Πριν από καιρό ήμουν σε σχέση με ένα παιδί και ήμασταν πολύ ερωτευμένοι. Αλλά κάναμε λάθη και χωρίσαμε. Ωστόσο το πάθος δεν έχει περάσει. Τι να κάνω για να τον φέρω πίσω;
Doctor Love γεια σου, διαβάζω τις απαντήσεις σου και είπα να στείλω και εγώ το θέμα μου,
Πριν 3 χρόνια γνώρισα κάποιον και ο έρωτας ήταν κεραυνοβόλος και από τις 2 πλευρές, όμως υπήρχαν 2 μεγάλα προβλήματα, η δουλειά του που τον ανάγκαζε να φεύγει πολλές φορές εξωτερικό και ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας ενός μέλους της οικογένειάς του. Λόγω αυτών των προβλημάτων δημιουργήθηκαν πολλά προβλήματα στη σχέση μας και ύστερα από κάποια λάθη δικά μου (... μπορείς να καταλάβεις...) χωρίσαμε πολύ άσχημα.
Επειδή όμως υπήρχε πολύ πάθος δεν μπορούσαμε να ξεκόψουμε τελείως και ήμασταν σε μια κατάσταση on - off. Εκείνος επειδή του είπαν οι φίλοι του ότι με είδαν με κάποιον (ναι είχα βγει πρώτο ραντεβού, δεν ήταν σχέση) έκανε κάτι με κάποια άλλη. Πριν λίγες μέρες συναντηθήκαμε τελείως τυχαία και μου είπε αυτός, δεν του το ζήτησα εγώ, να με πάει σπίτι μου. Όπως καταλαβαίνεις είμασταν και οι 2 πολύ αμήχανοι, μιλήσαμε για πολλά, θυμόταν ακόμα και τις πιο μικρές λεπτομέρειες που είχαν σχέση με μας (μέρη που είχαμε πάει, πράγματα που κάναμε οι 2 μας...) τελικά με φίλησε με πολύ πάθος ενώ με κοίταζε στα μάτια και ήταν πολύ συγκινημένος, ενώ δεν ήθελε να με αφήσει να φύγω παρόλο που ήμασταν κάτω από το σπίτι μου. Όταν πήγα να του ζητήσω συγνώμη μου είπε να τα ξεχάσουμε αυτά.
Και τώρα σε ρωτώ είναι σημαντικά όλα αυτά, με θέλει πίσω, θα χωρίσει με την άλλη και αν ναι τι μπορώ να κάνω εγώ; Σε παρακαλώ μην μου πεις τις ίδιες κοινοτυπίες που διαβάζω σε διάφορες στήλες!!! Πες μου εσύ σαν άντρας τι θα σε ιντρίγκαρε να δώσεις μια πραγματική ευκαιρία σε μια γυναίκα που αγάπησες και σε αγαπά;
Αγαπητή φίλη,
Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τι προβλήματα δημιουργήθηκαν από τα συχνά του ταξίδια στο εξωτερικό και από το πρόβλημα υγείας κάποιου συγγενή του, ώστε να γίνουν τόσο μεγάλα λάθη. Αλλά αυτά ανήκουν στο παρελθόν (μην το ξεχνάς αυτό, παίζει μεγάλο ρόλο).
Θα σου πω κάτι: αν και σε μια γρήγορη ερώτηση, η ακόμα πιο γρήγορη απάντησή μου θα ήταν ότι «δεν πιστεύω στις on-off καταστάσεις. Αν σπάσει το γυαλί, τελείωσε το παραμύθι», η αλήθεια είναι ότι τις πιστεύω αυτές τις φάσεις. Έχω δει φίλους μου μετά από on-off καταστάσεις όχι απλά να τα καταφέρνουν, αλλά να είναι και πολύ ευτυχισμένοι. Και στη τελική όλοι έχουμε περάσει από μια τέτοια κατάσταση.
Αλλά χρειάζεται δουλειά, πολλή δουλειά, πάρα πολλή δουλειά (μην το ξεχνάς αυτό, παίζει μεγάλο ρόλο).
Κοίτα να δεις. Όταν είσαι σε on-off καταστάσεις δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο το να ιντριγκάρεις τον άλλον. Δεν είναι φάση αρχικής γνωριμίας, που πας να εντυπωσιάσεις. Εδώ παίζεις με την ουσία. Και η ουσία είναι ότι πας να δείξεις ότι αντέχεις, ότι θα μείνεις, ότι το έχεις. Άρα το βασικό θέμα για να προχωρήσει κάτι είναι η καλή διάθεση και να θάψεις τα απωθημένα σου/σας (μην το ξεχνάς αυτό, παίζει μεγάλο ρόλο).
Θέλει αργά και σταθερά βήματα αυτή η κατάσταση. Θέλει να δείξεις (και να σου δείξουν) αφοσίωση και αγάπη. Αν όντως στο βλέμμα του είδες αυτόν τον έρωτα την ώρα που σε φιλούσε κι αν ένιωσες και εσύ την καρδιά σου να χτυπά τρελά, τότε αξίζει να το δοκιμάσεις.
Ναι, πιστεύω ότι αυτή η βραδιά ήταν σημαντική, σε θέλει ακόμα και έκανε το πρώτο βήμα για να στο δείξει. Τώρα περιμένει και μια ανταπόκριση (αλήθεια, τι έγινε μετά από αυτή τη συνάντησή σας;).
Αλλά ένα σου λέω και να το θυμάσαι. Όσο κι αν θέλετε να είστε μαζί, δεν θα τα καταφέρετε αν δεν σβήσετε από το μυαλό σας, ορισμένα πράγματα από τα παλιά. Είτε το θέλετε, είτε όχι έχετε παρελθόν και μάλιστα χωρίς μεγάλη επιτυχία. Και τώρα θέλει ακόμα περισσότερη προσπάθεια για να τα καταφέρετε. Για αυτό στα δύσκολα μην προσπαθήσετε να πάρετε το πάνω χέρι με χτυπήματα από τα παλιά. Απλά όλο αυτό θα φέρει περισσότερα νεύρα και θα χαλάσει ότι νιώθετε ο ένας για τον άλλον.
Και αυτό είναι το βασικό θέμα - μπορείς (μπορείτε) να σβήσετε το παρελθόν και τα λάθη που έγιναν; Αν ναι, τότε δεν χρειάζεται μεγάλη ίντριγκα για να τον κερδίσεις. Απλά ένα τηλεφώνημα χρειάζεται. Και όλα τα παραπάνω.
ΥΓ. Καιρό είχα να φανώ τόσο συναισθηματικός. Μάλλον με «χάλασε» η Μεγάλη Εβδομάδα!
