Έχω χάσει φίλους και νιώθω πως μιλούν πίσω από την πλάτη μου. Φοβάμαι μην πέσω σε κατάθλιψη.

Το γράμμα της αναγνώστριας

Αγαπητή queen,είμαι 19χρονών και σπουδάζω σε μια καλή σχολή...Αλλά τους τελευταίους μήνες ήρθαν τα πάνω κάτω..Από εκεί που είχα άτομα να μιλάω και να βγαίνω και να γελάω από την σχολή τώρα έχω 4-5 φίλους που είναι ακόμα μαζί μου...Με τους πρώτους αποφασίσαμε ότι δεν ταιριάξαμε και το διαλύσαμε,αλλά όταν τους βλέπω έξω δεν ξέρω νοιώθω πολύ άβολα και νοιώθω ότι μιλάνε πίσω από την πλάτη μου αλλά δεν θέλω να ισχύει γιατί ήδη με αρρωσταίνει αυτή η κατάσταση...Όταν συνέβη αυτό γυρνάω σπίτι και κλείνομαι στον εαυτό μου,κοιμάμαι όλη μέρα για να ξεχνάω τι γίνεται έξω,κλαίω στα καλά καθούμενα...Επίσης μιλάνε με πολλά άτομα που ξέρω και φοβάμαι μην τους πουν λόγια και με κάνουν πέρα...Δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω κάτι γιατί μπορεί να μην ισχύει αυτό που σκέφτομαι..Αλλά αν συμβαίνει κάτι τέτοιο φοβάμαι να μην οδηγηθώ σε κατάθλιψη... Τι να κάνω!?

Η απάντηση του Queen.gr

Κοίταξε, τα πράγματα με τις ανθρώπινες σχέσεις είναι μεν απλά αλλά μπορούν να γίνουν βασανιστικά. Όσο μεγαλώνουμε μαθαίνουμε και δε σου κρύβω πως η μία απογοήτευση έρχεται πίσω από την άλλη. Αν είμαστε ο εαυτός μας και δεν κάνουμε τραγικά λάθη στη συμπεριφορά και την επικοινωνία μας, οφείλουμε να μην παίρνουμε κατάκαρδα τέτοιες απώλειες.

Η αλήθεια είναι πως δεν χρειαζόμαστε 100 άτομα για να αισθανόμαστε καλά και φυσιολογικοί. Μάλιστα τα άτομα που αξίζει να είναι δίπλα μας, είναι στην πραγματικότητα πολύ λίγα. Γνωστούς μπορούμε να έχουμε πολλούς και παρέες τυπικές για να λέμε μια κουβέντα στη σχολή, στη δουλειά και να πιούμε έναν καφέ. Οι πραγματικοί φίλοι και οι άνθρωποι που μπορούμε να εμπιστευτούμε σπανίως ξεπερνούν τα δάχτυλα του ενός χεριού.

Ξεκινάμε από τα βασικά: Είτε αυτό οφείλεται σε δική τους ανωριμότητα είτε σε κάποιο δικό σου λάθος (δεν μπορώ να ξέρω γιατί συνέβη αυτό) προχωράς παρακάτω. Συγνώμες μην περιμένεις και αλλαγές. Αν ευθύνεσαι εσύ και θες να απολογηθείς - είναι δικό σου θέμα αν θες να το κάνεις. Αν η αλλαγή στη συμπεριφορά τους σου μοιάζει πραγματικά ανεξήγητη θα σου συστήσω να μην δένεσαι με όποιον κάνεις λίγο παρέα και ενθουσιάζεσαι. Να μην εμπιστεύεσαι τα προσωπικά σου και να μη μιλάς για τρίτους ανθρώπους πίσω από την πλάτη τους. Δεν είναι σε καμία περίπτωση σοβαρός λόγος κάτι τέτοιο για να μιλήσουμε για κατάθλιψη. Αυτά έχουν συμβεί σε όλους και θα συμβαίνουν. Προσπαθούμε με τον καιρό να μαθαίνουμε και να διορθώνουμε τη συμπεριφορά μας. Τον εαυτό μας πρώτα και ύστερα τους άλλους.

Αν δεν έχεις πει κάτι κακό και δεν έχεις κάνει κάτι άσχημο, ό, τι και αν πουν δεν θα έπρεπε να σε αφορά. Ακόμη κι αν φύγουν από δίπλα σου όλοι- θα το αντιμετωπίσεις γνωρίζοντας νέα άτομα ή κρατώντας παλαιότερους φίλους. Αν είσαι εντάξει με τη συνείδησή σου, δεν χρειάζεσαι άτομα χωρίς κρίση δίπλα σου. Αν πάλι έχεις το μερίδιο ευθύνης σου, θα πρέπει να έχεις και στο μυαλό σου πως τα λάθη και οι απερισκεψίες πληρώνονται. Το αντιμετωπίζεις και το δέχεσαι, σε κάθε περίπτωση και από δω και στο εξής, παλεύεις να βελτιώσεις τον εαυτό σου και την προσωπικότητά σου. Μην κολλάει το μυαλό σου στο γεγονός ότι σου φαίνεται πως σε σχολιάζουν. Μπορεί να μην συμβαίνει. Να ξέρεις όμως πως δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν τον σχολιάζουν κάποιοι- δεν είναι λόγος να τρελαίνεσαι. Ηρεμία. Συνειδητοποίηση. Υπομονή. Αυτά συμβαίνουν σε όλους. Βελτιωνόμαστε και πάμε παρακάτω πιο δυνατοί και ώριμοι.

Μπορείτε να μας στέλνετε τις ερωτήσεις σας εδώ