Είμαι παντρεμένη, αλλά εδώ και 4 χρόνια έχω σεξουαλική σχέση με κάποιον που νομίζω ότι είναι ο έρωτας της ζωής μου. Αυτός όμως δεν μου λέει τα συναισθήματά του. Τι να κάνω;
Αγαπητέ Dr. Love, χρειάζομαι τη γνώμη σου σε ένα θέμα που με απασχολεί πάρα πολύ, εδώ και πολλά χρόνια
Πριν από 9 χρόνια γνώρισα κάποιον στο ίδιο εργασιακό περιβάλλον με το δικό μου με τον οποίο πολύ σύντομα ξεκίνησε ένα αρκετά έντονο φλερτ. Εγώ ήμουν 24 και εκείνος 32. Εγώ βρισκόμουν ήδη σε σχέση με τον σημερινό σύζυγό μου. Καθώς το φλερτ από την πλευρά του συνεχιζόταν, αποφάσισα να τον συναντήσω, προσδοκώντας ότι θα μου έλεγε ότι υπήρχε κάτι από την πλευρά του. Αντίθετα, μου μίλησε για τη φιλία και την εκτίμηση που θεωρούσε ότι υπήρχε μεταξύ μας και τίποτα παραπάνω. Απογοητεύτηκα και απομακρύνθηκα.
Μετά από πολύ καιρό επαναλήφθηκαν παρόμοια σκηνικά. Ξανά φλερτ, ξανά ένα μυστήριο αλλά χωρίς ξεκάθαρες προθέσεις. Άρχισα να αντιλαμβάνομαι ότι αυτός ο άνθρωπος έπαιζε σημαντικό ρόλο και πολύ γρήγορα άρχισα να αισθάνομαι ότι ήμουν ερωτευμένη. Έχοντας σχετικά απομακρυνθεί από τον σύντροφό μου, και έχοντας ζητήσει να μείνουμε κάποιο διάστημα μακριά το οποίο όμως δεν δέχθηκε, μίλησα στον άλλο άνθρωπο ανοιχτά για τα συναισθήματά μου. Με ρώτησε αν είχα χωρίσει και του είπα την αλήθεια, πως όχι. Η στάση του δεν διέφερε από την πρώτη φορά, μου μίλησε δηλαδή ξανά για εκτίμηση. Απομακρυνθήκαμε ξανά.
Ένα χρόνο μετά (εγώ 28), και νομίζοντας ότι τα έχω αφήσει όλα πίσω μου, αποφασίζουμε με τον σύντροφό μου να παντρευτούμε και 2 χρόνια μετά αποκτούμε παιδί. Μόλις μισό χρόνο μετά το γάμο, ξέσπασε άλλο ένα φλερτ με αυτόν τον άνθρωπο και σχεδόν πολύ γρήγορα βγήκε στην επιφάνεια η αμοιβαία επιθυμία να βρεθούμε ερωτικά. Γίναμε εραστές, συναντιόμασταν αρκετές φορές τον μήνα μόνο για sex, στο οποίο δεν μπορούσα να αντισταθώ, ήταν το καλύτερο που έχω γνωρίσει.
Δεν καταφέραμε ποτέ να αντισταθούμε στην αμοιβαία έλξη του ενός για τον άλλον και τα τελευταία 4 χρόνια περίπου έχουμε κρυφή ερωτική σχέση. Όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και πιο έντονη. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάτι παραπάνω από το ερωτικό κομμάτι. Οι κρυφές συνατήσεις μας γίνονται μόνο για σεξ, χωρίς εξόδους. Ήταν πάντα και συνεχίζει να είναι ένας πολύ κλειστός χαρακτήρας και όπως και ο ίδιος ομολογεί, δεν μιλάει πολύ. Έχει δείξει ότι προτιμά σε δύσκολες συνθήκες που αφορούν τη ζωή μου να μην επεμβαίνει. Διατηρεί μια διακριτικότητα και δεν με έχει φέρει ποτέ σε δύσκολη θέση. Κάθε σχεδόν φορά μετά την επαφή μας δείχνει απόμακρος. Μιλάμε σχεδόν καθημερινά αλλά καταλαβαίνω ότι γνωρίζω πολύ λίγα για έναν άνθρωπο με τον οποίο έχω έρθει τόσο κοντά και μάλιστα για ένα τόσο μεγάλο διάστημα. Αρκετές φορές προσπάθησα να δώσω ένα τέλος αλλά δεν το καταφέραμε ποτέ. Συνέχιζε να επικοινωνεί μαζί μου και τελικά ξαναέβγαινε στην επιφάνεια η αμοιβαία επιθυμία να βρεθούμε.
Εγώ ήθελα να είχαμε περισσότερο ουσιαστική επαφή. Ενώ μου έδειχνε ότι με νοιάζεται, ωστόσο δεν έδειξε ποτέ αν και πόσο είναι τρυφερός. Οι ερωτικές μας επαφές ήταν πάντα πολύ έντονες, διαπιστώνοντας ένα μεγάλο πάθος και μια ανίκητη επιθυμία του ενός για τον άλλον. Όσο περνούσε ο καιρός, άρχισα περισσότερο να δέχομαι ότι το να έρθουμε πιο κοντά, πιο τρυφερά, είναι μάλλον δύσκολο από την πλευρά του. Δεν πήρα ποτέ μια πρωτοβουλία γιατί δεν ήθελα να τον πιέσω.
