Ο αγαπημένος μου θέλει άλλον

Από τότε που μπήκα στο Πανεπιστήμιο κάνω παρέα με ένα συμφοιτητή μου, τον Δημήτρη. Άργησα πολύ να καταλάβω ότι είναι gay, αλλά αυτό δε μας εμπόδισε να γίνουμε δύο πολύ καλοί φίλοι. Στην πορεία γίναμε κολλητοί, κάθε μέρα μαζί, παντού μαζί, να τα λέμε όλα με εμπιστοσύνη και αγάπη. Μόνο που εγώ το παράκανα.

Πριν από 5 μήνες περίπου βρεθήκαμε στο σπίτι του και μιλούσαμε για το πώς θα θέλαμε να είναι ο άνθρωπος που θα βρίσκαμε, πως θα θέλαμε να είναι το σεξ, τι βίτσια θα θέλαμε να έχει, όλα. Διαπίστωσα λοιπόν καθώς μιλούσαμε, πως αυτός περιέγραφε εμένα στο αρσενικό μου και εγώ περιέγραφα εκείνον -απλά. Έχω την αίσθηση πως και εκείνος κατάλαβε τη σύμπτωση, γιατί μετά τις αποκαλύψεις για τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις και τα βίτσια μας, ξαφνικά άρχισε να συμπεριφέρεται διαφορετικά, κάπως άβολα θα έλεγα.

Πιστεύω πως αυτός –όπως κι εγώ- φαντάστηκε πώς θα ήταν αν κάναμε κάτι μεταξύ μας, αλλά προφανώς το απέρριψε γιατί πολύ απλά είναι gay. Από τότε έχω κολλήσει. Τον σκέφτομαι συνέχεια ερωτικά, ζηλεύω κάθε τι που μου λέει, όλους τους άντρες αλλά και τις γυναίκες που συναναστρέφεται και δε μπορώ να ησυχάσω. Δεν ξέρω τι να του πω, γιατί όχι μόνο είναι φίλος μου, αλλά και gay!

Ο ίδιος φαίνεται πως προσποιείται ότι δεν τρέχει τίποτα, αλλά εγώ φοβάμαι πως και αυτός τρώγεται αλλά φοβάται να μου πει οτιδήποτε. Το νιώθω όμως πως σύντομα θα αποπειραθώ να τον αποπλανήσω...κι ό,τι γίνει!

Πόπη, 22