Μου είπε ότι με αγαπούσε αλλά χάθηκε από τη ζωή μου έτσι απλά

To γράμμα της αναγνώστριας
Καλησπέρα και από εμένα. Διαβάζοντας κάποια γράμματα αναγνωστριών πήρα το κουράγιο να γράψω και τη δική μου ιστορία και να ζητήσω τη γνώμη σας.
Αυτή τη στιγμή διανύω ένα από τα πιο επίπονα στάδια της ζωής μου έως τώρα, σε συναισθηματικό επίπεδο. Η ιστορία μου ξεκινά ως εξής...
Είμαι 24 ετών και ανέκαθεν στο θέμα κατακτήσεων από τα 18 αλλά και κατά τη διαρκεια των σπουδών μου μου τύχαινε να έχω κάποιες επιτυχίες, έχω ήδη στο ''βιογραφικό'' μου μια σχέση 3μιση ετών με ένα εξαιρετικό παιδί, συνομήλικο, με το οποίο όμως χωρίσαμε τον προηγουμενο χρονο γιατί από μέρους μου δεν πήγαινε άλλο...Καλώς ή κακώς...είμαι άνθρωπος ευσυγκίνητος, με καλλιτεχνικές ανησυχίες και μια διαφορετική σκοπιά για τη ζωή... μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε βαθύτερα και αφού το πάλεψα με μεγάλη δύναμη, ήρθε το τέλος. Με το παιδί αυτό παραμένουμε στα τυπικά και έχουμε καλές σχέσεις ακόμη και μετά το χωρισμό μας.
Ελεύθερη πλέον, γνώρισα κάποια αξιόλογα άτομα με τα οποία ένιωθα ότι έχω ανάλογα ζητούμενα κοινά στοιχεία τον τελευταίο χρόνο...Ανάμεσα τους, κι εκείνος... ο Δ....
Μεγαλύτερος μου κατά 15 χρόνια, χωρισμένος εδώ και δεκαετία, απόλυτα επιτυχημένος σε θέμα σπουδών και δουλειάς, γνωστός ακόμη και σε πολιτικό επίπεδο, γοητευτικός, με ανησυχίες όμοιες με τις δικές μου... με λίγα λόγια... κάτι που δεν φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα... η έλξη αμοιβαία και η επικοινωνία βαθιά πνευματώδης... ένιωσα να ζω το ΑΠΟΛΥΤΟ στη ζωή μου όταν μου ζήτησε να είμαστε μαζί... η διαφορά ηλικίας, το βαρύ του πρόγραμμα, όλα τα αρνητικά μου φάνηκαν μικρά εμπόδια... κάθε στιγμή μαζί υπήρξε ΟΝΕΙΡΙΚΗ και κυρίως επειδή με ένιωθε βαθιά... μιλούσαμε την ίδια γλώσσα... Ο καιρός περνούσε και μου έλεγε ότι μαζί μου αποκτά ξανά δικαίωμα στο όνειρο... Ενιωσα ότι αυτός ο άνθρωπος μου δημιουργούσε την σκέψη για ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ...πρωτη φορά στη ζωή μου το αισθάνθηκα ΒΑΘΙΑ... πιο ερωτευμένη δεν έχω ξαναυπάρξει ποτέ στη ζωή μου και αυτό φαινόταν παντού, όλοι με ρωτούσαν τι γίνεται και λάμπω έτσι... Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΤΥΧΙΑ οταν τον ακουσα να μου λεει οτι το ''σ'αγαπω'' του του το εχω κλεψει για τα καλα και ειναι δικο μου...
ΩΣΠΟΥ...
