Έρωτας με την πρώτη ματιά που κατέληξε σε μία σύντομη ιστορία πάθους

Το γράμμα της αναγνώστριας

Σ' ένα επαγγελματικό ταξίδι μου στο εξωτερικό ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα κάποιον συνεργάτη μου. Από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε μείναμε παγωμένοι να κοιταζόμαστε. Από εκείνη την στιγμή και μετά δεν σταματήσαμε επί 3 μέρες να κοιταζόμαστε χωρίς να γίνει κάτι παραπάνω. Το τελευταίο βράδυ μου πρότεινε να πάμε οι 2 μας για πότο και δέχτηκα όπου στο club φιληθήκαμε και καταλήξαμε στο δωμάτιο του. Περάσαμε ένα τέλειο βράδυ αλλά δυστυχώς την επόμενη μέρα γυρνούσα Ελλάδα. Μετά από ένα μήνα ήρθε στην Ελλάδα προσποιούμενος ότι έχει δουλειά στην εταιρεία, περάσαμε όλη την εβδομάδα μαζί στο ξενοδοχείο του αλλά από τότε που έφυγε δεν έχει επικοινωνήσει ξανά μαζί μου? Τι να κάνω? Τον σκέφτομαι συνέχεια....

Η απάντηση του Queen.gr

Πολύ όμορφα όλα αυτά και φυσικά οι κεραυνοβόλοι έρωτες που καταλήγουν σε ιστορίες πάθους. Ο άνθρωπος αυτός μπήκε στη ζωή σου μέσα από μία απρόσμενη συνθήκε σε μία άλλη χώρα. Δεν ξέρεις ουσιαστικά τίποτα γι αυτόν και ουσσιαστικά δεν έχεις ιδέα για την καθημερινότητά του.

Αναμφισβήτητα του άρεσες και η χημεία όσο και η έλξη ήταν κοινές. Εμείς οι γυναίκες έχουμε την τάση να ονειρευόμαστε μέλλον, να εξιδανικεύουμε και να κολλάμε, επενδύοντας στο τίποτα. Οι άντρες είναι πιο της στιγμής και του πάθους. Μπορούν να διαχωρίσουν μία επιθυμία και την ολοκλήρωσή τους από τη δέσμευση, την διάρκεια, την συνέχεια... δεν ξέρω πώς να σου το πω. Προφανώς και ήθελε να το ξαναζήσει. Προφανώς και του άρεσες και συνειδητά απόλαυσε το χρόνο σου μαζί του. Δεν ξέρω πόσο καιρό έχει να επικοινωνήσει, αλλά δεν σου περνά από το μυαλό πως μπορεί όλη αυτή η ιτρορία που εσύ περιγράφεις ως έρωτα για εκείνον να είναι ένα πάθος; Μία σεξουαλική και κοινωνική απόλαυση, έτσι ξαφνική και συναρπαστική χωρίς περεταίρω συνέχεια και βάση; Ζει αλλού, ζεις αλλού... Θα μπορούσε να έχει μια άλλη ζωή, σχέση ή έστω να μην θέλει να μπει σε διαδικασία συνέχειας αναλογιζόμενος του πόσο δύσκολο και ανούσιο θα ήταν να κρατά επαφή μαζί σου από τη στιγμή που σας χωρίζουν τόσα...

Μπορείτε να μας στέλνετε τις ερωτήσεις σας εδώ