Τον γνώρισα όταν ήμουν 16 και αυτός 10 χρόνια μεγαλύτερός μου. Πάντα υπήρχε το φλερτ μεταξύ μας, κάναμε σεξ, αλλά όχι σχέση. Μετά από τόσα χρόνια ακόμα αναρωτιέμαι αν ήταν ερωτευμένος.
Γεια σας,
Τον γνώρισα όταν ήμουν 16 χρονών και είχε ήδη μια σχέση στο εξωτερικό, καθώς ήταν 10 χρόνια μεγαλύτερος μου. Ήταν αυτό που λέμε έρωτας με την πρώτη ματιά.
Κάναμε παρέα καθημερινά και μοιραζόμασταν εμπειρίες και στιγμές, είτε μόνοι είτε με παρέα, με μουσικές περιπλανήσεις και αφιερώσεις. Έφυγε μετά από 2 χρόνια για το εξωτερικό κι εκείνος. Με έπαιρνε τηλέφωνα και κάποιες φορές η ανάσα του ήταν "διαφορετική". Μου έστελνε κάρτες και κασέτες (ύπήρχαν ακόμη κασέτες) με τραγούδια ερωτικού περιεχομένου.
Ώσπου ένα καλοκαίρι, ήμουν 19 πλέον, μου δήλωσε απερίφραστα από το τηλέφωνο ότι πρέπει να δοκιμάσουμε το σεξ.
Το καλοκαίρι ήρθε αλλά δεν έγινε τίποτα, ούτε το επόμενο, αλλά 2 χρόνια μετά στην Πάρο γυρίζοντας στο δωμάτιο (έμενε αλλος ενας μαζί μας) μετά από μια νύχτα έντονου και προφανούς φλερτ, μου είπε να κάνουμε σεξ στο μπάνιο και του αρνήθηκα. Γυρίζοντας Αθήνα μετά από μερικές βραδιές τον άκουσα να λέει σε έναν κοινό φίλο ότι με περίμενε τόσα χρόνια να μεγαλώσω και μάλωσε με άλλους φίλους την ίδια βραδιά για μένα. Τελικά έγινε το μοιραίο που μεταξύ μας δεν ήταν και τίποτα το φοβερό λόγω της αμηχανίας που νιώθαμε κι οι 2.
Ακολούθησε ένας δύσκολος χειμώνας με λιγότερη επικοινωνία και το καλοκαίρι στην πρώτη μας συνάντηση μου ζήτησε να κάνουμε σεξ, ενώ του εξιστορούσα τον χειμώνα μου. Αμήχανη στιγμή που δεν ευώδωσε αφού αυτά δεν λέγονται γίνονται. Για να μην πολυλογώ πολλές αμήχανες και με αρνητικό πρόσημο στιγμές ακολούθησαν και τελικά δεν επαναλάβαμε ποτέ το εγχείρημα.
Χαθήκαμε για πολλά χρόνια (αυτός παντρεύτηκε και δεν με κάλεσε) μόνο μέσω του διαδικτύου είχαμε κατά καιρούς κάποια επαφή, όπου δηλώναμε αμφότεροι μετάνοια αφού είχαμε μια φοβερή φιλία και τη θυσιάσαμε..
Κλείνοντας να πω ότι βρεθήκαμε πέρυσι στο σπίτι μου μόνοι μας βράδυ, μετά από πολλά χρόνια, ένα μήνα πριν το γάμο μου. Πάλι δεν έγινε τίποτα όσο κι αν ήταν απωθημένο, ενώ παραδέχτηκε το γεγονός ότι τότε ήταν αποτυχία λόγω άγχους και με δηλώσεις τύπου ότι θέλει να κάνουμε έρωτα για να με αποζημιώσει κλπ κλπ. Καθώς όμως αμήχανος για άλλη μια φορά το έκανε πρόστυχο και φτηνό και αρνήθηκα και πάλι με τον τρόπο μου. Τα λόγια δεν μου φτάνουν ποτέ μαζί του!