Απροβλεπτες οικονομικές εξελίξεις... στη χώρα μας... δημιούργησαν ξαφνικά απο τη μια εβδομάδα στην άλλη ένα ΚΥΚΕΩΝΑ προβλημάτων... καταστροφή οικονομική... του στοίχισε πολύ... οι κόποι μιας ζωής πανω σε τεντωμενο σχοινι, μεγαλες οικονομικες απωλειες... κλειστηκε σπιτι του... στον εαυτο του... με απομακρυνε εντελως απο ολα... κομμενη καθε επικοινωνια... του ζητησα να βρεθουμε να τον ενθαρρυνω λιγο να ξεφυγει... δεν ανταποκριθηκε σε τιποτα...με ακυρωνε συνεχως... επεμεινα απελπισμενη μη μπορωντας να το ελεγξω... Περασε 1 μηνας χωρις να τον δω και νιωθω κενη... ζωντανη νεκρη... Μου ειπε οτι τον πιεζω με το να του λεω να βρεθουμε, δεν εχει χρονο για τιποτα αλλο...του ζητησα απειρες φορες συγγνωμη, το εκανα κυριολεκτικα αθελα μου... και το ΕΝΝΟΩ...ΑΘΕΛΑ ΜΟΥ... η μονη επικοινωνια...περιοριστηκε σπανια μεσω facebook... ποσο πονουσε αυτο...ουτε ενα τηλεφωνο... ξαφνικα απο εκει που με ελεγε προτεραιοτητα του επεσα στο μηδεν... ΠΟΝΕΣΑ παρα πολυ... ωσπου πριν 5 ημερες ειδα και το προφιλ της πρωην του στο fb να δηλωνει ''παντρεμενη'' και να εχει φωτογραφιες απο το σπιτι του... του ζητησα ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ να βρεθουμε... και με αναγκασε παλι να του τα πω ολα μεσω fb... τον ρωτησα τι τρεχει...αν συμβαινει κατι που δεν ξερω.... ΕΝΙΩΣΕ ΔΙΑΛΥΜΕΝΟΣ μου ειπε που δεν τον εμπιστευτηκα και καθομαι και ασχολουμαι με αναλογα, και οτι αν αυτο θεωρειται επειγον τοτε δεν μπορει να ασχοληθει με τα δικα μου αλλα μονο με τα δικα σου σημαντικοτατα επειγοντα...το τι τρεχει μου το εχει πει, μου ειπε, απο την πρωτη στιγμη και ηταν απολυτα ξεκαθαρος μαζι μου, στο fb μπορει η αλλη να δηλωσει οτι θελει... του ζητησα παλι συγγνωμη, αλλα απλα ηθελα να ξερω, δεν εχει να κανει με υστεριες κλπ... γενικα δεν ειμαι ανθρωπος που ζηλευει απλα θελω να εχω συνειδηση τι γινεται. κλεισαμε την συζητηση γενικα καλα... ωσπου...εδω ξεκιναει το δραμα μου... μου ειχε πει θα βρεθουμε την επομενη...ουτε φωνη ουτε ακροαση... μια καλημερα σκληρη τυπικη μονο... επι 2 μερες κρατηθηκα να μη του στειλω τιποτα...ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕ...και χθες τον ρωτησα ενα ΓΙΑΤΙ μονο... και μου ειπε αυτο... οτι με διελυσε η αμφιβολια σου ενω υπηρξα ειλικρινης μαζι σου ακομη και στα δυσκολα..και δεν προτιθεμαι να λυσω καμια απορια αυτη τη στιγμη και θελω να το σεβαστεις... τον ρωτησα ''κι εγω ολα αυτα που νιωθω για σενα; τι θα τα κανω;'' και μηδεν απαντηση...παλι... και αναγκαστηκα...θεωρησα με οση αξιοπρεπεια μου ειχε μεινει.. να του πω οτι το ''Σ'αγαπω'' δεν το κρινουν τοσο αυστηρα... οταν το λενε σε ανθρωπους που τους κοιτουν στα ματια και το εννοουν... και οτι δεν δεχομαι τον τροπο του μεσω fb... αλλα περιμενα ενα γενναιο ξεκαθαρισμα απο κοντα... αλαλ απο κοντα φυσικα θα επρεπε να με κοιταει στα ματια...

