Έχω καιρό να «παίξω» ερωτικά και έχω ορισμένες απορίες. Είμαι αρκετά απελευθερωμένη σεξουαλικά, αλλά μήπως δεν πρέπει να το δείχνω αυτό από την αρχή, ιδιαίτερα αν ο άλλος μου αρέσει πολύ;
Γεια σου Dr Love,
Επειδή έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε που "παιζόταν" κάτι στην ερωτική μου ζωή, θέλω να φρεσκάρω λίγο τις γνώσεις μου επί του θέματος. Η ερώτηση μου είναι η εξής, η οποία μπορεί να σου φανεί χαζή αλλά θα την κάνω: Την πρώτη φορά που θα βρεθώ με κάποιον σεξουαλικά και τον οποίο δεν τον βλέπω μόνο για το σεξ, υπάρχουν πράγματα που καλό θα ήταν να αποφύγω να κάνω την πρώτη φορά; Δεν είμαι συντηρητική ούτε κολλημένη, ούτε μιλάω για περίεργες καταστάσεις με μαστίγια ξύλο και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να σκέφτηκες. Επειδή είμαι αρκετά απελευθερωμένη και γενικώς μου αρέσει να αφήνομαι και να απολαμβάνω το σεξ, η απορία μου είναι αν ας πούμε δεν θα πρέπει να κάνω κάποια πράγματα την πρώτη φορά αλλά να τα αφήσω για τις επόμενες και ποια είναι αυτά;Σου είπα χαζή η ερώτηση ενδεχομένως, αλλά έχω καιρό να παίξω να φλερτάρω, να προχωρήσω με κάποιον που με ενδιαφέρει πιο πολύ από σαρκικά και για αυτό σε ρωτάω. Δηλαδή βγάζουμε αυτό που είμαστε με την πρώτη ή αποκαλύπτουμε στοιχεία της σεξουαλικής μας συμπεριφοράς σιγά σιγά; Προσωπικά θα ήθελα να το απολαύσω και να αφεθώ απόλυτα αλλά είναι "σωστό" ;
Σε ευχαριστώ
Αγαπητή φίλη,
Το φλερτ και το σεξ είναι σαν το ποδήλατο. Δεν υπάρχουν διπλώματα, απλώς ανεβαίνεις, κάνεις πετάλι και όπου σε βγάλει. Άρα όσο καιρό και να έχεις μείνει έξω από το παιχνίδι, μην νομίζεις ότι έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Ξέρεις δεν είναι μόδα τύπου «εμ, ξέρεις οι βάτες δεν είναι της μόδας φέτος, όπως και τα προηγούμενα 20 χρόνια!». Τα περισσότερα «φοριούνται» στο φλερτ, ακόμα και τα πιο παλιομοδίτικα. Μάλιστα μερικές φορές αυτά τα παλιομοδίτικα κάνουν και τη διαφορά. Βλέπεις το vintage είναι πάλι στη μόδα!
Κοίτα να δεις ποια είναι η γνώμη μου. Πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις, πιστεύω ότι το «σωστό», το «λάθος», το «λογικό», ο «κανόνας» σε ερωτικά θέματα είναι υπερεκτιμημένες έννοιες. Ναι, δεν πιστεύω ότι υπάρχει μια μαγική συνταγή που να τα κάνει όλα σωστά. Και το κυριότερο, που να εφαρμόζεται σε κάθε περίπτωση. Η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, όπως ο κάθε άνθρωπος, και στη πορεία καταλαβαίνεις πως λειτουργείς μέσα σε κάποια σχέση.
Άρα η απορία σου περί «σωστού» στο κρεβάτι για μένα δεν ισχύει. Όλα είναι σωστά εκεί, αρκεί μετά το τέλος του σεξ και οι δύο (τρεις; τέσσερις; όλα σωστά είναι είπαμε) να αναπνέουν!
Ωραία η ερώτησή σου, αλλά δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση. Περισσότερο η απάντηση μου θα θυμίζει Πυθία. Θεωρώ ότι η συμπεριφορά ενός ανθρώπου στη γνωριμία δεν έχει και μεγάλες διαφορές από τη συμπεριφορά στο κρεβάτι. Και μοιραία ακολουθούν ένα παράλληλο δρόμο.
Είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως όταν ξεκινάς μια σχέση πρέπει να δείχνεις αυτό που πραγματικά είσαι, είτε αρέσει στον άλλον, είτε όχι. Δεν έχει νόημα να αρχίσεις κάτι, παίζοντας ένα παιχνίδι απλά και μόνο για να γίνεις αποδεκτός και στη πορεία να βγάζεις τον πραγματικό σου εαυτό. Δεν έχει νόημα γιατί ξέρεις ότι είναι μια δήθεν σχέση, που αργά ή γρήγορα θα χαλάσει.
Από την άλλη είναι ωραίο σταδιακά να σε ανακαλύπτει ο άλλος. Ξέρεις υπάρχει αυτό το μυστήριο και η ανάγκη να τον γνωρίσεις ποιο βαθιά, που κρατάει το πάθος ζωντανό. Και εξιτάρει.
Άρα που καταλήγουμε; Μάλλον στην κατάλληλη ισορροπία. Ναι, να είσαι ο εαυτός σου, να απολαμβάνεις το σεξ και να αποκαλύψεις τη σεξουαλική σου συμπεριφορά, αλλά ωραίο είναι κάποια πιο προχωρημένα πράγματα (που όμως μπορείς να δείξεις ότι σου αρέσουν) να τα βγάλεις στη πράξη σταδιακά. Όχι τόσο για να μην τον τρομάξεις, αλλά για να του εξάψεις τη φαντασία. Αυτή η φαντασία κάνει τη διαφορά στη διάρκεια (της σχέσης εννοώ ε;).
Και μην έχεις τόσο άγχος. Για να ξέρεις, τη σεξουαλική συμπεριφορά στη βγάζει σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό και ο παρτενέρ. Αλήθεια πιστεύεις εσύ πως αν έχεις στο κρεβάτι έναν ξενέρωτο με φαντασία iq ραδικιού, θα έχεις διάθεση να κάνεις όλα όσα σκέφτεσαι; Μάλλον περισσότερο θα είσαι «άντε, 5 λεπτά ακόμα και φύγαμε. Μην πληρώσω και διπλά ταρίφα στο ταξί, κρίμα είναι».