Φέτος τον συνάντησα σε ένα μπαρ με διάφορους γνωστούς όπου ανταλλάξαμε ελάχιστες κουβέντες και φυσικά ματιές κατάματα, αλλά παντα από μακρυά. Σε μια από τις στιγμές μόνο που ήρθε κοντά (αυτός ερχόταν όλο το βράδυ) του είπα ότι μου λείπουν εκείνα τα χρόνια. Με κοίταξε, μου είπε έρχομαι αμέσως και δεν ξαναήρθε (το ήξερα αυτό έκανε πάντα). Θα τον ξαναδώ το ξέρω!
Απλώς πάντα έμενα με την απορία αν ήταν τόσο ερωτευμένος όσο εγώ ήθελα να πιστεύω;
Αγαπητή φίλη,
Κοίτα να δεις πως έχουν τα πράγματα: περσινά ξινά σταφύλια! Τι, δεν το κατάλαβες; Κάτσε να σου εξηγήσω. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάθεσαι και το σκέφτεσαι! Δεν έχει κανένα, μα κανένα νόημα όλο αυτό που κάνεις στον εαυτό σου και στη φαιά ουσία σου. Τσάμπα την καις.
Αυτή είναι η γνώμη μου. Αλλά μάλλον εσύ θα θέλεις να λύσεις την απορία σου ε;
Κοίτα να δεις πως έχουν τα πράγματα με τους άντρες (όχι όλους, αλλά τους περισσότερους, για να μην παρεξηγούμε). Ναι, καλά αυτά τα ρομαντικά που κάνουμε και οι ατάκες «δεν είμαι έτσι εγώ», όταν γνωρίσουμε μια γυναίκα, αλλά στην πραγματικότητα δεν είμαστε τόσο πολύπλοκοι.
Δηλαδή, βλέπουμε κάποια, κάνουμε την κίνηση, αν μας κάτσει έχει καλώς. Αν μας κάτσει και προχωρήσει πέρα από το σεξ (δηλαδή σχέση) κανένα πρόβλημα. Αν δεν μας κάτσει, κρίμα, θα σκεφτούμε μια ωραία ιστορία για τους κολλητούς και κοιτάμε μπροστά (δηλαδή την επόμενη).
Άρα, για να σε κηνυγάει κάποιος για 5 χρόνια, πιστεύω ότι ένιωθε κάτι. Δεν ήταν μόνο για να κάνει σεξ μαζί σου, γιατί από την ώρα που είχε σχέση, θα είχε και το σεξ. Τώρα αν αυτός ήταν έρωτας ή πάθος ή τρέλα ή κόλλημα, δεν είμαι μάγος για να σου απαντήσω. Αλλά ναι, ένιωθε κάτι δυνατό.
Στην πορεία βέβαια αυτό το κάτι έγινε απωθημένο. Δηλαδή μετά τον δύσκολο χειμώνα σου, που ήθελε να κάνετε σεξ, δεν ήταν έρωτας, αλλά καύλα. Όπως και στον ένα μήνα πριν το γάμο σου, ήταν μαγκιά. Αυτό.
Σου λύθηκε η απορία; Ναι; Μπράβο. Και τι έγινε; Μάλλον τίποτα.
Πάντως από το γράμμα σου, σε δύο πράγματα θα εστιάσω:
1. Συμφωνώ σε αυτό που είπες, ότι το σεξ δεν λέγεται αλλά γίνεται.
2. Μπορεί τελικά και να θυσιάσατε μια καλή φιλία, που θα γεννιόταν στην πορεία (ξέρεις αφού είχε φύγει το πάθος). Αλλά εσείς προτιμήσατε να φάτε τον χρόνο σας με χαζοκουβέντες για το αποτυχημένο σεξ μεταξύ σας. Αυτός γιατί (ως άντρας) δεν δεχόταν ότι απέτυχε, εσύ (ως γυναίκα) γιατί προφανώς σου άρεσε ακόμα. Μην μου πεις όχι σε αυτό;. Αλήθεια; Τότε γιατί βρεθήκατε ένα μήνα πριν το γάμο σου; Φίλοι πάντως δεν ήσασταν.
Anyway... Περσινά ξινά σταφύλια.
