Έχουμε σχέση 5 χρόνια, μένουμε μαζί, περνάμε καλά, αγαπιόμαστε, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν κάνει το επόμενο βήμα. Τι περιμένει;
Γεια σας,
Είμαι με τον φίλο μου κοντά 5 χρόνια και μένουμε μαζί, ζούμε ουσιαστικά σαν παντρεμένοι, καθώς έχω γνωρίσει οικογένεια, φίλους, συγγενείς κλπ. Είμαστε και οι 2 κοντά στα 30, περνάμε καλά μαζί, είμαστε και οι 2 χαλαροί άνθρωποι, με τις δουλειές μας, τις σπουδές μας. Δεν μπορώ να καταλάβω που κολλάει και δεν προχωράει στο επόμενο βήμα.
Είναι το γενικό αντρικό πρόβλημα θα μου πεις, αλλά αφού αγαπιόμαστε τι άλλο μπορεί να περιμένει; Να με γνωρίσει καλύτερα; Χαχαχα. Μάλλον πρέπει να κάνω μια σοβαρή συζήτηση, γιατί δεν το εχω πολυπιέσει το θέμα και νόμιζα οτι δεν χρειαζόταν, αλλά ήταν μια φυσική συνέχεια της σχέσης μας.
Αγαπητή φίλη,
Μάλλον θα έπρεπε στο γράμμα σου να απαντήσει μια γυναίκα και όχι εγώ. Ξέρεις για να ακουστούν οι αγαπημένες ατάκες «ναι, φίλη μου, έχεις δίκιο, τι περιμένει και αυτός, πίεσέ τον, διεκδίκησε αυτό που θέλεις, αν είναι δυνατόν μετά από 5 χρόνια να σε έχει εκτεθειμένη κατά αυτόν τον τρόπο» κτλ. κτλ. Αλλά η μοίρα (ή το mail) τα έφεραν έτσι τα πράγματα και θα δώσω εγώ την απάντηση στον προβληματισμό σου.
Ναι, έχεις δίκιο, η φυσική εξέλιξη των πραγμάτων είναι αυτή. Γνωριμία, φλερτ, σχέση, συγκατοίκηση, γάμος, παιδιά, εγγόνια, θάνατος! Δεν αμφιβάλει κανείς για αυτό. Και αν αυτό είναι που θέλεις, καλά θα κάνεις και θα του το πεις. Ωστόσο, μπορώ να κάνω μια παρατήρηση;
Αφού μένετε μαζί, περνάτε καλά, αγαπιέστε, προς τι αυτό το άγχος και η σκέψη να παντρευτείτε; Χρειάζεσαι ένα χαρτί και ένα κακόγουστο πανηγύρι (όπως είναι οι περισσότεροι γάμοι) για να νιώσεις σίγουρη; Ή με αυτό τον τρόπο μετράς την αγάπη; Ή έχεις πίεση από το σπίτι (δύσκολο το βλέπω αφού μένετε μαζί και δεν ζούμε στο 1920); Ή μήπως και εσύ ανήκεις στην κατηγορία των γυναικών που από μικρές το όνειρό τους ήταν να γίνουν νυφούλα κάποια μέρα;
Δεν σου πέρασε από το μυαλό ότι μπορεί να μην περιμένει τίποτα άλλο (τύπου να σε γνωρίσει καλύτερα, όπως είπες με χιουμοράκι), απλά δεν θεωρεί το γάμο ως την πλέον απαραίτητη κίνηση στη σχέση σας αυτή τη στιγμή; Γιατί στην τελική τι θα αλλάξει και να παντρευτείτε αυτή τη στιγμή; Για αυτό δεν καταλαβαίνω το άγχος σου.
Αλλά, μάλλον όπως αυτός έχει το γενικό αντρικό πρόβλημα έτσι και εσύ έχεις το γενικό γυναικείο πρόβλημα – πότε θα γίνω εγώ νυφούλα;
Anyway αν το θέλεις τόσο πολύ, φυσικά και να του κάνεις μια συζήτηση σοβαρή. Αλλά μην πιέζεις καταστάσεις και μην βάλεις το μαχαίρι στο λαιμό, τύπου ή γάμος ή χωρισμός. Ποτέ δεν ξέρεις πως αντιδράει ένας άνθρωπος κάτω από πίεση. Απλά λέω.
ΥΓ.: Τον γάμο δεν εννοούσες όταν έλεγες «επόμενο βήμα στη σχέση σας»; Καλά κατάλαβα ε; Μην έχω γράψει τσάμπα τόση ώρα!