Δεν απαντησε... παλι...

Ηρθε το τελος φοβαμαι... με πολυ ασχημο τροπο... αλλον ανθρωπο θυμαμαι να εχω διπλα μου να χαμογελαμε ευτυχισμενοι, και να κανουμε σχεδια για το μελλον... και αλλος μου μιλαει σκληρα και αδιαφορει για εμενα....

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ... Και η γνωμη σας θα ηταν απιστευτα ανακουφιστικη...στο τι πρεπει να κανω...πως να κινηθω...Ξυπναω το πρωι και λιωνω στα κλαματα...βλεπω εφιαλτες... δεν εχω υπνο... δεν τρωω τιποτα η μητερα μου ανησυχει... εχω κοπει εντελως απο καθετι κοινωνικο... κι ολα αυτα γιατι; ΓΙΑΤΙ ΑΓΑΠΩ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ και εφυγε τοσο αδικα απο τη ζωη μου... κυριευομαι απο θλιψη... κανεις δεν ξερει για την ιστορια μου γιατι θα με κρινουν λογω της διαφορας ηλικιας κλπ...ολο αυτο το ζω ΜΟΝΗ μου...και ΥΠΟΦΕΡΩ...

Ηθελα την ΟΥΣΙΑ στη ζωη μου... τη ΒΡΗΚΑ... και την εχασα...

Ευχαριστω για το χρονο σας... και συγχωρειστε το τεραστιο μου κειμενο...

Η απάντηση του Queen.gr

Καμιά φορά τα πράγματα δεν έρχονται όπως τα θελουμε και απλά πρέπει να κάνουμε κουράγιο. Γνωρίζουμε ανθρώπους, ερωτευόμαστε και καταλήγουμε χώρια να αναρωτιόμαστε τι πήγε στραβά. Στην προκειμένη περίπτωση παρά το πάθος που έζησες πρέπει να αναλογιστείς αν τελικά η συμπεριφορά αυτού του ανθρώπου ήταν σωστή απέναντί σου.
Παρά την οικονομική κρίση η συμπεριφορά του δεν ήταν ειλικρινής ή τουλάχιστον ευθεία. Θα έπρεπε να σε έχει συναντήσει και να σου εξηγήσει από κοντά γιατί συμβαίνει αυτό. Επιπλέον, αυτό που συνέβη με τη πρώην του δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Δεν γίνεται να έχει φωτογραφίες σπίτι του ενώ ταυτόχρονα εκείνος σου αρνείται κάθε εξήγηση.
Καταλαβαίνω ότι ψάχνει στο μυαλό σου δικαιολογίες για να πειστείς πως άξιζε και πως κάτι θα αλλάξει και θα είστε ίσως πάλι όπως πριν αλλά όταν ένας άνθρωπος νοιάζεται για τον άλλον πραγματικά και θέλει να είναι μαζί του, δεν χάνεται.
Το ότι αρνείται κάθε απάντηση σημαίνει απλά ότι δεν θέλει. Όσο και να σου φαίνεται πως αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί ξαφνικά να αποτραβήχτηκε έτσι χωρίς βαθύτερη αιτία, πρέπει να το αντιμετωπίσεις και ν απας μπροστά. Σίγουρα δεν είναι κάτι ευχάριστο, όπως κάθε ερωτική απογοήτευση και χωρισμός. Είναι όμως ένας χωρισμός και σαν τέτοιο πρέπει να τον αντιμετωπίσεις.
Δεν είχε το θάρρος προφανώς αυτός ο άνθρωπος μέσα σε όλα ίσως τα προβλήματά σου να σε αντιμετωπίσει και να σου πει ένα τέλος. Η συμπεριφορά του όμως σε τέλος μεταφράζεται ανεξάρτητα από το πώς το θέτει. Πρέπει να μείνει εκεί και να το δεχτείς.
Μην κατηγορείς τον εαυτό σου. Άνθρωποι πληγώνονται και απογοητεύονται καθημερινά. Δεν καταλήγουν καλά όλες οι σχέσεις... Δυστυχώς. Το θέμα είναι να προχωράμε έστω και σιγά σιγά παρά τις όποιες στενοχώριες μικρές ή μεγάλες. Πάρε τον χρόνο σου και σκέψου τι πρέπει να κάνεις για τον εαυτό σου. Ερωτεύτηκες και ενθουσιάστηκες πολύ. Άκουσες μεγάλα λόγια τα οποία μπορεί τη δεδομένη στιγμή να μην ήταν ψεύτικα μεν, αλλά δεν είναι κάτι στο οποίο μπορείς να μένεις.
Βγες με φίλους και μην περνάς χρόνο μόνη. Θα σε βοηθήσει να αλλάξεις παραστασεις. Μην περιμένεις πολλά από τον εαυτό σου. Σίγουρα έχεις εξιδανικεύσει αυτόν τον άνθρωπο, υπάρχουν όμως και άλλοι άνθρωποι που έχουν εξίσου ή και περισσότερα θετικά στοιχεία...

Μπορείτε να μας στέλνετε τις ερωτήσεις σας εδώ