Είμαστε μια χαρά μαζί αλλά φοβάμαι να αφεθώ μήπως δεν κρατήσει...

Το γράμμα της αναγνώστριας

Έκανα την πρώτη μου σχέση σχεδόν στα 21 μου. Πριν από αυτό δεν είχα καμία σεξουαλική εμπειρία (ούτε καν πρώτο φιλί..) και αυτό γιατί σε όλη τη διάρκεια της εφηβείας μου κουβαλούσα απίστευτα κόμπλεξ και ανασφάλειες...
Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισα να αρχίσω να καταπολεμάω αυτά τα προβλήματα που με πήγαιναν πίσω. Ομολογώ να πω πως μου πήρε αρκετό καιρό, εώς χρόνια για να μάθω να αγαπάω τον εαυτό μου και να τον προσέχω.
Όταν λοιπόν κατάφερα να αποβάλω τις περισσότερες ανασφάλειες μου και να ξεπεράσω επιτέλους έναν εφηβικό "ερώτα" γνώρισα ενα παιδί που στην αρχή ήμασταν για αρκετό καιρο φίλοι. Εμένα αρχικά δεν μου άρεσε ιδιαίτερα και απο όσο ηξερα ειχε και γκόμενα, ή τελος πάντων ήτανε αδιάφορος. Παρόλα αυτά όλοι οι κοντινοί μας φίλοι λέγανε πως κάτι υπήρχε μεταξύ μας. Αρκετούς μηνες μετά, αυτός χωρισμένος και εγώ ακόμα μόνοι, έτυχαν κάποια γεγονότα και καταλήξαμε μαζι.
Πρώτο φιλί, πρώτη αντρική αγκαλιά, πρώτη σεξουαλική επαφή... Εγώ ήμουν όμως ακόμα επιφυλακτική ως προς τα συναισθηματα μου γιαυτον... Στην πορεία όμως τον ερωτεύτικα και τον αγάπησα.. Δεν ήτανε ο έρωτας ο κεραυνοβόλος που συμβαίνει στις ταινίες αλλά αυτος που έρχεται με τον καιρό εκεί που δεν το περιμένεις.
Αυτος ειχε και αλλες σχεσεις στο παρελθον αλλα μου λεει οτι μονο μαζι μου εχει νιωσει ετσι, οτι νιωθει πως εχει βρει την γυναικα της ζωης του και πως δεν θελει να με χασει. Μου φερεται πολυ ωραια, δειχνει πως νοιαζεται και με αγαπαει. Και εγω απο την μερια μου στη δεδομενη στιγμη δεν θα ηθελα τιποτα αλλο. ΕΙναι ολα οπως τα ειχα φανταστει και νιωθω πως θα μπορουσα να ειμαι πολλα χρονια μαζι του.
Βλεπω παντου τριγυρω μου ατομα που λενε πως αυτα ειναι ψευδαισθηση της νεαρης ηλικιας, πως δεν γινεται να εχεις μονο μια εμπειρια σε ολη σου τη ζωη, πως η πρωτη σχεση δεν κραταει ποτε για παρα πολυ (ειμαστε μαζι 7-8 μηνες), πως ο ερωτας ευκολα φευγει, πως βαριεσαι καποια στιγμη κτλ...
Το ξερω πως δεν θα επρεπε να ασχολουμαι με αυτα και να ζω αυτο που εχω αυτη τη στιγμη αλλα απο τη μια μερια εχω τον φιλο μου να μου λεει πως θελει να ειμαστε για παντα μαζι και δεν εχει ξανανιωσει ετσι και απο την αλλη τον κοινωνικο περιγυρο να μου λεει "καλο ειναι για οσο κρατησει". Το θεμα ειναι πως φοβαμαι να πιστεψω τοσο πολυ σε καποιον ανθρωπο και να δοθω (παρολο που το θελω) οταν τα παντα τριγυρο μου λενε πως ειναι δυσκολο να υπαρξει μελλον...

Η απάντηση του Queen.gr

Από τη στιγμή που αισθάνεσαι ότι είσαι καλά με αυτόν τον άνθρωπο απλά ζήσε το. Μην ακούς κανέναν παρά μόνο τον εαυτό σου. Αν περνάς καλά ζήσε το τώρα. Άλλωστε μόνο αυτό έχουμε. Είσαι μικρή και είναι ουσιαστικά η πρώτη σου σχέση. Δεν μπορείς να θεωρείς δεδομένο το να καταλήξετε μαζί για πάντα και να έχετε κοινό μέλλον. Δεν σου το αποκλείουμε αλλά δεν σημαίνει πως όλες οι σχέσεις καταλήγουν στο γάμο ή κι εγώ δεν ξέρω πού.

Μη φοβάσαι να ζήσεις και να απολαύσεις τις στιγμές. Επιπλέον, η ζωή είναι μικρή και δεν ξέρουμε και πόσο κρατάει. Το επόμενο πρωί μπορεί να μην υπάρχουμε καν που λέει ο λόγος. Δεν είναι σωστό να αγχώνεσαι για το τι θα γίνει. Μπορεί να παραμείνετε ευτυχισμένοι και μαζί, μπορεί και όχι. Σαφώς και δεν σου προτείνουμε να γίνεις χαλάκι να σε πατήσει ο άλλος αλλά όχι και να κλειδώνεις συναισθήματα μέσα σου, μην τυγχόν και τύχει κάτι και χωρίσετε. Απόλαυσε αυτό που ζεις και πέρνα καλά όσο πιο πολύ μπορείς, όσο πιο πολύ γίνεται. Μη γεμίζεις με φόβους και ανασφάλειες.

Οι περισσότεροι άνθρωποι κάνουν πολλές σχέσεις ή έστω κι άλλες μέχρι να καταλήξουν στο κατάλληλο άτομο. Δεν σημαίνει πως επειδή όλα κάποτε τελειώνουν δεν πρέπει να χαιρόμαστε τη ζωή.

Μπορείτε να μας στέλνετε τις ερωτήσεις σας εδώ