Στις παλαιότερες προσεγγίσεις μου έδειχνα περισσότερο συναισθηματική απέναντί του και μπορώ να θυμηθώ ότι μέσα στο φλερτ που συνέβαινε κατά καιρούς στην αρχή-αρχή με είχε ρωτήσει τι ήταν αυτό που ζητούσα από τον ίδιον, αλλά φαίνεται τελικά ότι τότε πιο πολύ ενδιαφερόμουν για μια αληθινή σχέση μαζί του, παρά μόνο για σεξ. Δεν του είχα δώσει απάντηση στο ερώτημά του, αλλά φαντάζομαι ότι ο ίδιος είχε καταλάβει.
Προσπαθώ να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει ανάμεσά μας. Αναμφισβήτητα, υπάρχει σεξουαλική χημεία μεταξύ μας. Είναι, όμως, αυτή ικανή να κρατάει τόσο καιρό μια τέτοια ιδιαίτερη σχέση;;; Νομίζω ότι αυτό που περισσότερο με απασχολεί είναι το αν υπάρχουν συναισθήματα από την πλευρά του. Με μπερδεύει ο απόμακρος χαρακτήρας του σε συνδυασμό με το ότι έχουμε αυτή τη σχέση τόσα χρόνια. Μπορεί ακόμη και ένας άντρας (που σκέφτεται και λειτουργεί τόσο διαφορετικά από μια γυναίκα) να μην αναπτύξει κανένα συναίσθημα μέσα σε ένα τέτοιο διάστημα και μετά από έντονες επαφές μεταξύ μας;;; Είναι δυνατόν μέσα σε αυτό το τόσο μεγάλο διάστημα να μην αντιλήφθηκε τις διαφορές, ακόμη και σε σχέση με το πόσο έντονες έγιναν οι επαφές μας, πόσο συχνές, και πόσο πιο κοντά έχουμε έρθει (τουλάχιστον γνωρίζοντας πιο καλά τις ανάγκες του ενός για τον άλλον);;;
Νομίζω πως είναι ο έρωτας της ζωής μου. Αν ήμουν, όμως, και για εκείνον το ίδιο, ίσως και να ήμασταν τώρα μαζί. Βέβαια, η ζωή μου έχει γίνει πολύ περίπλοκη και δεν ξέρω αν θα κατάφερνα να χώριζα. Δεν είμαι καν σίγουρη αν κάτι τέτοιο θα το ήθελε. Ποια είναι η γνώμη σας; Νιώθει κάτι για μένα, ή ένιωσε ποτέ;
Αγαπητή φίλη,
Ειλικρινά, μετά από ένα τέτοιο μεγάλο και ωραίο γράμμα (και σε ευχαριστώ που δεν είχε ούτε ένα μικρό λαθάκι και με έβγαλες από τον κόπο της διόρθωσης) έχεις τέτοιες απορίες; Αλήθεια; Μάλλον...
Θα σου μιλήσω πολύ ειλικρινά και μπορεί να μην σου αρέσει αυτό. Αλλά εγώ έτσι το βλέπω.
Ό,τι ήθελε, θέλει και θα θέλει είναι ένα πράγμα: το σεξ. Τελεία και παύλα. Και το παίρνει από σένα αυτό. Άρα γιατί να ανοιχτεί περισσότερο;
Λυπάμαι που στο λέω, αλλά αυτή η «ιδιαίτερη σχέση», όπως την αποκαλείς, είναι μόνο στο δικό σου μυαλό. Για εκείνον είναι καθαρά σεξουαλική.
Και αυτό ήθελε από την αρχή, για αυτό και μάλλον δεν έκανε καμιά κίνηση όταν είχε την ευκαιρία, πριν παντρευτείς εσύ.
Και αυτό θέλει να συνεχίσει να έχει, για αυτό και δεν σου πετάει την μέγιστη ατάκα «σε θέλω, με θέλεις, δεν είσαι ευτυχισμένη, παρά τον άντρα σου και πάμε να την κάνουμε».
Όχι καλό μου. Μάλλον σκέφτεται πως εσύ είσαι παντρεμένη και άρα αυτός δεν έχει καμιά δέσμευση απέναντί σου. Δηλαδή ό,τι καλύτερο για έναν άντρα: σεξ χωρίς υποχρεώσεις!
Και μην αναρωτιέσαι γιατί αυτό κρατάει 4 χρόνια τώρα. Ποιος άντρας λέει όχι όταν έχει την ευκαιρία να κάνει και σεξ και τη ζωή του, χωρίς πολλές ερωτήσεις; Να μιλάμε λογικά.
Απλά το έχει πιάσει ότι εσύ την έχεις δαγκώσει τη λαμαρίνα (και το εκμεταλλεύεται).
Sorry, αλλά εγώ έτσι το βλέπω το πράγμα.
ΥΓ.: Btw, δεν ξέρω αν αυτός είναι ο έρωτας της ζωής σου, αλλά σίγουρα ΔΕΝ είναι ο άντρας σου. Για αυτό, είτε προχωρήσει με τον άλλον, είτε όχι, δεν παίρνεις ένα διαζύγιο να τελειώνεις; Κρίμα να υπάρχει ένας γάμος χωρίς έρωτα και αγάπη - κρίμα και για τους δυο σας.
