Είμαι πρωτάρα. Δεν ξέρω πώς να τον προσεγγίσω!

Το γράμμα της αναγνώστριας

Γεια σας,
είμαι 18 ετών και πρωτοετής φοιτήτρια. Μου αρέσει πολύ ένα παιδί από την σχολή μου αλλά ντρέπομαι και δεν ξέρω πως να τον προσεγγίσω. Το θέμα είναι ότι εγώ δεν είχα ποτέ μου σχέση ή κάποιο φλερτ τα προηγούμενα χρόνια και δεν ξέρω πως να λειτουργησω με τους άντρες. Δεν μπορώ ακόμα να σκεφτώ τον εαυτό μου ως γυναίκα που διεκδικεί κάποιον. Αυτό με αγχώνει ακόμα περισσότερο και πιστεύω πως δεν θα γυρίσει να με κοιτάξει ποτέ ή πως θα βρω τρόπο να του τραβήξω την προσοχή. Πώς θα αποβάλω το αίσθημα της πρωτάρας και θα απελευθερωθώ;

Η απάντηση του Queen.gr

Απλά θα το βάλεις στο μυαλό σου, φίλη μου. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι. Κανένας δεν γεννήθηκε έτοιμος ή να τα ξέρει όλα. Όλοι κάποτε ήταν πρωτάρηδες όπως λες. Κανείς δεν βγήκε αγκαλιά με το κάμα σούτρα από την κοιλιά της μάνας του, ούτε και είχε έτοιμο τον αντίλογο στις φροϋδικές αναλύσεις.

Η πρώτη φορά είναι ένα στάδιο από την οποία αργά ή γρήγορα περνάμε όλοι και είναι το απαραίτητο σκαλοπάτι για τις καλές φορές που είναι σχεδόν πάντα οι επόμενες. Είναι επίσης υπερεκτιμημένη, τόσο με την θετική όσο και με την αρνητική σημασία που της δίνουμε.

Δεν είναι κάτι που πρέπει να σε αγχώνει ή να το φοβάσαι. Και 100 φορές να το κάνεις πάλι δεν σημαίνει ότι όταν ερωτευτείς έναν καινούριο άνθρωπο ή έστω όταν ενθουσιαστείς με κάποιον - πως θα ξέρεις τι να κάνεις για να τον προσεγγίσεις. Κάθε νέα φορά είναι και μια πρώτη φορά, απλά ξέρεις πάνω- κάτω ΑΝ γίνει κάτι, λέω ΑΝ, τι θα ακολουθήσει.

Δεν θα σου συνιστούσα να πείσεις τον εαυτό σου πως πρέπει να πας να του την πέσεις ή να το παίξεις έμπειρη. Ό, τι και να κάνεις για να κερδίσεις προσοχή αν δεν του αρέσεις ούτως ή άλλως δεν θα σε κοιτάξει. Εσύ προσπάθησε να είσαι χαμογαλαστή και κουλ, περιποιημένη και στυλάτη και θα δεις. Από εκεί και πέρα, αν σε προσέξει και μιλήσετε, σου ζητήσεις εν τέλει να βγείτε, βλέπεις τι κάνεις εν καιρώ. Δεν έχεις παρά να είσαι ο εαυτός σου. Είναι απλά τα πράγματα και ας μην τα κάνουμε μεγάλο θέμα.