως στη φαντασία σου έχει εντυπωθεί εκείνο το σενάριο στο οποίο νεραϊδάκια ντυμένα καθαρίστριες περνούν από το λουτρό μας κάθε βράδυ και το απαλλάσσουν από τα σκουπίδια του αλλά έφτασε πια η στιγμή να σου αποκαλύψω την αλήθεια: τα νεραϊδάκια έχουν τη μορφή μου και τα σκουπίδια κάνουν μαζί μου κάθε πρωί το ταξίδι από το σπίτι μας μέχρι τον πράσινο κάδο σκουπιδιών, το προπύργιο της χωματερής.

Και εκείνα τα θαλασσί γάντια στο ντουλαπάκι (που αμφιβάλλω αν έχεις ανοίξει ποτέ) είναι στο νούμερό σου και περιμένουν να τα φορέσεις για να γίνεις και εσύ με τη σειρά σου ο μάγος της καθαριότητας του μπάνιου μας. Κάνεις μια δοκιμή;

The King

Είσαι άδικη. Έχεις περισσότερα δικαιώματα χρήσης στο συγκεκριμένο καλάθι από ότι εγώ για πρακτικούς λόγους που δεν χρειάζονται εκτενείς εξηγήσεις και πολύ μπλα μπλα για να καταναλώνουμε τζάμπα το σάλιο μας. Όπερ σημαίνει ότι όταν βλέπεις την σκουπιδο-υπερχείλιση οφείλεις ως κύρια τροφοδότρια του συγκεκριμένου χρηστικού αξεσουάρ στο wc μας, να το αδειάζεις. Γιατί τη γλαφυρή ονομασία «χιονισμένη βουνοκορφή... κ.λπ.» όπως σου αρέσει να αποκαλείς το επίμαχο καλαθάκι όταν τιγκάρει με σκουπίδια, εγώ προσωπικά δεν την αντιμετωπίζω ως ευφυολόγημα, αλλά ως έμμεση μπηχτή για εκείνο το κουλαριστό τριήμερο στην Αράχωβα που αργεί να έρθει.

Και, επειδή γνωρίζω πόσο σου αρέσει να «μου τη λες» με τέτοια «αθωούτσικα» τσιτάτα, συνειδητοποίησε πώς η επερχόμενη χιονοστιβάδα χαρτιού υγείας στα πλακάκια του μπάνιου είναι και η μόνη εικόνα χιονιού, λασπωμένου ή μη, που θα δεις φέτος. Δηλαδή δεν θα χρειαστείς τις après ski μποτούλες σου που τόσο πολύ θέλεις να λανσάρεις στα Κελλάρια και τη Φτερόλακκα. Ειδικά, μετά από την ελεεινή τακτική σου να κολλάς post-it που γράφουν με χοντρά μαύρα γράμματα «ΑΔΕΙΑΣΕ ΜΕ» πάνω του, στο ψυγείο, στον καθρέφτη, στο κομοδίνο μου, ακόμα και στην lcd στο σαλόνι που την καθαρίζω με το ειδικό, αντιστατικό σπρέι, κάθε μέρα, για να εξαφανίσω τις δαχτυλιές σου.

Επίσης, μη νομίζεις ότι δεν έχω ανακαλύψει -στις διαταγές σας στρατηγέ μου- τα μπλε στο μέγεθός μου σιχαμένα λαστιχένια γαντάκια που τόσο επιθυμείς να φορέσω. Όχι, δεν θέλω να τα πιάσω στα χέρια μου λες και ξαναζώ σε revival τις «καλλιόπες» της θητείας μου. Βέβαια, μπορεί και να άλλαζα γνώμη αν με έχεις εφοδιάσει και με μια ασορτί θαλασσί ποδίτσα για να γίνω η νοικοκυρούλα νέας κοπής που θέλεις. Ναι, σε ειρωνεύομαι. Αν και είμαι σίγουρος πως οι «νεραϊδούλες-καθαριστριούλες με τη μορφή σου» που μας επισκέπτονται και το καθαρίζουν, θα αλλάξουν γνώμη μετά το ταξίδι-έκπληξη για την έπετειό μας στη Νέα Υόρκη. Έτσι δεν είναι; Μετά θα συζητήσουμε για το σύμφωνο καθαριότητας «Δευτέρα- Τετάρτη-Παρασκευή»...

*Στους φανταστικούς «τσακωμούς» της Μυρόεσσας Μεταξά και του Αλέξανδρου Ρουκουτάκη, οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικούς ανθρώπους και αληθινές καταστάσεις είναι εντελώς συμπτωματική.